Προλεγόμενα
**)
Σύγχρονη διασκευή από διάλεξή μου στην
μόρφωση ενηλίκων στη Λαϊκή Επιμορφωτική
Σχολή- Λαϊκό Πανεπιστήμιο-VHS Κολωνίας
και αργότερα
δημοσιεύτηκε στο
περιοδικό: ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ,
Αθήνα, Φθινόπωρο 1980 και μετά από 23
χρόνια, πρέπει να διαβαστεί και
είναι τώρα επίκαιρο, όσο ποτέ !!
Πρώτο Μέρος
Εισαγωγή
και Κριτική
ανασκόπηση
Το μοντέλο των ολοήμερων πολυδύναμων
σχολείων στη Δυτική Γερμανία εισήχθη για
πρώτη φορά το 1969 και βρισκότανε στον
πιλοτικό πειραματισμό ως το 1981.
Μετά
από μία διάλεξή μου στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο-Λαϊκή
Επιμορφωτική Σχολή της Κολωνίας,
γνωστοποίησα το άρθρο μου μπροστά από 23
χρόνια με μία δημοσίευση στο περιοδικό ΝΕΑ
ΠΑΙΔΕΑ το 1980 για την αναγκαιότητα να
συμβάλουμε, να συγκατατεθούμε
και να συμμετάσχουμε με
τα παιδιά μας στο νέο αυτό μεταρρυθμιστικό
γερμανικό μοντέλο.
Η βραδυκίνητη πολιτική μας τριάντα
τέσσερα ολόκληρα χρόνια στέρησε τα
Ελληνόπουλα από την επαγγελματική και
τεχνική τους σταδιοδρομία και την
πανεπιστημιακή εξέλιξη και συγχρόνως
τη συμμετοχή, αυτοδιάθεση, αυτοεξέλιξη
και πρόοδο.
34 χρόνια μετά τον αρχικό πειραματισμό
του μοντέλου και 23 χρόνια μετά τη
δημοσίευση του αρχικού μου άρθρου στην
Αθήνα, επιτέλους γίνεται
προσπάθεια της
βραδυκίνητης πολιτικής μας και
της εισαγωγής του ολοήμερου σχολείου
και στην Ελλάδα.
Τα ερωτήματα όμως, που έθεσα για την
πνευματική και κοινωνική εξέλιξη και ζωή,
και για τα Ελληνόπουλα της Γερμανίας
μπροστά από είκοσι
τρία χρόνια ισχύουν και θα ισχύουν και στο
μέλλον, λόγω της βραδυκίνητης πολιτικής
και εσωστρεφής νοοτροπίας μας.
Και
ερωτούμε:
Γιατί
άραγε δεν μπορέσαμε να έχουμε μια καλύτερη
τεχνική και
επαγγελματική
κατάρτιση για τα παιδιά μας στη Γερμανία
και δεν μπορέσαμε να εκμεταλλευτούμε τις
πολλές και ποικιλόμορφες
ευκαιρίες;
Γιατί
άραγε διαφέρουμε κατά τι από τους
προγόνους μας που εγκαταστάθηκαν στις
ακτές της Μεσογείου μπροστά από δύο ως
τρεις χιλιάδες χρόνια;
Γιατί
άραγε γινήκαμε από μια χώρα των φιλοσόφων
και διανοητικών ανθρώπων σε μια χώρα των
εμπόρων και περαιτέρω από μια τέτοια χώρα
σε μια χώρα των λαντζέριδων, γκαρσονιών
και υπηρετών και αυτά με πολλά ελαττώματα
προσφοράς, συνδιαλλαγής, υπηρεσιών και
με συνεχή και ανεπανόρθωτα λάθη που
προκαλούν δυσφήμηση της χώρας μας στο
εξωτερικό;
Γιατί
άραγε δεν μπορέσαμε κι εμείς να εισέλθουμε
δυναμικότερα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες
των εταίρων μας και να αγωνισθούμε με
άμιλλα, συνεργασία και αλληλεγγύη για το
ευρωπαϊκό γίγνεσθαι;
Γιατί
άραγε δεν μπορέσαμε να περάσουμε σε όλες
τις βαθμίδες της γερμανικής εκπαίδευσης
τη Νέα Ελληνική Γλώσσα ως πρώτης ή και
δεύτερης ξένης γλώσσας και λογοτεχνίας
γενικά και ιδιαίτερα για τα Ελληνόπουλα
της Γερμανίας;
Γιατί
τέλος πάντων δεν μπορέσαμε να
