Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ  
 ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΝΙΩΔΕΙΣ  ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ 
ΠΟΥ ΑΠΟΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ    ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
 

"Η ακόλουθη  δημοσίευση δεν  άπτεται  καμίας ιδεολογίας, που αντιβαίνει καθ΄ οιονδήποτε  τρόπο τις αρχές του ανθρωπισμού και είναι γραμμένη ειδικά για γονείς, εκπαιδευτικούς, πολιτικούς και ανήσυχους ανθρώπους."

Μέρος πρώτο 

Εισαγωγή και προβληματισμός: „Wer einem Kranken seine Ratschläge gibt, erwirbt sich ein Gefühl von Überlegenheit über ihn, sei es, dass sie angenommen oder dass sie verworfen werden. Deshalb hassen reizbare und stolze Kranke die Ratgeber noch mehr als ihre Krankheit» Friedrich Nietzsche

Πίσω από κάθε μανιώδη εξάρτηση είναι καλυμμένος έναs "πόθος", μία "λαχτάρα" και o πόθος για αγάπη, για αναγνώριση, για περιπέτεια για αποδοχή και στοργή, κοινωνική αναγνώριση, έτσι ώστε να είναι για κάτι τι πο­λύτιμο σε αυτόν τον κόσμο. "Μανία", "πόθος"-  αναζήτηση έχουν μία στενή σύνδεση μεταξύ τους με τη βιωματική ιστορία. Μπορεί κάποιος να πει, ότι μανίες παρουσιάζονται και είναι ως μία πα­θολογική ωριμασμένη αναζήτηση δρόμων, που σταματούν ή νεκρώνουν τους πολλούς απραγματο­ποίητους πόθους και βιωματικούς πόνους με τη βοήθεια των μανιακών μέσων ή ορισμένων μανιω­δών τρόπων συμπεριφοράς.

    Οι μανιώδεις τοξικομανείς χρησιμοποιούν ορισμένα πράγματα ή ύλες ή μία ορισμένη πιεστική διαπραγμάτευση για να φέρουν σε πέρας μία ορισμένη κατάσταση αισθήμα­τος. Η συναναστροφή με τον πόθο είναι μία κεντρική απασχόληση μανιώδους διάστασης.
Συνήθως υποθέτουμε, ότι η μανία και η εξάρτηση έχει ανάγκη προμήθευσης ύλης. Μανιώδεις ύλες είναι π.χ. τα γνωστά επιτρεπτά φάρμακα, όπως Νικοτίνη, αλκοόλ και φάρμακα, επίσης απαγορευ­μένα φάρμακα, όπως ηρωίνη, κοκαΐνη, Ecstasy ή LSD   κ.  ά.
        Το φάρμακο της μόδας Ecstasy οδηγεί στην μεταβολή της υπόφυσης( δηλαδή στον ενδοκρινή αδένα στη βάση του εγκεφάλου του ανθρώπου) και μάλιστα αφήνει στον εγκέφαλο ευδιάκριτα ίχνη για πολύ χρονικό διάστημα και μετά το σταμάτημα του φαρμάκου. Αυτό το εξέτασε μία ομάδα εργασίας vom National Institute of Mental Heath in Bethesda, USA βλέπε και Frankfurter Rundschau, 12.12.1998,σ.6.

        Αλλά επίσης και μη μανιώδεις ύλες, π.χ. τα αυτόματα παιχνίδια, το χαρτί και το κουμάρι, ή το φα­γητό , έρχονται όλο και περισσότερο στη συναίσθηση του ανθρώπου.         

       Αρχικά μπορεί κάθε ύλη ή κάθε πράξη μας να χρησιμοποιηθεί για να αναπτύξουμε ένα μανιώδες πάθος, κάθε μανία μπορεί να εκφυλιστεί μανιωδώς. Αυτό το γεγονός σημαίνει: Μανία είναι καθημερινότητα. Καθημερινότητα και μανία είναι πολύ στενά συνδεδεμένες "ως μανία και το ξένο"  Έτσι είναι επίσης τα καθημερινά φάρμακα  Νο1 επικίνδυνο πάθος και όχι όπως υποθέταμε μέχρι σήμερα μόνο  τα απαγορευμένα.
    Γνωρίζουμε, ότι η νικοτίνη και το αλκοόλ είναι η αρχική είσοδος προς τα απαγορευμένα φάρμακα και όχι όπως συνήθως και όπως υποθέταμε το χασίς. Στη Γερμανία υπάρχουν περισσότεροι τοξικο­μανείς εξαρτημένοι από επιτρεπόμενα, παρά από απαγορευμένα φάρμακα. 30.000 ως 40.000 πεθαί­νουν κάθε χρόνο από το αλκοόλ, ακόμα περισσότεροι από την νικοτίνη και λιγότεροι από 2.000 το χρόνο από τα απαγορευμένα φάρμακα. (Vgl. z.B. Jahrbücher Sucht und Kriminalstatistik).
Ναρκωτικά και επιδράσεις:

        Η κατάσταση των ναρκωτικών σε όλον τον κόσμο έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια και επίσης και στη δική μας Πατρίδα, την Ελλάδα. Τα διεθνή συνδικάτα των ναρκωτικών με την ευδιάκριτη επιθετική και επεκτατική επιδίωξη εγγίζουν ακόμα ανυπόκριτες οικονομικές εκροές ολόκληρων κρατών και επιζητούν επίσης και πολιτική επιρροή. Ο συνολικός τζίρος του εμπορίου ναρκωτικών υπολογίζεται σε 800 δις. δολάρια. Από τα παραπάνω μπορούμε να καταλάβουμε, ότι και η ζήτηση ναρκωτικών τα τελευταία χρόνια έχει ανεβεί.

