Ο Γύρος της Βαλτικής (περιοδεία: Λιθουανίας) – Eine Rundreise Baltikum (Beginn: Litauen)

2. Μέρος: Λιθουανία 2. Teil: Litauen

Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης – Konstantin S. Nalbantis, Koeln

Προλεγόμενα

Περιήγηση στις τρεις χώρες της τραγουδισμένης επανάστασης, που παρότι πολλές επιρροές των δυνάμεων κατοχής, κατόρθωσαν να κρατήσουν την ταυτότητά τους, την ατομικότητά τους, την ιστορία, τον πολιτισμό, την παράδοση, τη γλώσσα και την κουζίνα τους.
Και στις τρεις χώρες έπαιξε η μουσική ένα ιδιαίτερο ρόλο, που τραγούδησαν την ελευθερία τους και απελευθερώθηκαν από την σοβιετική Ένωση με "τραγουδισμένη επανάσταση" που πέρασε στην ιστορία.

Εισαγωγή

Αν και όλες οι τρεις βαλτικές χώρες είναι πολιτιστικά και σε φυσικές ομορφιές πολύ διαφορετικές, κάνει την περιήγησή μου ακόμα συναρπαστικότερη αυτήν την ταξιδιωτικό ανακάλυψη.
Η Λιθουανία έπαιζε στο Μεσαίωνα τον ρόλο μιας ευρωπαϊκής Μεγάλης Δύναμης και μπόρεσε να κρατήσει την εθνική της ανεξαρτησία για μακρύτερο χρονικό διάστημα, απ΄ ότι η Λετονία και η Εσθονία.

Από την εποχή της Ένωσης με την Πολωνία το έτος 1386 είναι καθολική χώρα. Το Νότιο μέρος της Βαλτικής, αν και έχει την λιγότερη περιοχή της ακτής, αλλά τουναντίον μια εντυπωσιακή: παράλληλα με τα ζωηρά θαλάσσια λουτρά Palanga και το ιστορικό λιμάνι Klaipeda κατέχει η Λιθουανία με την μοναδική ακτή Kurische Nehrung μια πανέμορφη προφυλαγμένη φυσική ομορφιά: ένα μακρύ 98 χιλιομέτρων ακρωτήριο, που σχεδόν το μισό ανήκει στην Λιθουανία και το άλλο μισό στην εγκλωβισμένη ρωσική περιοχή του Kaliningrad Koeningsberg).

Η περιοχή της Λιθουανίας είναι σκεπασμένη με πευκοδάση και υψηλούς αμμόλοφους και ασφαλώς στην πόλη Nida, υπάρχουν ειδυλλιακά ψαροχώρια. Επισκεπτόμαστε ιστορικούς τόπους της Λιθουανίας, όπως την παλιά πρωτεύουσα Kervale, την πλούσια παραδοσιακή πανεπιστημιούπολη Kaunas, τον πύργο του Trakai στην ειδυλλιακή λίμνη Galve-See, Berg der Kreuze, που είναι συγχρόνως τόπος προσκυνήματος και εθνικό μνημείο, και φυσικά την σημερινή πρωτεύουσα Βίλνιους, που χαρακτηρίζεται ως ένα διαμάντι του μπαρόκ με αμέτρητες εκκλησίες και επίσης ορθόδοξες, που κάνουν την Λιθουανία πλουσιότερη για ένα ταξίδι ανακάλυψης.

Η κατάληψη της Λιθουανίας από τον Στάλιν είχε ως αποτέλεσμα της αναμόρφωσης της χώρας κατά το σοβιετικό πρότυπο. Η αντιπολίτευση απαγορεύτηκε, η οικονομία κατέληξε ως υποχρεωτικός κολεκτιβισμός και ο πολιτισμός προσανατολίστηκε στα ιδανικά του σοσιαλισμού. Η χώρα έπρεπε να χάσει τελειωτικά τον εθνικό της χαρακτήρα και να παραδοθεί ολότελα στην νέα κρατική ένωση.
Η αντίσταση αντιμετωπίστηκε από την αρχή κιόλας, με την μεταφορά της εντόπιας ελίτ, που αντικαταστάθηκε διαμέσου δικών τους στελεχών: Κύμα εκκαθαρίσεων κυλούσε διαμέσου του Πανεπιστημίου και του υπαλληλικού προσωπικού – διανοούμενοι, καθηγητές και πολιτικοί δολοφονήθηκαν ή ρίχτηκαν στις φυλακές. Στην τρομοκρατία έπεσαν θύματα χιλιάδες άνθρωποι,όπου μέσα σε ένα χρόνο εκτόπισαν τα στρατεύματα κατοχής 20.000 Λιθουανούς στη Σιβηρία.