εκπαιδεύσουμε εγκαίρως εκπαιδευτικούς
στο δίγλωσσο πρόγραμμα των νέων τάσεων της
γερμανικής εκπαίδευσης;
Γιατί
άραγε προτιμήσαμε τα περιχαρακωμένα
εθνικά μας σχολεία που οδηγούν τα παιδιά
μας στο αδιέξοδο και τα αποκόπτουν από τις
ευρωπαϊκές κοινωνίες, και την τεχνική και
επαγγελματική τους κατάρτιση που θα
μπορούσε να διευκόλυνε μία παλιννόστηση,
αλλά ακόμα μετά και
από κάθε τεχνική και επαγγελματική
κατάρτιση την επιτυχή προσαρμογή μας στις
ευρωπαϊκές κοινωνίες ;
Γιατί
άραγε δεν μπορέσαμε να καταργήσουμε τα
ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια που
παραμένουν τα παιδιά μας εξαρτημένα και
καταστρέφουν τις φτωχές μεταναστευτικές
οικογένειες;
Ας
προσπαθήσουμε να αναλύσουμε το
εκπαιδευτικό σύστημα της Γερμανίας και να
παρατηρήσουμε ανιχνευτικά τις εξελίξεις
των Ελληνοπαίδων και την εικασία, ότι αν
συμμετείχαμε κι εμείς ενεργητικότερα στη
γερμανική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και
τα πολιτικά δρώμενα η τύχη των
Ελληνοπαίδων θα είχε ένα καλύτερο μέλλον
και για τον απόδημο Ελληνισμό και για τη
Μητέρα Ελλάδα, αλλά και για
το λόμπι της Ελλάδας.
Το
ολοήμερο, πολυδύναμο σχολείο (ΠΟ.Σ.) Gesamtschule
είναι ένα εργοστάσιο μάθησης
ή είναι παράδεισος διαπαιδαγώγησης ;
-
Είναι το μέλλον του γερμανικού
εκπαιδευτικού συστήματος ή
αποτελεί ένα ξεπερασμένο μοντέλο και μετά
ακόμα το τέλος του
πειραματισμού,; που
εκτός από τη Γερμανία θα ξαναρχίσουν
οι πολυετείς,
αργοπορημένες μεταρρυθμίσεις
τώρα και στην
Ελλάδα;
-Ενισχύει
την κοινωνική κινητικότητα και των
Ελληνοπαίδων στη Γερμανία ή είναι μια
απατηλή παρηγοριά ακόμα και για την
φτωχότερη μερίδα της γερμανικής
κοινωνίας;
-Ενισχύει
άραγε την κοινωνική κινητικότητα δράσης,
αυτοεξέλιξης και συναπόφασης
της μεταναστευτικής μας μερίδας ή
είναι μια απατηλή
παρηγοριά για την φτωχότερη
και πολύ, πολύ - ταλαιπωρημένη μερίδα της
ελληνικής μεταναστευτικής κοινωνίας;
-θα
απαλλάξει αυτό το μοντέλο από τα αγχώδεις
ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια
των Ελληνοπαίδων ακόμα και στη Γερμανία;
-θα
μπορέσει να εισαχθεί και η Νέα Ελληνική ως
δίγλωσση ή πρώτη ή
και δεύτερη ξένη
Γλώσσα;
-θα
προσφέρει αυτό το μοντέλο όλα τα
χαρακτηριστικά πλεονέκτημα
της προώθησης, αυτοεξέλιξης και
προόδου και στις περιφέρειες
των γονιών τους
ακόμα και στην Πατρίδα;
-
αυξάνει η είσοδος και των Ελληνοπαίδων σ΄
όλους τους μορφωτικούς δρόμους,
στις τεχνικές και επαγγελματικές σχολές,
στα ανώτατα ιδρύματα και ανοίγουν τις
προοπτικές σε όλες
τις ευρωπαϊκές αγορές εργασίας;
Μετά
την σύσταση εκ μέρους του Γερμανικού
Μορφωτικού Συμβουλίου να ιδρυθούν
ολοήμερα πολυδύναμα σχολεία - Gesamtschulen,
οι υπουργοί παιδείας όλων των
ομόσπονδων χωρών-κρατιδίων αποδέχθηκαν ως
υποχρέωση να δοκιμασθούν
και τα Πολυδύναμα σχολεία στα κρατίδια
της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας.