       (΄0πως μας δείχνει η απόρρητη έκθεση της Europοl  και η οποία δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της Κυ­ριακής, 22.Δεκ. 1996, στα χέρια μαφίας γειτονικής μας χώρας βρίσκεται η εμπορία ναρκωτικών στην Ευρώπη. " Ο Νότιος δρόμος της ηρωίνης ξεκινά από την Τουρκία και μέσω της Ελλάδας καταλήγει στην Ιταλία. Η εγγύτητα της Ελλάδας με τις χώρες της παραγωγής, τα εκτεταμένα σύνορά της στην ξηρά και στη θάλασσα και η όλο και μεγαλύτερη παρουσία των Αλβανών εμπόρων ναρκωτικών την καθιστούν ιδιαίτερα ευάλωτη. Η συνήθης διαδρομή είναι η ηρωίνη από την Τουρκία να φθάνει στην Ελλάδα μέσω Αλβανίας και εν συνεχεία στα λιμάνια του Πειραιά, της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας να διακινείται προς την Ιταλία και τα άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης").
       Σύμφωνα με τους απολογισμούς των Ηνωμένων Εθνών αυξάνεται η κατάχρηση των φαρμάκων. Στην Ευρώπη υπάρχουν δύο τάσεις που μας προκαλούν να κάνουμε σκέψεις: σε μερικές χώρες μέχρι 10% του πληθυσμού παίρνουν φάρμακα για την μείωση του στρες, όπου άνθρωποι πάνω των 65 ετών παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος αυτών των φαρμάκων για να μπορέσουν να ξεπεράσουν την μοναξιά και την απομόνωση. Ιδιαίτερα εκρηκτική είναι η αύξηση χρήσης των φαρμάκων από μα­θητές για την καταπολέμηση των ενοχλήσεων   συγκέντρωσης.
         Πάνω από πενήντα χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας έχει διπλασιαστεί η χρήση τέτοιων φαρμάκων. Δύο θεωρούνται οι υπεύθυνοι αυτής της κατάχρησης: Η επιθετική διαφήμιση των φαρμακευτικών εταιριών, που προσφέρουν τα προϊόντα τους, χωρίς να είναι κατάλληλα και χωρίς να εξετάσουν τις μακροχρόνιες επιδράσεις καθώς επίσης και οι γιατροί που γράφουν συντα­γές χωρίς περίσκεψη. Επίσης αυξήθηκε και η χρήση ηρωίνης που κατασκευάζεται συνήθως στην Ασία ( Μπούμα, Αφγανιστάν). Η Κολομβία παραμένει η μεγαλύτερη παραγωγός κοκαϊνης. Συνή­θως για την προώθηση του προϊόντος υπηρετούν οι βαλτικές χώρες: Εσθονία, Λιθουανία, Λέττλαντ καθώς επίσης και η Βουλγαρία, Ουγγαρία, Ρουμανία καθώς επίσης και η Σλοβακία. Επίσης και η διαδρομή των Βαλκανίων χρησιμοποιείται πάρα πολύ όπως πρώτα. Η Ευρώπη έγινε επίσης και χώρα παραγωγής δενδρυλλίων καννάβεως καθώς επίσης και των συνθετικών ναρκωτικών έκ­σταση. ΄Ενα  μεγάλος κίνδυνος δυνατοτήτων κατάχρησης είναι οι πωλητές ναρκωτικών μέσω Ιντερνέτ. (siehe Kölner Stadt-Anzeiger, 23.02.99)

Αρχική αιτία και η εξάπλωση κατάχρησης των ναρκωτικών

Τα μεγαλύτερα ερωτήματα είναι, το πώς είναι δυνατόν να επέλθει  τόσο μεγάλη ζήτηση;

Ποιοι άνθρωποι βρίσκονται γύρω από την κατάχρηση των ναρκωτικών και πώς μπορούμε να αντι­δράσουμε;

Παρουσίαση της συνολικής προβληματικής

Οι περισσότεροι νέοι, που κατά το μεγαλύτερο μέρος δοκιμάζουν απαγορευμένα ναρκωτικά το κάνουν από περιέργεια και ένεκα τούτου μπορούν με δική τους απόφαση να σταματήσουν. Ένα μέρος των νέων παίρνει αργότερα ηρωίνη και γίνεται εξαρτώμενο. Ιδιαίτερα διακινδυνεύουν οι άνθρωποι, όπου ο κοινωνικός περίγυρος (γονική οικία, στενότητα χώρων κατοίκησης και έλλειψη ευχάρι­στων περιβαλλοντικών χώρων γειτονίας, πλήξη, φίλοι, τσιμεντούπολη, άχαρο σχολείο κλπ.), ειδικά προσφέρει μία εστία γένεσης της κατάχρησης των ναρκωτικών.