Όταν το 1941 εισήλθε η Wehrmacht του Χίτλερ οι εντόπιοι τους υποδεχθήκανε αρχικά ως ελευθερωτές. Και όμως το τέλος των σοβιετικών αντιποίνων σήμαινε η αρχή του χιτλερικού εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος του τρόμου: ελπίδες για αυτονομία έχουν θαφτεί μέσα σε λίγες μέρες και έπεσαν τώρα θύματα ο εβραϊκός πληθυσμός της μανίας του χιτλερικού φυλετικού μίσους.
Εθελοντές και δοσίλογοι βοηθούσαν στη μεταφορά, εκδίωξη και δολοφονία, που ως το 1943 πέθαναν τα 90% του εβραϊκού πληθυσμού και κατά τους υπολογισμούς ως 300.000 θύματα. (M.Polag, F.Rappe, 2007). Ασφαλώς θέτουμε το τραγικό ερώτημα, πως ήτανε δυνατόν να διαπεράσει η συστηματική και προγραμματισμένη εξόντωση;
Και πώς ήτανε δυνατόν χιλιάδες άνθρωποι να δολοφονούνται χωρίς αντίσταση; Το σύστημα που εφάρμοσαν οι Γερμανοί για την εξόντωση των Εβραίων, βασίστηκε στην τακτική του divide et impera – teile und herrsche – διαίρει και βασίλευε...
Και επίσης και πάλι με την επανάκτηση της Λιθουανίας από τον σταλινικό σοβιετικό ερυθρό στρατό και μέχρι το τέλος της σταλινικής εποχής έπεσαν θύματα της σοβιετικής δικτατορίας επίσης 300.000 θύματα.


Περιηγητική Περιγραφή

Η Βαλτική ισχύει ακόμα ως μυστική ταξιδιωτική υπόδειξη ενδιάμεσα στην Ευρώπη. Για πολλά χρόνια απομονωμένη πίσω από τη σιδηρά κουρτίνα του παραπετάσματος, άνοιξε ήδη διάπλατα τις πύλες της για τους επισκέπτες, και αρχίζει μια νέα εποχή ταξιδιού μακριά από τον μαζικό τουρισμό, που όπως παρατήρησα υπάρχει πληθώρα επισκεπτών στα Μουσεία τους.

Όπως αναφέραμε, οι τρεις νέες δημοκρατίες, Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία γοητεύουν διαμέσου των μεγάλων εκτάσεων, ακόμα ανέγγιχτης φύσης. Εκατοντάδες χιλιόμετρα λευκών ακτών και πολυάριθμα εθνικά πάρκα, μεσαιωνικά παλάτια, αγροκτήματα και πύργοι ταγμάτων, μας προσκαλούν για μια επίσκεψη της ανακάλυψης των πανέμορφων τριών νέων δημοκρατιών της Βαλτικής.

Και οι τρεις βαλτικές χώρες είναι στα πολιτιστικά και σε φυσικές ομορφιές πάρα πολύ διαφορετικές, και όμως μας δίνει ετούτη η διαπίστωση για τη βαλτική ένα θαυμάσιο ερέθισμα για την ανακάλυψη και γνωριμία του ταξιδιωτικού μας στόχου.

Για πρώτη φορά σε ετούτο το περιηγητικό ταξίδι στις βαλτικές χώρες, δηλαδή στις τρεις νέες μικρές δημοκρατίες που απέκτησαν μετά από μακρόχρονη ξενοκρατία, την πλήρη ελευθερία και ανεξαρτησία τους και είναι μέλη της ΕΕ και επίσης δικοί μας ευρωπαίοι εταίροι, όπου διαπιστώνω μια καταπληκτική όμορφη τάξη και ευγένεια.