Ποτέ
όμως μέχρι σήμερα δεν ειπώθηκαν από τα
μέσα μαζικής ενημέρωσης τόσα πολλά για τα
ολοήμερα πολυδύναμα
σχολεία, απ΄ όσα τα τελευταία χρόνια και
ιδίως τότε που οι τοπικές
χριστιανοδημοκρατικές κυβερνήσεις
C
D U (και η χριστιανοκοινωνική κυβέρνηση
της Βαυαρίας C
S U ) είχαν αρχίσει να καταπολεμούν
ανοιχτά το καινούργιο αυτό σχολικό
μοντέλο.
Από την αρχή του πειραματισμού οι
εκπαιδευτικοί των ΠΟ.Σ. χαρακτηριζότανε
ιδεολόγοι και δημοκράτες, δε διοριζότανε
από το Υπουργείο Παιδείας, αλλά κατ΄ αρχάς
σε μια εκδήλωση γνωριμίας στο σχολείο μια
ειδική επιτροπή μπορούσε να επιλέξει τους
καταλληλότερους και κατόπιν μέσω του
Υπουργείου Παιδείας τα πρόσωπα που είχαν
επιλεγεί στην πρώτη εκδήλωση γνωριμίας
μετατίθενται ή πρωτοδιορίζονται
σ΄ αυτό.
-----------------------------------------------------------------
Ας προσπαθήσουμε όμως να κάνουμε μια
γενική ανάλυση όλου του
γερμανικού εκπαιδευτικού συστήματος
και να προβληματιστούμε
επιτέλους και για την ωφελιμότητα ή
και όχι για τα Ελληνόπουλα της Γερμανίας,
αλλά και για τα Ελληνόπουλα της Ελλάδας
μετά την εισαγωγή του ολοήμερου σχολείου
το 2003.
1.
ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ
ΣΧΟΛΙΚΗ ΔΟΜΗ
ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
ΟΔΓ
Η ΟΔΓ ιδρύθηκε το 1949 και είναι ένα
ομοσπονδιακό κράτος το οποίο αποτελείται
μετά την ένωση των δύο Γερμανιών δεκαέξι
ομόσπονδες χώρες (κρατίδια).Το Σύνταγμα
της ΟΔΓ καθορίζει τον ομοσπονδιακό,
δημοκρατικό, κοινωνικό και δημοκρατικό
χαρακτήρα της.
΄0λη η εξουσία προέρχεται από το Λαό, ο
οποίος με εκλογές και δημοψηφίσματα
εκφράζει την θέλησή του. Ο Λαός
αντιπροσωπεύεται στην Ομοσπονδία με την
Ομοσπονδιακή Βουλή
και οι χώρες (κρατίδια) με την Ομοσπονδιακή
Γερουσία.
Επικεφαλής της ΟΔΓ βρίσκεται ο
Πρόεδρος της Ομοσπονδίας.
Η
Ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποτελείται από
τον ομοσπονδιακό Καγκελάριο και τους
ομοσπονδιακούς υπουργούς.
Οι ομόσπονδες χώρες ( 16 κρατίδια) έχουν
δικό τους σύνταγμα, δικό τους Κοινοβούλιο
και δική τους κυβέρνηση.
1.2. Η
ε κ π α ι δ ε υ τ ι κ ή
α ρ μ ο δ ι ό τ η τ α
τ ω ν ο μ ό σ
π ο ν δ ω ν χ
ω ρ ώ ν
Θέματα μόρφωσης, εκπαίδευσης και
πολιτισμού, είναι στην
ΟΔΓ υποθέσεις των ομόσπoνδων χωρών (κρατιδίων).
Οι χώρες ασκούν την ονομαζόμενη „πολιτιστική
εξουσία“-
Kulturhoheit (Σχολεία,
μοντέρνες τέχνες, επιστήμη).
Τα
κοινοβούλια των χωρών (κρατιδίων) ψηφίζουν
τους σχολικούς νόμους.
Κάθε ομόσπονδη χώρα έχει υπουργό
παιδείας και ιδιαίτερη σχολική διοίκηση.
Προς αποφυγή όμως ουσιαστικών διαφορών
των σχολικών μορφωτικών συστημάτων των
διαφόρων χωρών, σχηματίστηκε στην
ομοσπονδιακή Δημοκρατία το ονομαζόμενο „μόνιμο
συνέδριο των υπουργών παιδείας“, το οποίο
συντονίζει όλα τα εκπαιδευτικά μέτρα.