        Ο αναπτυσσόμενος άνθρωπος βρί­σκει τότε στην σκηνή των ναρκωτικών, ότι δεν υπάρχει και δεν απολαμβάνει στο γονικό σπίτι: ασφάλεια, στοργή, αξιοπιστία, αλληλέγγυα κοινωνία, κοινωνική αναγνώριση και τη δυνατότητα, να ζήσει κάτι το ασυνήθι­στο. Στην πραγματικότητα πολλά παιδιά και πολλοί νέοι κατέφυγαν στα ναρκωτικά κατ΄ αρχάς από απογοήτευση και μελαγχολία, γιατί οι ενήλικοι δεν τους προετοίμασαν μία αβλαβή και ευχάριστη ανθρώπινη συμβίωση, όπου οι ίδιοι να συμπεριληφθούν με πληρότητα, θερμότητα και αξιοπιστία, σοβαρότητα και ανθρώπινη τιμή. Στην σημε­ρινή κοινωνία δεν είναι πλέον πρόβλημα να προμηθευτείς ελαφρά ναρκωτικά, όπως χασίς και μα­ριχουάνα. Μόνο πέντε τοις εκατό της πληθυσμιακής ομάδας μεταξύ 14-25 ετών στη Γερμανία παίρνει περισσότερο ή λιγότερο τακτικά χασίς ή ενδεχομένως άλλα είδη ναρκωτικών δηλητηρίων. Ποτά αλκοόλ πίνουν κανονικά πάνω από 30% της προαναφερθείσας ομάδας.

Ελληνική κοινωνία και εξαρτήσεις

 Στην Ελλάδα, την χώρα των γλεντζέδων περισσότεροι από τους μισούς νεκρούς σε τροχαία προέρχονται από δυστυχήματα που προκαλούν οδηγοί υπό την επήρεια αλκοόλ. Είναι δραματική η αύξηση των ατυχημάτων σε περιο­χές, όπου λειτουργούν νυχτερινά κέντρα και γλεντούν οι "φανατικοί γλεντζέδες". Κοινωνία και Πολιτεία με αδικαιολόγητη ανοχή ατενίζει απαθής μόνο, και δυστυχώς πολύ συχνά το πρόβλημα των τρο­χαίων ατυχημάτων αντιμετωπίζεται με προκλητική ανεκτικότητα, αδιαφορία και επιπολαιότητα, σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη αιτία μαζικών θανάτων μικρότερης κλίμακας, όπως π.χ. επιδημίες, ναρκωτικά, αεροπορικά ή ναυτικά δυστυχήματα., βλέπε το (ΒΗΜΑ της Κυριακής, 22.Δεκ. 1996). Ετούτος ο  Lassez-Faire  τρόπος συμπεριφοράς και συνδιαλλαγής  της Πολιτείας και των πολιτών με την νοοτροπία Άστους να κάνουν , ό,τι θέλουν παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των συνανθρώπων.

   Ασφαλώς τα τελευταία μέτρα ελέγχων στους δρόμους με φωτογράφηση των οδηγών ίσως μπορέσουν να φέ­ρουν αποτελέσματα με μείωση των ατυχημάτων από την επήρεια του αλκοόλ με παράλληλο περιορισμό του υπερβολικού κονκουρπινάτου.

      Τα ξένα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ασφαλώς δεν διέπονται από ανθελληνικά αισθήματα, όπως συχνά υποθέτουμε στην Πατρίδα μας, διαπιστώνουν και  αναφέρουν, ότι οι επικινδυνότερες χώρες της   Ευρωπαϊκής Ένωσης για οδήγηση αυτοκινήτου είναι η Πορτογαλία και η Ελλάδα. Εδώ πεθαίνουν
ατύχημα κάθε χρόνο 100.000 χιλ. άνδρες από τους οποίους  οι 34 είναι νεκροί. Ο μέσος όρος της
Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 17,7. Τσιγάρα καταναλώνουν οι μισοί   των αναφερομένων νέων.

Επί­σης η Ελλάδα και στην κατανάλωση τσιγάρων βρίσκεται μπροστά με 3020 τσιγάρα τον χρόνο για κάθε
κάτοικο. Ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται στα 1646.

   Τα μοτίβα ή τα αίτια για την κατανάλωση των ναρκωτικών είναι εντελώς διαφορετικά. Πολλοί άνθρωποι θέλουν αυθόρμητα να καλυτερεύσουν τη θέση διάθεσής τους ή ακόμα για να ησυχάσουν, ενδεχομένως για να εκτονώσουν. Άλλοι πάλι φοβούνται από τα προβλήματά τους και δεν έχουν ένα έμπιστο πρόσωπο για επικοινωνία ή περνούν την ημέρα στην κατάσταση των ναρκωτικών. Ελλιπή προσοχή στην οικογένεια,  πίεση επίδοσης στο σχολείο ή ο φόβος της αποτυχίας στο τόπο εργασίας είναι παραπέρα αίτια για ταλαντευόμενους ανθρώπους, για να καταφύγουν στον ελεύθερο τους χρόνο στην κατανάλωση των ναρκωτικών, ασφαλώς και από έλλειψη επαρκών πολιτιστικών και πνευματικών δραστηριοτήτων.
Η κατανάλωση των ναρκωτικών έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις στις βιομηχανικές χώρες. Στη δική μας κοινωνία αφήνονται τα παιδιά και οι νέοι μόνοι με τα προβλήματά τους λόγω αδιαφορίας και έλλειψης χρόνου των γονιών. Επίσης λείπουν και τα ημερήσια σχολεία και οι ημερήσιοι παιδικοί σταθμοί και τα εκπαιδευτικά κέντρα ελεύθερου χρόνου διασκέδασης και πνευματικής απασχόλησης και δημιουργικής αναγέννησης. Ελλιπή ενδιαφέρον οδηγεί στην παθητικότητα των νέων. Ως θέση επικοινωνίας συγκεντρώνουν γι΄ αυτούς όλο και περισσότερο, η τηλεόραση, τα παιχνίδια το βίντεο, σφαιριστήρια, σινεμά και άλλα καταναλω­τικά προϊόντα.
  Σκεφθείτε στην Πατρίδα μας, την Ελλάδα, που πολλές φορές από το πρωινό, το γεύμα και το δεί­πνο και ως τα μεσάνυχτα στις καφετέριες , Ρεστωράν κλπ. ανοιχτές τις τηλεοράσεις με τα υποβαθ­μισμένα φιλμ, που απωθούν ακόμα και οικογενειάρχες τουρίστες να καθίσουν να φάνε ή να πιούνε κάτι τι με τα ανήλικα παιδιά τους, λόγω της ανυπόφορης και αντιπαιδαγωγικής τηλεόρασης σε ώρες γεύ­ματος και δείπνου. Μικρά παιδιά, χωρίς τη γονική προσοχή, χωρίς έλεγχο, χρονικό περιορισμό και ηλικία κάθονται ώρες ολόκληρες μπροστά στις οθόνες της τηλεόρασης ή παίζουν στα κερδοφόρα σφαιριστήρια και ηλε­κτρονικά και ακόμα με την αδικαιολόγητη ανοχή των γονιών και της Πολιτείας και τόσα άλλα.