Το 2003 και στις τρεις δημοκρατικές χώρες της Βαλτικής διεξήγαγαν δημοψήφισμα
για την εισδοχή τους στην ΕΕ.

Σε πλήρη έκπληξή μου θέλησα να ζήσω από πολύ κοντά, σε μια μεγάλη λεωφορειακή οργανωμένη διαδρομή, μαγευτικές, πράσινες κοιλάδες, μαγεμένες λίμνες, βαθιά δάση, άσπρους αμμόλοφους, ειδυλλιακές παλιές πόλεις, συναρπαστικά και φανταστικά ανακαινισμένα οικοδομήματα καθώς επίσης και τη γνωριμία με τις τρεις πρωτεύουσες της Βαλτικής Βίλνιους, πόλη του μπαρόκ, Ρίγα, αναγεννησιακή πόλη, και Ταλίν, μεσαιωνική πόλη με τους ευγενικούς ανθρώπους.

Το εκδρομικό ταξιδάκι αρχίζει από τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα στη πόλη Βίλνιους, και στη γύρω κοντινή και μακρινή περιοχή στον πύργο Τράκαι - Trakai, στην λίμνη και στην Kurische Nehrung, Nida, τους αμμόλοφους, το βουνό των σταυρών, Berg der Kreuze, που είναι συγχρόνως τόπος προσκυνήματος και εθνικό μνημείο, και περαιτέρω της Λετονίας το παλάτι του μπαρόκ (Rokoko) Rundale την πρωτεύουσα Ρίγα, για να συνεχίσουμε για την πρωτεύουσα Ταλίν της Εσθονίας.


Σύντομη ιστορική εξέλιξη και ανασκόπηση

Η Λιθουανία με έκταση 65.303 km2. Έχει έκταση σχεδόν σαν τη Βαυαρία, ή και της Ιρλανδίας και είναι το μεγαλύτερο βαλτικό κράτος και με πληθυσμό 3,73 εκατομμύρια κατοίκους. 83,5% Λιθουανοί. Αυτό θα πει στην Λιθουανία ζουν επίσης περίπου 300.000 Ρώσοι και Ουκρανοί καθώς επίσης και περίπου 250.000 Πολωνοί.
Παράλληλα θα είναι περίπου ένα εκατομμύριο Λιθουανών στο εξωτερικό, στις ΗΠΑ – κυρίως στο Chicago και Cleveland.

Το 2007 είχε σχεδόν 9% αύξηση, ενώ η οικονομική ανάπτυξη το 2008 ήτανε 5,3%, η ανεργία 4% και το κατά μέσον όρο εισόδημα τα μέσα του 2008 ήτανε 648 Ευρώ τον μήνα, 12% υψηλότερο από τον προηγούμενο χρόνο.

Στην Λιθουανία,όπως αναφέραμε ζουν περίπου 300.000 Ρώσοι και Ουκρανοί καθώς επίσης και 250.000 Πολωνοί. Ως το Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο η σημαντική εβραϊκή κοινότητα έπεσε κατά 90% θύμα της ναζιστικής επιδρομής.

Η Ρωσοποίηση δεν επιδιώχθηκε με σκληρά μέτρα, όπως στις άλλες δύο βαλτικές χώρες, διότι ως την πεντηκονταετία υπήρχαν εκεί στην Λιθουανία αγωνιστές εναντίον της Σοβιετικής Δύναμης, όπου οι νέοι σοβιετικοί έποικοι εγκαταστάθηκαν περισσότερο στη Λετονία και Εσθονία (Bodo Thuens)