Έτσι λοιπόν το 1969 το ομοσπονδιακό
μορφωτικό Συμβούλιο συνέστησε την
εισαγωγή ολοήμερων
πολυδύναμων σχολείων και τον ίδιο χρόνο
αποδέχθηκαν οι υπουργοί όλων των
ομόσπονδων χωρών (κρατιδίων) σαν
υποχρεωτικό να δοκιμαστούν τα
ολοήμερα πολυδύναμα σχολεία
εκτενέστερης Εκπαίδευσης. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο άρχισε ο
πιλοτικός πειραματισμός και υπήρχε
κατ΄ αρχάς μέχρι το 1981 στην ΟΔΓ μια
συμφωνία μεταξύ των ομόσπονδων χωρών
για αμοιβαία
α ν α γ ν ώ ρ ι σ η τ
ω ν ε ν δ ε ι κ τ ι κ
ω ν και α π ο λ υ τ η
ρ ί ω ν μ α ζ ί
μ ε ά λ λ α
κ α ι τ ο υ
ολοήμερου π ο λ
υ δ ύ ν α μ ο υ σ
χ ο λ ε ί ο υ.
Σήμερα όμως τα απολυτήρια και τα άλλα
δικαιώματα των ολοήμερων πολυδύναμων
σχολείων αναγνωρίζονται σε όλα τα
ομόσπονδα κρατίδια.
Και όμως ο Γενικό απολυτήριο για να
αναγνωριστεί σε όλα τα κρατίδια πρέπει να
έχει επιλεγεί μια δεύτερη ξένη Γλώσσα. Αν
όμως στην ανώτερη βαθμίδα δεν έχει
επιλεγεί μια δεύτερη ξένη Γλώσσα, τότε
παίρνει κανείς το Γενικό απολυτήριο που
ισχύει για τα Πανεπιστήμια και Ανώτατες
σχολές της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας.
Αν όμως κάνει κάποιος το Γενικό
Απολυτήριο, μπορεί να κάνει και μια
συμπληρωματική Γλώσσα επέκτασης, ώστε να
αναγνωριστεί το απολυτήριο σε όλα τα
ομοσπονδιακά κρατίδια.
Θα ήθελα να συμπληρώσω, ότι για
τους ΄Ε λ λ η ν ε ς υπάρχει
η δυνατότητα να κάνουν αυτή την εξέταση
στην Νομαρχιακή Επιτροπή του Υπουργείου
Παιδείας, ώστε να αναγνωριστεί η Ελληνική
Γλώσσα ως πρώτη ξένη Γλώσσα, αν έχουν όμως
πρωτοέλθει στη
Γερμανία και δεν είχαν επιλέξει μέχρι τώρα
Αγγλικά.
Επίσης αν υπάρχει η Ελληνική Γλώσσα σε
Γυμνάσια και ολοήμερα πολυδύναμα, που
δυστυχώς δεν υπάρχει, μπορεί να επιλεγεί
και ως δεύτερη ξένη Γλώσσα.
Επίσης και για τους Έλληνες φοιτητές
που σπουδάζουν στα Γερμανικά Πανεπιστήμια
υπάρχει η δυνατότητα παράλληλα με τις
σπουδές τους, να επιλέξουν και να
σπουδάσουν Ν έ α
Ε λ λ η ν ι κ ά στο
Πανεπιστήμιο και να κάνουν μια
συμπληρωματική εξέταση για τη διδασκαλία
Ελληνικών σε όλες τις βαθμίδες της
Γερμανικής εκπαίδευσης.., η εξέταση
γίνεται σε εκείνα τα Πανεπιστήμια που
υπάρχουν Ε λ λ η ν ι
κ έ ς σπουδές και
θα ήτανε ασφαλώς αυτοδιάθεση και
χειραφέτηση του απόδημου Ελληνισμού, αν
ήτανε καθολική η συμμετοχή στις ελληνικές
σπουδές της νέας μας γενιάς.
