Aρθρα:www.kn-megalexandros.gr -
Αναδημοσίευση

ΝΑΞΟΣ - Μεγάλη Ελλάδα- Αποικισμός - Ανάπτυξη - Διαμάχες και το τέλος
Νάξος – Αρχή αποικισμού – περαιτέρω εξέλιξη και το τέλος της πρώτης αποικίας στη Σικελία

Κων-νου Σ. Ναλμπάντη –Konstantin Nalbantis Koeln
www.kn-megalexandros.gr,
konstantin.nalbantis@t-online.de

Προλεγόμενα

Μεγάλη Ελλάδα. Ο τόπος αυτός που πέρασαν Έλληνες και έζησαν εκεί έξι ολόκληρες αιώνες, είναι σήμερα ο ελκυστικότερος όλων των περιοχών της Σικελίας. Στον τόπο αυτό γεννήθηκαν δύο σημαντικές ιστορικές προσωπικότητες ο Τιμαίος και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης.

Η εποχή των Ελλήνων στη Σικελία έχει διαμορφώσει το νησί με ένα εντελώς ιδιαίτερο τρόπο, και καθορίζει μέχρι σήμερα την πολιτιστική του σημασία στην παγκόσμια ιστορία – και για τον ταξιδιώτη είναι όπως πρωτύτερα οι μαρτυρίες του ελληνικού παρελθόντος ο επείγων στόχος επίσκεψης.

(Πάνω φωτογραφία, μπροστά Νάξος, στο βάθος ψηλά Ταορμίνα με το αρχαίο Θέατρο, το μαργαριτάρι της Μεσογείου. Φωτο στη μέση άποψη της Ταορμίνας και κάτω Gardini – Νάξος – πάρθηκε από ψηλά από την Ταορμίνα)
(Το αρχαίο ελληνικό Θέατρο άρχισε να κατασκευάζεται κατά πάσα πιθανότητα τον 3. π. Χ. αιώνα κάτω από την κυβέρνηση του Ιέρωνα ΙΙ.

Χωράει 5.400 Θεατές και έχει σήμερα μια τέλεια ακουστική. Εκτός τούτου αυτό το Θέατρο προσφέρει στους Θεατές με την συμπαγή Αίτνα και την γαλάζια θάλασσα στο βάθος μια πραγματική απερίγραπτη εικόνα θεατρικού έργου.

Είναι και χαρακτηρίζεται αναμφίβολα μια από τις ομορφότερες θέσεις της γης. Ένα διαμάντι με χέρια ανθρώπων με το γαλάζιο χρώμα του ουρανού και της θάλασσας, στο πράσινο και τις απαλές κοιλάδες και τη λευκή κορυφή της Αίτνας. Όρα: Mistretta 1990).
Φωτο-Foto: Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη, Konstantin S. Nalbantis, Koeln

Σύντομη ανασκόπηση

Η Νάξος ιδρύθηκε από τον Μύσκελλο το 735 π. Χ. από Ευβοιείς της Νάξου, όπου άρχισε η απαρχή της αποίκησης και συνεχίστηκε περαιτέρω με νέες ιδρύσεις, όπως Λεοντίνοι και Καλλίπολης. Κατά τη διάρκεια του Ιπποκράτους της Γέλα διεξαγόμενου επεκτατικού πολέμου στην αρχή του 5. π. Χ. αιώνα δέχθηκε η Νάξος τις επιθέσεις, ξέφυγε όμως της καταστροφής.

Το 476 π. Χ. έπεσε η πόλη στον Ιέρωνα τον Ι των Συρακουσών, όπου βίαια μετέφερε τους κατοίκους της Νάξου και της Κατάνης να κατοικήσουν στους Λεοντίνους, και ανέπτυξε την νέα πόλη όπου το 460 π. Χ. έχουν εγκατασταθεί νέοι άποικοι.
Ϊδρυσε ξανά την πόλη της Κατάνης με το νέο όνομα Αίτνα, και έφερε αποίκους από την μακρινή Πελοπόννησο
και τοποθέτησε το νεαρό γιο του Δεινομένη ως κυρίαρχο.

Μετά το τέλος της δυναστείας των Δεινομενίδων επέστρεψαν οι παλιοί κάτοικοι και πάλι στην πατρίδα τους πίσω, όπου απόλαυσαν μια τριακονταετία ειρήνη και διεκόπη από μια επίθεση από μέρους της συμμάχου των Συρακουσών, πόλη Μεσσήνη (Zankle), κατά την πρώτη Σικελιανή αποστολή.

Η μεγάλη επίθεση των Αθηνών, ήτανε η πεποίθηση της ελλιπής συνεργασίας και αλληλεγγύης μεταξύ των μεμονωμένων ελληνικών πόλεων. Δεν χρειάζεται να τους φοβάται κανείς, είπε ο Αλκιβιάδης το 415 π.Χ. όταν τάσσονταν υπέρ της αθηναϊκής επιδρομής στη Σικελία, «διότι οι πόλεις τους είναι κατοικημένες μαζί από ζάρια μαζών.
Αλλαγές και νέοι άποικοι έρχονται συνεχώς. Ως επακόλουθα δεν είναι κανένας διατεθειμένος να αμυνθεί, όπως στην καταγόμενη Πατρίδα»

Επαναλαμβάνουμε, ότι στη δεύτερη Σικελιανή αποστολή των Αθηνών υποστήριξε η Νάξος τα στρατεύματα του Νικία, και αυτό έδωσε την αφορμή στο Διονύσιο τον Ι, το 403 π.Χ. να επιτεθεί στην Νάξο και να την ισοπεδώσει για πάντα.