Αντίθετα με τη Δημοκρατία της Κύπρου,όπου υπήρχε μικρότερος ξένος ποσοστιαίος πληθυσμός, και με τη βίαιη επέμβαση και κατοχή της Βορείου Κύπρου από ξένα στρατεύματα και με ξένη εποίκηση , εδώ στην Λιθουανία, επειδή οι Λιθουανοί σχηματίζουν την πληθυσμιακή πλειοψηφία στη χώρα,αλλά μικρότερη συμμετοχή, από το παράδειγμα, όπως στην Κύπρο, μολαταύτα διαμορφώθηκε μετά την απελευθέρωση η ενσωμάτωση των σοβιετικών πληθυσμών που εγκαταστάθηκαν, προ της εισβολής κατά την κατοχή της Λιθουανίας από τους Σοβιετικούς, όχι βέβαια χωρίς προβλήματα, αλλά όμως σε σύγκριση με άλλες χώρες, εδώ σχετικά με χωρίς πολλά ή με μειωμένα προβλήματα, παρόλα που παραβιάζεται η ισοτιμία και ισονομία των πολιτών, και με άνιση μεταχείριση, αν σκεφτεί κάποιος ότι κατά την σοβιετική κατοχή η επίσημη γλώσσα ήτανε η ρωσική.

Παρέκβαση για υπενθύμιση :

Το παράδειγμα όμως της Κύπρου με την εισβολή, κατοχή και τραγική εκδίωξη του ελληνο-κυπριακού πληθυσμού από τις εστίες του, και της αθρόας εισχώρησης αλλοδαπών στα κατεχόμενα, μας θυμίζει ξανά και ξανά - τη βίαιη εισβολή του Χίτλερ και του Στάλιν στις βαλτικές χώρες.
Τέλος της παρέκβασης

Οι γειτονικές χώρες της Λιθουανίας είναι η Λετονία, η Λευκορωσία, η Πολωνία και η Ρωσία, δηλαδή η εγκλωβισμένη περιοχή γύρω από το Kaliningrad (Koenigsberg), το μήκος των συνόρων της χώρας αποτελείται συνολικά από 1747 χιλιόμετρα. Το 1/3 της Λιθουανίας σκεπάζεται από δάση και όπως φημίζεται η Λιθουανία είναι γνωστή για τα πλούτη των δασών της.

Στην πρωτεύουσα Βίλνιους ζούν σχεδόν 600.000 άνθρωποι, από αυτούς είναι 50% Λιθουανοί, και από 20% Ρώσοι και Πολωνοί. Η πρωτεύουσα χαρακτηρίζεται συχνά ως
η «Ρώμη της Βαλτικής» ή ως «Ιεροσόλυμα του Βορρά» μια ευρωπαϊκή Μητρόπολη που φαίνεται ότι το ρολόι έχει σταματήσει. 1922 έλαβε χώρα η Ένταξη των βαλτικών χωρών στην Κοινωνία των Εθνών. Στην περιήγησή μας στην πόλη μας φαίνεται σαν ένα πέτρινο εικονογραφημένο βιβλίο της αρχιτεκτονικής ευρωπαϊκής ιστορίας.
Εδώ συναντάμε την αναγέννηση το νεο- κλασικισμό, πιο κάτω μπαρόκ- παραπλεύρως οι τρούλοι της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας καθώς επίσης αντικρίζουμε και τις εποχές των θεμελιώσεων της αστικής τάξης.

Φαίνεται, ότι μέχρι σήμερα η πρωτεύουσα Βίλνιους δεν έχασε το πρόσωπό της, ακόμα και πίσω από τους λόφους, πέρα από τον ποταμό ΝΕΡΙΣ, εκεί που έχουν δημιουργηθεί νέα οικοδομικά συγκροτήματα και μοντέρνοι πύργοι γραφείων που υψώνονται στον ουρανό. .

Παλαιότερα στο Βίλνιους μιλούσαν την πιο καθαρή εβραϊκή γλώσσα jueddisch, όπου μπροστά από τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο σχεδόν οι μισοί κάτοικοι της πρωτεύουσας ήτανε Εβραίοι, και επίσης και σε άλλες πόλεις υπήρχαν σημαντικές εβραϊκές κοινότητες.