Επίσης
θα ήθελα να αναφέρω, ότι νέοι που
εγκαταλείπουν τα ολοήμερα
πολυδύναμα σχολεία στις βαθμίδες 12-13 χωρίς
κανένα απολυτήριο, αν κάνουν
προκαθορισμένη πρακτική ενός χρόνου ή
μάθουν ένα επάγγελμα με μαθητεία στο
διπολικό σύστημα, αποκτούν και το
απολυτήριο για τις ανώτατες ειδικές
σχολές και ισχύει για οχτώ
κρατίδια, που κυβερνώνται από
σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις (ή στην
Ελλάδα δίνει εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο
στην κατηγορία των αλλοδαπών λυκείων)…
2.5.
Κ ρ ι τ ι κ ή του
τ ρ ι μ ε ρ ο ύ ς σ
χ ο λ ι κ ο ύ σ υ σ τ ή μ α τ ο ς -
δ ι α χ ω ρ ι σ μ ό ς
σ ε τ ρ ι α κ ο ι
ν ω ν ι κ ά σ τ ρ
ώ μ α τ α
Οι κριτές του τριμερούς σχολικού
συστήματος τονίζουν:
- την απομόνωση του κάθε σχολικού τύπου
- την πρόωρη επιλογή στα δέκα χρόνια
της ηλικίας για τον τύπο που θ΄ ακολουθήσει κάθε μαθητής
σε πολλή νεαρή ηλικία και - το διαχωρισμό
σε κοινωνικά στρώματα.
Το κύριο σχολείο, η πρακτική σχολή
καθώς επίσης και το Γυμνάσιο είναι
πράγματι μεταξύ τους πολύ στεγανά
διαχωρισμένα. Το
βασικό σχολείο στηρίζεται, όπως ήδη
ξέρουμε πάνω σε 4 ή έξι χρόνια δημοτικού
σχολείου και διαχωρίζεται μετά από αυτό σε τρεις κλάδους:
1) Κύριο
Δημοτικό σχολείο, 2)
πρακτική σχολή και 3) Γυμνάσιο.
Με το απολυτήριο του υποχρεωτικού
κύριου σχολείου (μετά την 9η και τώρα
φυσικά μετά τη δέκατη τάξη) έχει το
δικαίωμα ο επιτυχών ν΄ αρχίσει μία
μαθητεία ( Lehre) με παράλληλη φοίτηση σε μία
επαγγελματική σχολή.
Η φοίτηση σε μία επαγγελματική σχολή
είναι υποχρεωτική μέχρι το 18ο έτος και από
το 18ο έτος είναι προαιρετική για όσους
επιθυμούν να αρχίσουν μία μαθητεία.
„2.5.1.
Επαγγελματικές σχολές και ενιαία
πολυκλαδικά Λύκεια, τώρα λέγονται Berufskolleg,
(Exkurs-παρεμβολή)
Κατ΄ αρχάς στο διπολικό εκπαιδευτικό
σύστημα μπορεί να φοιτήσει
κάποιος από το 15ο έτος της ηλικίας, μετά τη
δέκατη τάξη ή από το κύριο σχολείο, ή από
την πρακτική σχολή, ή από το Γυμνάσιο
πρέπει να βρει μία επιχείρηση μόνος του ή
μέσω του γραφείου εργασίας και παράλληλα
να επισκέπτεται την επαγγελματική Σχολή.
Η επαγγελματική εκπαίδευση διαρκεί
τρία χρόνια και δύο χρόνια για τους
απόφοιτους του απολυτηρίου της 12ης τάξης..
Υπάρχουν πεντακόσια
είδη ανεγνωρισμένων επαγγελμάτων. Στο θέμα αυτό όμως θα επανέλθω
λεπτομερέστατα σε μελλοντικό άρθρο μου
και ασφαλώς η καλύτερη στρατηγική για τα
Ελληνόπουλα είναι τώρα πλέον τα
πολυκλαδικά -πολυτεχνικά Λύκεια – Berufskolleg
των διπλών ικανοτήτων που μπορούν να
καλυτερεύσουν τις προοπτικές εργασίας
στης ευρωπαϊκές χώρες...
Ασφαλώς μπορείτε να κάνει
κανείς στις επαγγελματικές σχολές και το
απολυτήριο μετά την 12η.
΄0πως αναφέραμε και στα
μεταρρυθμισμένα ενιαία πολυκλαδικά
Λύκεια, πολυτεχνικά KOLLEGSCHULEN, τώρα έχουν
πάρει τις μεταρρυθμίσεις και τα
επαγγελματικά σχολεία και ονομάζονται:
Berufskolleg και κάτω από ορισμένες
προϋποθέσεις και όρους μπορούν οι μαθητές
όχι μόνο να κατορθώσουν να πάρουν και τα δύο ή το επαγγελματικό
απολυτήριο ή το γενικό απολυτήριο, αλλά
και τα δύο απολυτήρια......