      Αν απουσιάζει η επικοινωνία, η δημοκρατική αλληλεγγύη και ο αλληλοσεβασμός μεταξύ των αν­θρώπων, παίρνουν εκτός των άλλων τη θέση τους το αλκοόλ, τα τσιγάρα, τα ναρκωτικά και η βία. Τα δυσάρεστα αισθήματα μπορούν να ξεχαστούν για βραχύ χρόνο. ΄0ταν ένας νέος άνθρωπος δο­κιμάσει τα ναρκωτικά και για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, μπορεί να του γίνει συνήθεια και όταν είναι αργότερα εξαρτημένος πνευματικά και σωματικά από τα σκληρά ναρκωτικά, είναι πάρα πολύ δύσκολο να απαλλαχθεί από αυτά..., χωρίς την προληπτική βοήθεια της Πολιτείας και των συνανθρώπων της κοινωνίας, συ­μπληρωματικά έρχονται τα συμπτώματα ανησυχίας, φόβος, δυσπιστία, αναγούλες, εκρήξεις ίδρωτα κλπ.

     Η κατάχρηση ναρκωτικών ή η εξάρτηση στο αρχικό στάδιο είναι πολύ δύσκολο να αναγνωριστεί και πολλοί γονείς αντιλαμβάνονται πάρα πολύ αργά, πως τα παιδιά τους παίρνουν ναρκωτικά ή είναι κιόλας εξαρτημένα. Υπάρχουν ακόμα οικογένειες που έχουν βδομάδες, μήνες ή και χρόνια να καθίσουν μαζί στο τραπέζι. ΄0πως ξέρουμε η οικογένεια είναι ένας από τους καθοριστικότερους παράγοντες σε ό,τι αφορά την εμπλοκή των νέων με τα ναρκωτικά και εκεί πρέπει να λάβουν όλες οι προληπτικές αλλαγές χώρα.

   Ασφαλώς υπάρχουν ορισμένα συμπτώματα, που μπορούν να μας δείξουν τα φαινόμενα κατάχρησης ναρκωτικών. Μαζί με τις σωματικές ενοχλήσεις, όπως είναι συχνά ο πονοκέφαλος, ζαλάδες, λιποθυμίες, καταστάσεις τρόμου, χλωμό και ωχρό δέρμα, τρεμου­λιασμένα  χέρια, θαμπωμένη γλώσσα, υπάρχουν επίσης και ψυχικές ενοχλήσεις, που φανερώνονται διαμέσου της δυσπιστίας, δειλίας, υπερευαισθησίας, ταλαντεύσεις της διάθεσης,   αδιαφορία ως και δυσκολίες μάθησης και επίδοσης. Αυτά τα συμπτώματα, χωρίς διακριτικά αίτια ερμηνεύονται ως χαρακτηριστικά για την κατανάλωση ναρκωτικών.

       Μετά από αυτό είναι πολύ σπουδαίο αυτά τα συνθήματα να παρθούν σοβαρά από τους γονείς, δασκάλους και καλούς συμβούλους και οικογενειακούς φίλους.
  Συχνά βλέπουμε και στην Πατρίδα μας αρκετούς ανθρώπους στα καταστήματα, κέντρα διασκεδά­σεων, στους τουριστικούς τόπους και ακόμα στους δρόμους να υποφέρουν ευδιάκριτα από την με­λαγχολία και ένα σωρό ύποπτα ψυχικά προβλήματα και πλήθος επιθετικότητας.      

        Επίσης ευδιάκριτα είναι και στη δική μας Πατρίδα τα ψυχικά προβλήματα των ανθρώπων, ακόμα και από τα δεινά και την αθεράπευτες πληγές και τραύματα της μικρασιατικής καταστροφής,  και η μάστιγα της κοινωνίας μας και σχετικά η δύσκολη κατανόηση των επισκεπτών μας και η απώθηση των τουριστών μας από την υπερβολική θέα της καφενο-μανίας, χαρτομανίας, γυναικο-μανίας, τον αλκοολισμό, την τοξομανία, την φθόνο-φοβία και με τις ένα σωρό προκαταλήψεις και τα  αδικαιολόγητα υπερθετικά του ναρσισσισμού κλπ. Επειδή πολλές μανίες είναι ασθέ­νειες  π.χ. η μανία για αυτό-επαλήθευση, η λαχτάρα επιδίωξης των  απραγματοποίητων ονείρων, ασφαλώς εδώ θα πρέπει να ασχοληθούμε και με την σεξουαλική παρενόχληση από τους θερμόαι­μους στο τόπο εργασίας, αφού ολοφάνερη είναι η απώθηση τουριστών μας και από ελαττωματική ή κακή εξυπηρέτηση και από φορτικούς ανθρώπους, στο τόπο παραθερισμού, βλέπε και § 651e BGB, τρόπος απαιτήσεως αποζημιώσεων.