Σε καμιά άλλη χώρα δεν εφάρμοσαν οι Γερμανοί το πλάνο της εξόντωσης των Εβραίων με τόση βαρβαρότητα και συνέπεια, όπως στην Λιθουανία. Συγχρόνως βρήκαν οι Ναζί επίσης πολλούς πρόθυμους, δοσίλογους, καλοθελητές συνεργούς κάτω από τους Λιθουανούς.

Ήδη τον 14. αιώνα σχηματίσθηκαν οι πρώτες εβραϊκές κοινότητες στο TRAKAI και στο GARDINOS τη σημερινή GRODNO της Λευκορωσίας. Πολλοί Εβραίοι δραπέτευσαν από το θρησκευτικό φανατισμό από τη Δυτική Ευρώπη προς την Ανατολική και κατοίκησαν στις πόλεις της Πολωνία,GALIZIEN, της Ρωσίας και επίσης σε πόλεις της Λιθουανίας.


Παρέκβαση

Όπως ανάφερα στο πρώτο μέρος:

1939 Το μυστικό σύμφωνο Χίτλερ-Στάλιν, ( Molotow-Ribbentrop-Pakt) σε ένα συμπληρωματικό πρωτόκολλο παραχωρείται η Βαλτική στη Σοβιετική Ένωση. Λαμβάνει χώρα μετακόμιση των Γερμανών της Βαλτικής.
1940 Ο ερυθρός στρατός καταλαμβάνει τη Βαλτική: Προσάρτηση της Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας ως σοβιετικές δημοκρατίες. Μαζικές εκτοπίσεις στη
Σιβηρία.
Ο Στάλιν άρχισε το κυνήγι στην πνευματική και οικονομική ελίτ.
Την νύχτα 14.Ιουνίου 1941: 600 000 πολίτες τους ξύπνησαν από το κρεβάτι, όπου μέσα σε δύο ώρες έπρεπε να εγκαταλείψουν τις κατοικίες τους, τα σπίτια τους και τα αγροκτήματά τους. Για τους περισσότερους από αυτούς σήμαινε η μεταφορά μέσα σε βαγόνια ζώων στη Σιβηρία το θάνατο.

1941-44 Υπήρξε Γερμανική κατάληψη, για σύντομο χρονικό διάστημα, όπου άρχισαν αμέσως με μαζικά εγκλήματα στον εβραϊκό πληθυσμό.
Περίπου 300.000 Εβραίων, από αυτούς τα δύο τρίτα από την Λιθουανία και ένα τρίτον από την Λετονία έπεσαν θύματα.
1944 Επιστροφή και πάλι του ερυθρού στρατού.__
1945-56 Υποχρεωτικός κολεκτιβισμός της Γεωργίας και ρωσωποίηση.
Εκτοπισμός 200 000 πολιτών της Βαλτικής στη Σιβηρία και μετακόμιση Ρώσων εργατών στις περιοχές, που χρειαζότανε εργάτες.

1987: Αρχίζει η πρώτη επίσημη ανεκτικότητα εθνικών μαζικών διαμαρτυριών μετά την ανάληψη της εξουσίας του Gorbatschow.
1988: Ίδρυση της εθνικής-δημοκρατικής λαϊκής κίνησης μετώπου στην Εσθονία, Λετονία, Εσθονία.
Τέλος της παρέκβασης

Η πρωτεύουσα Βίλνιους δεν ήτανε ποτέ μία πόλη με ένα μόνο Έθνος. Η πολυεθνική ιστορία καθορίζει ως σήμερα την ατμόσφαιρά της. Κατά τη διάρκεια εκατονταετηρίδων εγκαταστάθηκαν εδώ ευρωπαϊκοί καθώς επίσης και ασιατικοί λαοί και εξασκούσαν εμπόριο.

Αναφορά στην Αρχική ταξιδιωτική Περιήγηση

Το ξεκίνημα άρχισε από την Κολωνία με μια υπερταχεία αμαξοστοιχία για την Φρανκφούρτη και από εκεί με την Luft Hansa για τις βαλτικές χώρες με πρώτο σταθμό την πρωτεύουσα Βίλνιους της Λιθουανίας.
Με τις περιηγήσεις στις πόλεις Vilnius Βίλνιους, Trakai Τρακάι , Kaunas Κάουνας, Klaipeda Κλαϊπέντα, Nida Νίντα και το βουνό των σταυρών για να συνεχίσουμε στην Λετονία και Εσθονία.