Αλλά επειδή τις μεταρρυθμίσεις τις
παραλαμβάνουν συνήθως και όλες οι
επαγγελματικές σχολές, μπορεί κάποιος να
κάνει εκεί και το απολυτήριο μετά την 12η
τάξη με μια ξένη γλώσσα ή αλλά συγχρόνως
την επίτευξη των διπλών ικανοτήτων, δηλαδή
το επαγγελματικό απολυτήριο και το
απολυτήριο μετά την 12η τάξη για τις
ανώτατες σχολές...
Μετά την συνένωση των ενιαίων
πολυκλαδικών Λυκείων των διπλών
ικανοτήτων και των επαγγελματικών σχολών,
τώρα φέρουν την συνώνυμη ονομασία Berufskolleg-Επαγγελματικό
Κολέγιο
Μπορεί κανείς να επιτύχει τις διπλές
ικανότητες και συγχρόνως επαγγελματικά
απολυτήρια διπλών ικανοτήτων και ικανοτήτων που ισχύουν και
αναγνωρίζονται σε δύο χώρες με ενδιάμεση
πρακτική εξάσκηση στη Γαλλία, στην Ισπανία
και στην Αγγλία….
Αλλά ακόμα και το Γενικό Ακαδημαϊκό
απολυτήριο μετά τη 13η τάξη με δύο ξένες
γλώσσες, το ίδιο και στο πρώην ενιαίο
πολυκλαδικό Λύκειο.
Τότε μόνο
μπορεί να κάνει όμως κανείς το απολυτήριο
της 12ης ή 13ης τάξης, αν έχει στο απολυτήριο
της 10 Β σημειώσεις ικανοτήτων για το
ανώτερο Γυμνάσιο δηλ. Λύκειο.
Αυτές οι ικανότητες μπορούν να
κατορθωθούν και εξωσχολικά. Ασφαλώς
μπορεί να διατηρηθεί και η Ε λ λ η ν ι
κ ή ως το τέλος της 13ης τάξης, δηλ.
Ακαδημαϊκό Απολυτήριο, αν έχει εισαχθεί
πρόωρα σε τέτοια σχολεία.
Από ελληνικής πλευράς πρόκειται
επιτέλους να εισαχθεί για τον απανταχού
Ελληνισμό και το πιστοποιητικό ελληνικής
Γλώσσας».
Βασικό είναι όμως να επεκταθεί και η
πρακτική εξάσκηση στα Ελληνόπουλα σε
τεχνικά και οικονομικά επαγγέλματα, όπως
είναι για την Αγγλία, Ισπανία και Γαλλία.
Τέλος
της παρεμβολής.
Κριτική
του γερμανικού τριμερούς συστήματος...
Κατ΄ εξαίρεση μπορεί κάποιος μετά τη
δέκατη τάξη να
πάρει το Απολυτήριο της ειδικής ανώτερης
σχολής ή να φοιτήσει στο ανώτερο Γυμνάσιο-Λύκειο,
δηλαδή 11 ως τη 13η τάξη, μόνο αν έχει
όπως αναφέραμε στην τάξη 10Β σημειώσεις
ικανοτήτων.
Η π α ν ε π ι σ τ
η μ ι α κ ή μ ο ρ
φ ω σ η ό τ α ν ξ ε κ ι ν ή σ ε ι
κ
α π ο ι ο ς α
π ό τ ο κ ύ ρ ι ο δ η
μ ο τ ι κ ό ε
ί ν α ι σ χ ε δ ό ν α δ ύ ν α τ η κ ι
έ τ σ ι γ ι α τ ο με γ α λ ύ τ
ε ρ ο π λή θ ο ς π α ρ
α μ έ ν ο υ ο ι π ό ρ τ ε ς τ η ς
α ν ώ τ ε ρ η ς π α ι δ ε ί α ς κ λ ε ι σ τ έ ς.
Η πρακτική σχολή προσφέρει μια ανώτερη
πρακτική και επαγγελματική κατευθυνόμενη
μόρφωση. Το απολυτήριο παίρνεται μετά το 10ο
έτος και έχει δικαίωμα κανείς να
επισκεφθεί ανώτερες ειδικές σχολές, ενώ σε
άλλες περιπτώσεις το ανώτερο Γυμνάσιο.