            Περαιτέρω είναι ανάγκη να επεξεργαστούμε παραγω­γικά εκτός των άλλων, ποία μανία ωθεί κάθε φορά μία  μικρή συντεχνία, αντί να περιορίζεται στους δημοκρατικούς και αλληλέγγυους όρους προληπτικής συνεννόησης, αλληλοκατανόησης των συλλογικών συμβάσεων να κλείνει βίαια σχεδόν κάθε χρόνο και μία άλλη συντεχνία δρόμους, λιμάνια, αερο­δρόμια, ή να μετατρέπουν μέρες ολόκληρους δρόμους και πόλεις σε σκουπιδότοπους, ή να κλείνει το ηλεκτρικό φως και να υποφέρουν εκατομμύρια ανθρώπων, να υποφέρει ο αμέτοχος κόσμος η ελληνική οικονομία και να πέφτει  και  η κίνηση των ξένων τουριστών, αλλά να υποστηρίζεται όπως πάντα από αντιπολιτευόμενα κόμματα και ομάδες αλληλεγγύης, ωσάν να επρόκειτο για γενική,  πολιτική απεργία και κατάρρευση της κάθε τοπικής Αυτοδιοίκησης ή  κυβέρνησης. Θα πρέπει να μπο­ρούμε να ερευνούμε έγκαιρα και προληπτικά πώς πρέπει να δρούμε κάθε φορά  και πώς μπορούμε να κάνουμε έγκαιρα διάγνωση μεγάλων ζημιών και λαθών και να λαβαίνουμε παροτρύνσεις για πρόωρες εποι­κοδομητικές διαπραγματεύσεις αλλά και όλα τα αναγκαία και προληπτικά μέτρα.

     Ποία μανία διέ­πει τους νέους που παίρνουν φάρμακα και ναρκωτικά ή απερίσκεπτα να κάνουν καταλήψεις σχο­λείων και να καταστρέφουν τα περιουσιακά στοιχεία και μάλιστα, χωρίς να προσκληθούν οι υπαί­τιοι για θεραπεία ή και οι γονείς ή οι ασφαλιστικές εταιρείες να πληρώσουν τις ζημίες; ή ακόμα να επιδιορθώνονται οι ζημίες με συλλογική εργασία. Συνήθως στις διακοπές του Πάσχα σε όλη την Ελλάδα αρχίζει η περίοδος των εκδρομών για τα σχολεία, έζησα προσωπικά στη Ρόδο, Θεσσαλο­νίκη και Κρήτη εκτός από την αντιαισθητική παρουσίαση τάξεων σχολείου στο πρωινό και γεύμα, να κάνουν τις νυχτερινές ώρες μανιώδεις προσχεδιασμένες ζημίες στο αποχετευτικό σύστημα ξενο­δοχείων ( στις 24.00 η ώρα οργανωμένα τραβώντας τα καζανάκια των 00 και πλημμυρίζοντας όλα τα διαμερίσματα... ή τις νυχτερινές ώρες να ξυπνούν τους τουρίστες, χωρίς να είναι σε θέση ούτε δάσκαλοι ούτε προσωπικό αλλά ούτε και η Αστυνομία να σταματήσει μία χωρίς άλλο ελεεινή δυ­σφήμηση του τουρισμού μας και ακόμα της χώρας μας.

   Αν και η γνωριμία με την Πατρίδα μας και η προσπάθεια ενσωμάτωσης των νέων σε τουριστικά ξενοδοχεία είναι αξιέπαινη και πρόοδος το μο­ντέλο φαίνεται να έχει αποτύχει πιθανότατα διότι αρχίζει κανείς τέτοια μοντέλα από την Οικογένεια, τον παιδικό σταθμό και το σχολείο, εκεί αρχίζει  ο αλληλοσεβασμός, η κατανόηση, αλληλεγγύη και υποψιάζομαι ότι  κάθε συνέχεια του υπάρχοντος μοντέλου, χωρίς τις αναφερόμενες προϋποθέσεις μάλλον απωθεί κάθε ξένο τουρίστα, γιατί φαίνεται και υποθέτω πως ακόμα δεν είμαστε αρκετά προετοιμασμένοι!!

Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι πάρα πολύ καλά οργανωμένοι Ξενώνες σε επίπεδο Νομαρχιών και λειτουργούν για μαθητικές τάξεις όλον τον χρόνο.

         Ποία μανία διέπει τους φανατικούς γλεντζέδες της νύχτας μετά από βαρεία μέθη να οδηγούν αδι­καιολόγητα αυτοκίνητο, σκοτώνοντας αθώους ανθρώπους και μάλιστα με την ανοχή της κοινωνίας και της Πολιτείας μας;
        Γιατί συνάνθρωποί μας κατέχονται από μανιώδεις ασθένειες ή είναι εξαρτημένοι από τα ναρκω­τικά; Γιατί ένας οικογενειάρχης πατέρας γίνεται εξαρτημένος του αλκοολισμού και της γυναικό-μα­νίας; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα έχουν διαφορετικές πλευρές  και όψεις.