Όποιος επισκεφτεί την πρωτεύουσα Βίλνιους διαπιστώνει ότι είναι μια πολυεθνική πόλη, που φιλοξενεί διαφορετικές εθνικότητες και θρησκείες, όπου σε διάστημα εκατονταετηρίδων εγκαταστάθηκαν εδώ Πολωνοί, Εβραίοι, Ρώσοι, Λευκορώσοι και Ουκρανοί, όπου ασχολούνταν με το εμπόριο. Καμιά άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα δεν άλλαξε τόσο συχνά ονόματα και κυρίαρχους, αν φανταστεί κάποιος, ότι και μόνο τον 20ο αιώνα οχτώ φορές.

Για να γνωρίσουμε καλά την πρωτεύουσα της Λιθουανίας, που το 2009 ήτανε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, χρειαζόμαστε μερικές ημέρες διαμονής και περιήγησης , για να επισκεφτούμε τα στενά σοκάκια, τα οικοδομήματα, τα πολυάριθμα μουσεία και γαλαρίες καθώς επίσης και τις εσωτερικές αυλές με καφέ και γνήσια καταστήματα και με εξαιρετικές μπουτίκ.

Όποιος επισκεφτεί την πρωτεύουσα της Λιθουανίας του μπαρόκ, θα ενθουσιαστεί, όπου από το 1994 έχει ανακηρυχτεί ως παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO, και όπου συμπεριλαμβάνει θαυμάσια οικοδομήματα του μπαρόκ, της γοτθικής και πολλές εκκλησίες.

Στον περίπατό μας στα σοκάκια διαμέσου της παλιάς πόλης, γεμάτα από παλιά σπίτια της πόλης με κρυμμένες εσωτερικές αυλές, πύργους και οχυρώματα συναντά κάποιος κυρίως πολλές εκκλησίες. Υπάρχουν παραπάνω από 40 εκκλησίες στην Μητρόπολη.
Και όμως δεν διαμορφώνουν την εικόνα της πόλης, μόνο της Αρχιτεκτονικής του μπαρόκ, παρά επίσης και οικοδομήματα στο γοτθικό στιλ, της αναγέννησης και του κλασικού. Ως ένα αριστούργημα της γοτθικής τέχνης ισχύει η εκκλησία της Αγίας Άννας St. Anna Kirche.

I.Ημέρα του ταξιδιού, Αεροπορικό ταξίδι από την Φρανκφούρτη για την πρωτεύουσα Βίλνιους της Λιθουανίας. Υποδοχή διαμέσου της Ξεναγού της γερμανικής Γλώσσας, της Κας Ειρήνης, μιας, δραστήριας, συμπαθητικής, ευγενικής και με ανοιχτό πνεύμα ξεναγού με πλήρη και κατατοπιστική ιστορική επεξήγηση, ανασκόπηση της Βαλτικής και η ίδια καταγόμενη από την πρωτεύουσα Ρίγα της Λετονίας, που μας οδήγησε από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο.

Αρχικά όμως κάναμε μια περιήγηση από το αεροδρόμια κατ΄ ευθείαν στα αξιοθέατα διαμέσου της πρωτεύουσας με το λεωφορείο. Κατόπιν οδηγηθήκαμε στο ξενοδοχείο για την παραλαβή των δωματίων μας και τη σχετική προετοιμασία για την έξοδο, ξεκινήσαμε για την πεζοπορική περιήγηση της ενδιαφέρουσας πόλης του μπαρόκ, που μπορεί κάποιος να εμβαδύνει τα ενδιαφέροντά του,βλέπε και: (www.vilnius.tourism.lt)

Τα σπουδαιότερα αξιοθέατα είναι:

Βίλνιους:

2..Ημέρα – Βίλνιους – Τρακάι – Trakai – Κάουνας (περίπου 115 χιλιόμετρα). Μετά το
πρωινό, αρχίσαμε το οδοιπορικό εντός της πόλης και κατά τη διάρκεια της περιήγησης της πρωτεύουσας που διάρκεσε περίπου τρεις ώρες επισκεφθήκαμε τριγύρω και μέσα στην πόλη τα πολλά αξιοθέατα, όπου η Ξεναγός Ειρήνη μας εξήγησε βήμα προς βήμα, εκτός των άλλων και στον καθεδρικό ναό Stanislaus-Kathedrale.