Μ ι α σ π ο υ δ ή
σ ε μ ι α ε π ι σ τ ημ ο ν ι κ ή
α ν ώ τ α τ η σ
χ ο λ ή ε ί ν α ι κ α ι μ΄ α υ τ ό
τ ο σ ύ σ τ η
μ α δ ύ σ κ ο λ α κ α τ ο ρ θ ω τ ή.
Τελικά
το Γυμνάσιο οφείλει να προσφέρει μια „
θεωρητική - επιστημονικά κατευθυνόμενη“
μόρφωση. Το απολυτήριο κατορθώνεται μ ε τ ά
δ ε κ
α τ ρ ε ί ς τ ά ξ ε ι
ς μ ε δ ύ ο ξ έ ν ε ς
γ λ
ώ σ σ ε ς και μπορεί
να φοιτήσει κανείς στα Πανεπιστήμια ή τις
Ανώτατες σχολές.
Η απομόνωση των τριών κλάδων δεν
φαίνεται τόσο στους διαφορετικούς εκπαιδευτικούς στόχους των τριών
σχολείων, όσο στον πολύ χαμηλό αριθμό των
μαθητών, που μπορούν να μεταπηδήσουν από
το κύριο σχολείο, στην πρακτική σχολή ή το
Γυμνάσιο.
Η απόφαση για τη διάβαση
του κάθε παιδιού σε ένα από τους τρεις κλάδους πέφτει πολύ νωρίς στο
δέκατο ή δωδέκατο έτος της ηλικίας του.
Αυτή η πρόωρη απόφαση είναι για το
παιδί τόσο δύσκολη, διότι ένα μελλοντικό
πήδημα σε μια ανώτερη σχολική βαθμίδα
είναι μόλις και μετά βίας κατορθωτή. Αυτό
σημαίνει ότι πολύ νωρίς οι μαθητές
τοποθετούνται σ΄ ένα μορφωτικό κανάλι με
πιθανότητα να μείνουν τα επόμενα χρόνια σ΄
ένα χαμηλότερο σχολικό κλάδο ή το πολύ-πολύ
να μείνουν στάσιμοι στον ίδιο σχολικό
κλάδο.
Κατ΄ αυτόν τον τρόπο τα διαφορετικά
κοινωνικά στρώματα στη γερμανική κοινωνία
παραμένουν με το μέχρι εδώ ακολουθούμενο
σχολικό σύστημα σταθερά.
Τι συνέβη όμως με
τον
έξω Ελληνισμό και τα Ελληνόπουλα της
Γερμανίας και ποιες θα ήτανε οι προοπτικές
αξιοποίησης, οι δημιουργικές δράσεις
αυτού του δυναμικού μοντέλου και εδώ που
ζούνε και εργαζόμαστε, αλλά και στην
πατρώα γη, μετά την παλιννόστηση, χωρίς την
υποτιθέμενη τωρινή διχασμένη
προσωπικότητα από την πνευματική τροφή
των εθνικών σχολείων μας, θα μας το
περιγράψουν αναλυτικότερα κάποτε ακόμα
καλύτερα για τα τελευταία σαράντα χρόνια
τα αποτελέσματα και οι μελλοντικοί κριτικοί αναλυτές των μεταρρυθμίσεων
και οι επιμέρους ιστορικοί μας.
Μια δημοκρατική κοινωνία έχει όμως το
διαρκές καθήκον δια μέσου συμπληρωματικής
προώθησης να δώσει ίσα δικαιώματα σε όλα
τα παιδιά, ένα φαινόμενο που δεν προώθησε
με εναλλακτικές λύσεις καμιά ελληνική
κυβέρνηση για τα Ελληνόπουλα της
Γερμανίας.
Πετυχαίνει όμως στους βασικούς
σκοπούς τ ο ολοήμερο π ο λ υ δ ύ ν α μ ο
σ χ ο λ ε ί ο, που
προσφέρει ίσες πιθανότητες επιτυχίας;
Συντελεί στην
α ν ά π τ υ ξ η της κοινωνικής
κινητικότητας;
11/10/2003
Aπαγορεύεται
η χρησιμοποίηση ή αναδημοσίευση ή
αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο του
περιεχομένου των άρθρων χωρίς τη γραπτή
άδεια του συντάκτη.