       Η μανία και η εξάρτηση δεν έχει μία και μοναδική αιτία, παρά δημιουργείται από μία μακρινή διαδικασία και όχι ξαφνικά από σήμερα ως αύριο. Αιτίες για εξάρτηση μπορούν να βρίσκονται στον κοινωνικό περί­γυρο, στη διαπαιδαγώγηση μέσα στην οικογένεια και το σχολείο, τις παιδικές εμπειρίες, το Πανεπιστήμιο και οι Ανώτατες σχολές, ο χωρι­σμός από αγαπητά πρόσωπα, τα σχολικά προβλήματα και οι αρνητικές εμπειρίες, η ανάγκη χρημάτων, το χάσιμο της θέσης εργασίας, η ισχυρή μανία αυτό-επαλήθευσης  και τόσα άλλα. Οι μανιώδεις συνήθειες δεν προέρχο­νται μόνο από τα φάρμακα και τα ναρκωτικά, παρά από:

 Ναρκωμένα και απραγματοποίητα όνειρα - εκτοπισμένους πόθους - καταπιωμένα δάκρυα- παγω­μένα αισθήματα.
Σκέψεις αντιμετώπισης των μανιωδών νόσων

Πρώτα από όλα πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε σκέψεις για ένα υψηλότερο αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και μία τολμηρότερη πολιτική για τα ναρκωτικά, τις προβληματικές αυτές και να ενη­μερώσουμε την κοινωνία μας και για άλλες καλλίτερες, προληπτικές, (θεραπευτικές) εναλλακτικές λύσεις και από πετυχημένα μοντέλα άλλων χωρών, εκτός της (απερίσκεπτης) τιμωρίας και απομόνωσης.

      Σε μερικές εξαρτήσεις είναι επίσης πολύ συχνά η επιπολαιότητα και η συναναστροφή με τις δηλητη­ριώδεις ουσίες ένας παράγοντας, που διευκολύνει την αρχή μίας μανιώδους καριέρας. Αν κάποιος είναι εξαρτημένος, είναι σαν ένας διαβολικός κύκλος, που πολύ δύσκολα μπορεί μόνος κανείς να ξαναβγεί. Και όμως το σταμάτημα είναι δυνατόν, αρκεί να το επιδιώξουμε συλλογικά. Η κατάβα­σης από την εξάρτηση αρχίζει με την σύνεση-κατανόηση: " Είμαι  τοξικομανής, έτσι αυτή η κατά­σταση δεν μπορεί να συνεχιστεί".

      Η τιμή είναι υψηλή. Η επιθυμία για το σταμάτημα συνοδεύεται κατά κανόνα από την αναζήτηση βοηθειών στη δημιουργία προληπτικών εναλλακτικών προτάσεων και λύσεων και στην μάθηση νέου τρόπου συμπεριφοράς και τοποθετήσεων. Συνήθως εκείνοι οι νέοι είναι κυρίως επικίν­δυνοι προσβολής από τα ναρκωτικά, που έχουν ήδη γνωστούς και φίλους που παίρνουν ναρκωτικά ή αν υπάρχουν προβλήματα με την οικογένεια, με το σχολείο, με τη φίλη και με τον περίγυρο. Πρέπει κανείς να σκεφθεί, ότι η εξάρτηση από τα ναρκωτικά αλλάζει ολοκληρωτικά την προσωπικότητα ενός ανθρώπου, έτσι που η βία, οι κλοπές και τα ψεύδη είναι στην ημερήσια διάταξη.

        Η δομή ενός ανθρώπου, η ανατροφή και ο τρόπος και η μέθοδος διαπαιδαγώγησης, οι έξωθεν επιρροές, οι εσφαλμένες συναναστροφές και τα πλαίσια της συλλογικής κοινωνίας προσφέρουν τις προϋποθέ­σεις για την εγκληματικότητα των νέων μας. Τα παιδιά εγκληματούν, γιατί δεν μπορούν να πλη­ρώσουν τις υψηλές τιμές των ναρκωτικών και συμπληρωματικά καταλήγουν συχνά και στην πορ­νεία για την εξοικονόμηση χρημάτων.

      ΄0πως αναφέραμε και σε προηγούμενο άρθρο (βλέπε ΓΡΑΜΜΑ, Φρανκφούρτη, Νοέμβριος 1996), η παιδική πορνεία είναι μία εντελώς αισχρή μορφή εκμετάλλευσης των παιδιών, μία εξάσκηση δύναμης απέναντι σε ένα απροστάτευτο παιδί είναι τα αισχρά επακό­λουθα του μοντέρνου τουρισμού του σεξ.

         Τα παιδιά δεν μπορούν να κάνουν βήμα, χωρίς βία και δεν μπορούν να υποφέρουν την αναγκαστική εργασία κατά κανόνα χωρίς αλκοόλ και ναρκωτικά. Αφροδισιακές ασθένειες, ψυχικές καταστροφές και έιτζ τους απειλούν έτσι που η βάναυση βία, κακομεταχείριση και εκμετάλλευση διαμέσου των σωματεμπόρων και πελατών ,τα μαραζώνει ανεπανόρθωτα. ΄0πως αναφέραμε  παραπάνω οι γονείς αντιλαμβάνονται την κατανάλωση ναρκω­τικών τότε, όταν οι νέοι είναι πλέον εξαρτημένοι από αυτά.