Η πλατεία του καθεδρικού ναού είναι ο πιο αγαπημένος τόπος συνάντησης της πόλης. Κυριαρχείται από το κλασικό St. Stanislaus – Kathedrale, μίμηση από ελληνικό ναό. Χτίστηκε πάνω στις βάσεις μιας μεσαιωνικής εκκλησίας, που και εκείνη με τη σειρά της αντικατάστησε έναν ειδωλολατρικό ναό λατρείας για το Θεό της Βροντής Perkunas.

Περιήγηση στις εκκλησίες Anna- και Bernardiener – To μπαρόκ Βίλνιους: Kirche, Kasimir- και Valaviciu-Kapelle στον καθεδρικό ναό- Kathdrale, Michaelskirche, Johanniskirche, Nikolauskirche, Kasimirikirche, Theresienkirche, το παλιό Πανεπιστήμιο, το εβραϊκό τετράγωνο, και την Πύλη Tor der Morgenroete.

Ενδιαφέρουσα θα ήτανε και μια επίσκεψη στο Μουσείο κεχριμπαριού, όπου μπορεί να βρει κάποιος κεχριμπάρι με δυσκολία στις ακτές της Λιθουανίας. (www.ambergallery.lt)

Μετά από αυτό ξεκινήσαμε για το ταξίδι μας για το κάστρο – φρούριο Τρακάι στην ειδυλλιακή λίμνη στο εθνικό πάρκο και στην μεσαιωνική πόλη της πόλης Τρακάι.

Το φρούριο –κάστρο της λίμνης Τρακάι, είναι ο υπ΄ αριθμό ένα επισκεπτόμενο αξιοθέατο της Λιθουανίας και βρίσκεται διαμέσου της γραφικής θέσης μιας λαβυρινθικής πολλών λιμνών στη λίμνη Galve – See.Μετά την περιήγηση και ξενάγηση στον πύργο και επίσης στην μεσαιωνική πόλη, συνεχίσαμε για την πόλη Κάουνας, όπου εκεί και διανυκτερεύσαμε.

Νέα Θρησκεία και ειδωλολατρία

Οι κάτω Λιθουανοί ήτανε οι τελευταίοι ειδωλολάτρες στην Ευρώπη και ανοίχτηκαν στον Χριστιανισμό μετά το 1387. Πολλά ειδωλολατρικά έθιμα βρήκαν αργότερα είσοδο στην πρακτική θρησκεία.
Οι θεοί προσωποποιούσαν τη φύση, οι άνθρωποι προσευχότανε τα δάση και τους βράχους π.χ. στη γιορτή του Ιωάννη τον Ήλιο.
Σήμερα είναι η Λιθουανία κυρίως εξαιτίας της επιρροής της μεγάλης Αντι-Μεταρρύθμισης και τις μακροχρόνιες και στενές σχέσεις με την Πολωνία ένα κατά το μεγαλύτερο μέρος καθολικό κράτος. Πάνω από 80% των χριστιανών ομολογούν ότι ανήκουν στην Ρωμαιοκαθολική εκκλησία. Αυτήν την παράδοση την συναντά κάποιος στην πληθώρα των εντυπωσιακών, κυρίως εκκλησιών μπαρόκ.