Οι επιζήσαντες κάτοικοι της Νάξου βρήκαν κατ΄ αρχάς καταφύγιο στους φιλικούς διακείμενους Σικούλους, η Νάξος αντίθετα έπαψε πλέον να υπάρχει ως πόλη. Finley, 1993, B.Garnabuci 1998,

Η ενωμένη πόλη Giardini Νάξος διαθέτει σήμερα για τους τουρίστες πενήντα χιλιάδες κρεβάτια και ακόμα δώδεκα χιλιάδες δωμάτια σε νοικοκυριά και θεωρείται ως πρωτεύουσα και κέντρο συγκέντρωσης των τουριστών από όλον τον κόσμο.

Η ατυχή και αλόγιστη επέμβαση των Αθηνών στη Σικελία το 413 π.Χ. είχε αρνητικά αποτελέσματα σε όλες τις ελληνικές πόλεις – κράτη. Από το 409-405 π.Χ. Αρχίζει ξαφνικά ο δεύτερος μεγάλος πόλεμος των Καρχηδονίων στη Σικελία. Καταστροφή του Σέλινους και Ιμέρας (409/ 408 π.Χ.). Πολιορκία και λεηλασία του Ακράγαντα (406 π.Χ.) Πολιορκία των Συρακουσών το 405 π.Χ.
Ο Διονύσιος ο Πρώτος, ο τύραννος των Συρακουσών απωθεί τους Καρχηδονίους προς το δυτικό μέρος της Σικελίας και εφαρμόζει μια αιματηρή στρατιωτική κυριαρχία και τιμωρεί σκληρά σχεδόν όλες τις ελληνικές πόλεις, που είχαν δραστηριοποιηθεί από αιώνες, αλλά και τους εντόπιους πληθυσμούς, που υποστήριξαν την Αθήνα στον πελοποννησιακό πόλεμο που μεταφέρθηκε στη Σικελία το 413 π.Χ..

Το 404 π.Χ. η Σπάρτη, η αντίπαλος της Αθήνας νικά την Αθήνα και κατακτά την ηγεμονία πάνω στους Έλληνες.

Παρέκβαση: Μεταξύ 404 και 402 π. Χ. επιτέθηκε ο Διονύσιος ως την Έννα στις διαφορετικές κοινότητες των Σικούλων, κέρδισε την Κατάνη και την Νάξο διαμέσου προδοσίας και πούλησε τον πληθυσμό στα σκλαβοπάζαρα, έφερε στην Κατάνη μισθοφόρους από την Καμπανία και ισοπέδωσε την Νάξο, τους δε Λεοντίνους υποσχέθηκε δικαιώματα πολιτών, αν μετακόμιζαν όλοι μαζί στις Συρακούσες, και αυτοί αποδέχθηκαν την πρόταση.....Finley 1993. Τέλος της παρέκβασης

Μετά την καταστροφή της Νάξου, σχεδόν πολύ σύντομα πάλι ξανά άρχισε η κανονική ζωή, κυρίως από εκείνη την περιοχή που βρίσκεται στον κόλπο.

Και ίσως πρέπει να χαρακτηρίζεται αυτός ο οικισμός ως νέα πόλη, Νεάπολις, που για σύντομο χρονικό διάστημα τύπωσε κέρματα. Μετά την καταστροφή της δεν υπήρχε πλέον η πόλη της Νάξου.

Όπως αναφέρω, παρέλαβαν το ρόλο της τα υψώματα του Ταύρου και το δημιουργούμενο το 397-396 π.Χ. Ταυρομένιον. Η ζωή όμως συνεχίζεται, ιδιαίτερα γύρω στην περιοχή του κόλπου.

Γι΄ αυτό υπάρχουν διάφορα αποδεικτικά στοιχεία, εκτός των άλλων το μικρό άγαλμα της Αφροδίτης Ίππια από την αρχή του 4 ου π.Χ. αιώνα και προσθέσεις τάφων, μερικοί εξ αυτών πολύ δαπανηροί από τους επόμενους αιώνες. Από το πρώτο ήμισυ του 3 ου αιώνα προέρχεται το υπέροχο μπρούντζινο κράνος, που βρέθηκε μπροστά από πολλά χρόνια στην ενδοχώρα της Νάξου, στην περιοχή Mojo Alcantara .

Το έτος 358 π.Χ. συγκέντρωσε ο Ανδρόμαχος, ο πατέρας του ιστορικού Τιμαίου, τους εξόριστους από την Νάξο στο γύρω ευρισκόμενο Ταυρομένιο (Ταορμίνα).

Το Ταυρομένιο πρέπει να θεωρείται ως διάδοχος του αρχαίου οικισμού της Νάξου, όπου πάνω στα νομίσματα παρουσιάζεται η προσωπογραφία του Απόλλωνα του Αρχηγέτη.
Τα πρώτα αρχικά αργυρά κέρματα της Νάξου έχουν κοπεί το 530 π.Χ., ένα ευδιάκριτο δείγμα του πλούτου σε μια υπέρ αναπτυγμένη και σύνθετη κοινωνία.

Αυτά τα κέρματα ανήκουν στα αρχαιότερα της Σικελίας και δείχνουν από τη μια μεριά το κεφάλι του Διόνυσου, και από την άλλη πλευρά ένα σταφύλι. Βλέπε συνέχεια και πολλαπλά θέματα για την Μεγάλη Ελλάδα: Google: KonstantinS. Nalbantis.
Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης – Konstantin S. Nalbantis, Koeln
Πηγή: www.kn-megalexandros.gr, περιεχόμενα
konstantin.nalbantis@t-online.de