 Η ανώτατη προτεραιότητα είναι όμως σε αυτήν την περίπτωση οι γονείς δεν πρέπει ποτέ να παραιτηθούν  από το παιδί τους. Πρέπει να πλη­ροφορηθούν γύρω από τα ναρκωτικά  και τις επιδράσεις τους. Αρμόδιες υπηρεσίες θα πρέπει και στην Πατρίδα μας να είναι τα συμβουλευτικά γραφεία των ναρκωτικών, και οι συμβουλευτικές υπηρεσίες των σχολείων, οι αρχές νεότητας, οι υπηρεσίες υγείας, ανώνυμα τηλέφωνα βοήθειας, ειδικά θεραπευτήρια, ψυχοθεραπευτές, παιδαγωγοί και κάθε σοβαρός, προβληματισμένος και δρα­στήριος άνθρωπος. Θα πρέπει στις προαναφερθέντες υπηρεσίες να προβληματισθούμε, πώς μπορεί καλύτερα να βοηθηθεί ο νέος άνθρωπος και πώς μπορούν να του δοθούν βοήθειες για να ξεφύγει από την εξάρτηση και τα επακόλουθά της και πρέπει να παροτρυνθεί ο εξαρτημένος για ένα θετι­κότερο προσανατολισμό, για μία ελπιδοφόρα ζωή, χωρίς ναρκωτικά.

 Βασική προϋπόθεση, όπως αναφέραμε, για την απαλλαγή από τα ναρκωτικά είναι όμως η ετοιμότητα των τοξικομα­νών για θεραπεία και οπωσδήποτε η προετοιμασία της δικής μας κοινωνίας στην Πατρίδα μας, που συνήθως η δική μας κοινωνία φαίνεται να είναι εκδικητική.

       Στην ελληνική κοινωνία κυκλοφορούν δύο αναμειγνυόμενα μοντέλα της αυταρχικότητας και του „Laissez-Faire“ τρόπου χειρισμού αγωγής, διαπαιδαγώγησης και συνδιαλλαγής στις ενδιάμεσες ανθρώπινες σχέσεις. Και τα δύο αυτά παιδαγωγικά μοντέλα παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα....

Χρειαζόμαστε βαθύτερες σκέψεις και αλλαγή της εκδικητικής νοοτροπίας μας και επίσης και για την αποδοχή ενός καινούριου μοντέλου προληπτικής καταπολέμησης της μάστιγας των ναρκωτικών και την ρύθμιση κατάλληλων νομοθετημάτων κατ΄ αρχάς για το δοκιμαστικό χαρακτήρα διαχωρισμού χρήστη και έμπορου διακίνησης ναρκωτικών, όπως π.χ. είναι το ολλανδικό μοντέλο, που εφαρμό­ζεται δοκιμαστικά και σε κρατίδια της Γερμανίας με αισθητή μείωση θανάτων ναρκομανών. Ασφαλώς κούρες αποτοξίνωσης είναι πολύ χρονοβόρες   και δύσκολες.

Ακόμα και αν εννοούμε, ότι τα μαλακά ναρκωτικά είναι σε άλλες χώρες ελεύθερα, ( στην Ολλανδία είναι μόνο πέντε γραμμάρια κάνναβης, που πωλούνται στα καφενεία, αλλά όλες οι άλλες ουσίες είναι παράνομες), ετούτη η υποψία δεν ευσταθεί απόλυτα, διότι εκεί υπάρχουν ιδρύματα που περιθάλπουν τους χρήστες, οι μονάδες απεξάρτησης, τα κοινωνικά προγράμματα των δήμων και της τοπικής αυτοδιοίκησης, τα προγράμματα ενημέρωσης στα σχολεία, ακόμα και σε ειδικές φυλακές, που έχουν στόχο την επανένταξη στην κοινωνία των χρηστών που παρανόμησαν.

 Μέχρι τώρα μας ήτανε γνωστή σωρεία μειγμάτων ναρκωτικών. Η πολύ-συζητούμενη αποποινικοποίηση των μαλακών  ναρκωτικών,  μπορεί βέβαια να οδηγήσει σε αυξημένη χρήση από ορισμένους ναρκομανείς, αλλά από την άλλη μεριά μπορεί να οδηγήσει τον υπόλοιπο κόσμο κατά το ότι θα σταματήσουν οι ληστείες, οι φόνοι και οι υπόλοιπες βιαιότητες που πραγματοποιούνται από απεγνωσμένους όσο και από αδίστακτους λαθρεμπόρους ναρκωτικών.. και είναι ευκολότερο να περιορίσουν τη διακίνηση των ναρκωτικών και τη σύλληψη των λαθρεμπόρων.

      Και αν ένας τοξικομανής αποξινωθεί   και απαλλαγεί των ναρκωτι­κών, ασφαλώς πρέπει να είναι πανέτοιμη η οικογένεια, η κοινωνία και η νομοθεσία να τον αποδε­χθεί, διότι η άρνηση της κοινωνίας τον αναγκάζει να μην σωθεί ποτέ από τη βία και  τα  πλοκάμια διακινητών των ναρκωτικών του θανάτου, εμφανιζόμενος τώρα περαιτέρω και  ως πωλητής διακίνησης των ναρκωτικών.