Το 1385 ιδρύθηκε Πολωνική -Λιθουανική Διπλή Αυτοκρατορία διαμέσου του γάμου του Jogailas με την Jadwiga κόρη του πολωνού βασιλιά. Βαπτίστηκε και έγινε ο χριστιανισμός θρησκεία του κράτους.
Κατά τα σοβιετικά χρόνια τους επέβαλαν τον αθεϊσμό, αλλά ήτανε εκκλησία και θρησκεία επίσης και πάντα μια έκφραση της εθνικής ταυτότητας. Από την απελευθέρωση και μετά έλαβε η εκκλησία επίσης και πάλι ευδιάκριτα περισσότερη εισροή πιστών. Αλλά επίσης και οι παλιές ειδωλολατρικές παραδόσεις των φυσικών θεών κερδίζουν σημασία και σχηματίζουν απαραίτητα συστατικά για τους Λιθουανούς και την κουλτούρα τους και τοιουτοτρόπως συμβίωση στη θρησκεία, στο θεό και τη φύση.
Βλέπε και το προηγούμενο άρθρο, αλλά και το άρθρο περί Εσθονίας.

Επίλογος

Παρόλα που υπήρχαν πολλαπλά εμπόδια και κρίσεις , μολαταύτα έχει κατορθώσει η Λιθουανία με το τραγούδι, το χορό και την τραγουδισμένη επανάσταση την στερέωση της ταυτότητά τους, της ιστορίας τους, του πολιτισμού της, της γλώσσας, της εθνικής συνείδησης και την μεταβολή από ένα σοβιετικό επαρχιακό κράτος σε ένα ανεξάρτητο κράτος.
Αναδρομικά είναι η Λιθουανία περήφανη, που έχει υποστηρίξει και έχει κρατήσει την ίδια της ταυτότητα και τον πολιτισμό της, έναντι όλων των επιρροών. Στην μελλοντική ελπίδα αναμιγνύεται επίσης η ιστορική παράδοση: Τη θέση της τη βλέπει η Λιθουανία ως ισότιμο μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, που υπήρξε ήδη πάνω από 600 χρόνια.

Συνεχίζεται ...

Ευπρόσδεκτος σε κάθε Αντίλογο

Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, Κολωνία
k-nalbantis@hotmail.de

Πηγή: www.kn-megalexandros.gr,: Bodo Theuns, Markus Polag, Polyglott,DuMont,G.Schenk.D.Bleyer u. C.Marenbach.
info@kn-megalexandros.gr

Foto: Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη – Οκτώβριος 2011 –
Βλέπε και: Άρθρα με τις Φωτογραφίες της
ιστοσελίδας μου www.kn-megalexandros.gr

1.Στη θέση του καθεδρικού ναού Stanislauskathedrale, έπρεπε κάποτε να υπήρχε ένας ναός για τον ειδωλολατρικό θεό της βροντής Πέρκουλα, Donnergott Perkulas.
Το καμπαναριό έχει παραμείνει από ένα παλιό προστατευτικό πύργο της πόλης, που ανήκε στο τοίχος της πόλης. Σε μερικούς ραδιοσταθμούς μεταδίδονται τα χτυπήματα του καμπαναριού του πύργου ζωντανά κάθε μεσημέρι.

2.Ο χάρτης των τριών βαλτικών χωρών, από κάτω προς τα επάνω: Λιθουανία (Βίλνιους), Λετονία (Ρίγα) και Εσθονία (Ταλίν) .
Αριστερά η περιοχή Kurische Nehrung, Nida και τα όρια της Λιθουανίας με την εγκλωβισμένη ρωσική περιοχή Kaliningrad. Πιο πάνω οι αμμόλοφοι- ένα μαγικό φαινόμενο.
Μεσαία και δεξιά κάτω St. Trjibes Cerkve ir Bazilijonn Vartai – Η μεγαλοπρεπή Πύλη από το έτος 1761 που σχηματίζει την είσοδο στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Η πιο πάνω φωτογραφία Η Πύλη των Ροδαυγών – Tor der Morgenroete, είναι μία παλιά Πύλη του εμβλήματος της πρωτεύουσας Βίλνιους

3. Μαγευτικό γοτθικό συγκρότημα: Αγία Άννα και εκκλησία Bernhardinerkirche.

Ένα αριστοτέχνημα της γοτθικής του οπτόπλινθου, μία από τις ωραιότερες εκκλησίες της πόλης.


Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων μου, αρκει να αναφέρεται ο συγγραφέας, η πηγή και η ημερομηνία πρώτης δημοσιεύσεώς τους