Σωφρονισμός και φυλακές για χρήστες

Τον Απρίλιο του 2001 ξεκίνησε στην 0λλανδία η εφαρμογή ενός πιλοτικού προγράμματος σωφρονισμού για χρήστες σκληρών ναρκωτικών που υποπίπτουν σε μικρό-αδικήματα για να αγοράσουν τη δόση τους. Υπάρχουν ειδικές μονάδες κράτησής τους και την εθελοντική συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα αποκατάστασης και ένταξής τους στην κοινωνία. Προϋπόθεση να έχουν καταδικαστεί τρεις φορές. Το πρόγραμμα στις φυλακές αυτές περιλαμβάνει τρεις βασικές φάσεις: Στην πρώτη φάση, διαρκεί έξι ως εννιά μήνες, ο κρατούμενος μένει μέσα στη φυλακή, με στόχο την αποκατάσταση της ψυχικής και σωματικής υγείας του. Στη δεύτερη φάση, που διαρκεί και αυτή το ίδιο διάστημα, ο κρατούμενος, περνάει την ημέρα του έξω από τη φυλακή, όπου μπορεί να εργάζεται ή να σπουδάζει, και επιστρέφει όμως το βράδυ. Στόχος εδώ είναι η προετοιμασία και σταδιακή ένταξή του στην ελευθερία και  στο κοινωνικό περιβάλλον. Η Τρίτη φάση βρίσκει τον κρατούμενο εντελώς ελεύθερο, με τη διαφορά ότι για ένα διάστημα έξι ως εννιά μηνών βρίσκεται υπό επιτήρηση από τους κοινωνικούς λειτουργούς, που τον έχουν αναλάβει ώσπου να βεβαιωθούν ότι θα καταφέρει οριστικά να ακολουθήσει μια ελεύθερη, νέα ζωή…, βλέπε και : ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής,  Σπ. Φράγκου, 10.Νοεμβρίου 2002,σ.40.

 Οι ανοιχτές όμως προληπτικές ιδέες και εναλλακτικές προτάσεις προϋποθέτουν και ανθρώπους μιας χώρας με υψηλό δημοκρατικό και κοινωνικό και αλληλέγγυο αίσθημα ευθύνης ….

 Αιτία της αύξησης θανατηφόρων ναρκομανών

Εν τω μεταξύ εισχώρησε στην αγορά και η καθαρή ηρωίνη. Αυτή η νέα "άγνωστη" κατάσταση αγοράς φέρνει πολλές δυσκολίες στους καταναλωτές, γιατί κάποιος πρέπει να βρει την σωστή δόση. Υπερβολικές δόσεις, και η λεγόμενη χρυσή βολή, οδηγεί συχνά στο θάνατο του ναρκομανή, διαμέσου της παράλυσης της αναπνοής. Γι΄ αυτό το λόγο καλείται η οικογένεια με τη διαπροσωπική σχέση με τους νέους, η Κοινωνία και η Πολιτεία να λάβουν επιτέλους όλα τα απαραίτητα προληπτικά και παιδαγωγικά και παραγωγικά μέτρα προόδου, συνδιαλλαγής και Νομοθεσίας προς όφελος των νέων και της κοινωνίας μας.

     Θα πρέπει σχολείο, ψυχαναλυτές, κοινωνία και Πολιτεία να αναπτύξουμε θετικές κατευθυντήριες γραμμές ή ιδέες με τους νέους και για τους νέους, να καταγράψουμε εναλλακτικές λύσεις, που κατ΄ αρχάς δεν σταματούν την πίεση του προβλήματος, αλλά και επίσης δεν διασκεδάζουμε με αυτήν. Η μανία δεν έρχεται "μόνο" από τα φάρμακα και τα ναρκωτικά, παρά αποφασιστικοί παράγοντες είναι:

 - η δομική προσωπικότητα του ανθρώπου
- το είδος της συμπεριφοράς με τις κρίσεις και ο τρόπος αντιμετώπισης των κρίσεων

- η  ικανότητα,  περιγραφής αισθημάτων
-  η κατάσταση στην οικογένεια και στο σχολείο.
Σε συνάρτηση βρίσκονται τα προβλήματα σχολικών επιδόσεων, οικογενειακά προβλήματα και η κατανάλωση μανιακών μέσων, όπως φάρμακα, νικοτίνη, αλκοόλ και παράνομα ναρκωτικά.  Πε­ραιτέρω αποφασιστικό ρόλο παίζουν:
- η ικανότητα κρίσης του ανθρώπου
-  η βιωματική αισθηματική ζωή και οι πράξεις
-   το δέσιμο στο κοινωνικό δίχτυο και η ικανότητα     δημιουργίας σχέσεων

 - οι μελλοντικές προοπτικές και οι όροι των πλαισίων της κοινωνίας (π.χ. επαγγελματικές προοπτι­κές και κοινωνικός τρόπος συνδιαλλαγής με τη συνολική προβληματική),

βλέπε και GEW, Erziehen Heute, Heft 4/1996,βλέπε και

Κ.Σ. Ναλμπάντη: Ναρκωτικά: προβληματισμός, πρόληψη, καταπολέμηση, ΗΧΩ Δράμας, 7.1., 8.1. 1997

Κ.Σ. Ναλμπάντη: Περί προβληματισμών, πρόληψης, καταπολέμησης των Ναρκωτικών, ΓΡΑΜΜΑ, Φρανκφούρτη, Νοέμβριος 1996

 Το μοντέλο αυτό προετοίμασα  για το μάθημα Κοινωνιολογίας και  πολιτικής στις επαγγελματι­κές σχολές οικονομικής κατευθύνσεως και ακολούθησε μετά η παραλαβή εργασιών προς επεξεργασία από τους μαθητευομένους. Η ανωτέρω  εργασία  δημοσιεύτηκε κατ΄ επανάληψη σε άλλη μορφή και στην Ελλάδα και στη Γερμανία….

 Ευπρόσδεκτος για κάθε αντίλογο