ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΙΣ 24 ΑΙΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ - ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΠΦΩ-Sappfo, ΤΗΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ-ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΗ "ΔΕΚΑΤΗ ΜΟΥΣΑ"
Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη - Konstantin S. Nalbantis

Αναφορά για εμπόδιο κάθε λησμονιάς γύρω τις κυνηγημένες και φημισμένες προσωπικότητες και αρχαία ονόματα, της Αρχαίας Ελλάδας, όπου και μετά το θάνατό τους συκοφαντώνται από τους αντιπροσώπους της εκκλησίας

Προλεγόμενα - Παρατήρηση:

Μπροστά από χρόνια στη σειρά άρθρων μου: Για την Οικογένεια μέσα στις Κοινωνικές αλλαγές- και ο ρόλος της γυναίκας και η οικονομική ανάπτυξη, άρθρο Νο. 341, είχα αναφερθεί στη Σαπφώ, που η εκκλησία της Ανατολής και της Δύσης έκαψαν το συνολικό έργο της Σαπφώς και μαζί ό, τι υπήρχε του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και από τις ρίζες του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού μας πολιτισμού.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΕΝΕΣΗ ΤΩΝ ΒΙΑΙΩΝ ΑΠΕΙΛΩΝ , ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Η γένεση και η νομοθετική αφετηρία των απάνθρωπων μεσαιωνικών βασανιστηρίων, και η πατρίδα υπήρξε η Ανατολική Ρώμη, όπου όλες οι μετέπειτα απαγορεύσεις, καταδιώξεις αντιφρονούντων αλλόθρησκων, αλλιώς σκεπτόμενων, δημεύσεις περιουσιών, εφάρμοσαν και όλοι οι μετέπειτα χριστιανικές και δικτατορικές ηγέτες και στηρίχθηκαν στη Νομοθεσία του : Kaiser Justinian I, 528 και 534 μ. X. με dem Corpus juris civilis die sog. INQUISITIONSMAXIME, Amtsermittlungsgrundsatz). Kirchliche  Inquisitionsverfahren, που κατά το περιοδικό "DER SPIEGEL", όλες οι φρικώδεις καταπιεστικοί μέθοδοι έχουν εφαρμοστεί από τις αυταρχικές ιδεολογίες, "επίσης και" του 20ου αιώνα και είναι πρόδρομος της Γκεστάπο, ΚαΓκεμπέ και Στάζι και αυτό είναι μια εκπληκτική ομολογία.

Όπως λέγεται στο φιρμάνι της Ανατολικής Ρώμης, οι χριστιανοί έκαψαν όλα τα ποιήματά της στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, και αργότερα, το 380 μ.Χ. πιθανόν κατά διαταγή του Πάπα Γρηγορίου Ναζιανζηνού , η ανθελληνική νομοθεσία και τα μίση που ξεσήκωσε .. και έφτασαν με υπερβολικό ζήλο να μεταφραστούν σε διαταγές για καταστροφή και εξαφάνιση κάθε τι από την Αρχαία Ελλάδα, τοιουτοτρόπως να καίγονται τα ποιήματα της Σαπφούς - όπως και όλα σχεδόν τα Ελληνικά γραπτά και έργα αριστουργήματος, με δεύτερη μεγάλη φωτιά, το 1073 μ.Χ. με διαταγή του Πάπα Γρηγορίου Ζ΄. >>www.greekschannel.com/gr/sapfw-h-melirrutos-poihtria/

ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Σήμερα η ορθόδοξη Εκκλησία, όπως μας πληροφορούν παγκοσμίως, βρίσκεται ακόμα στο βαθύ μεσαιωνικό πνεύμα, με όλους τους Έλληνες βαπτισμένους, αλλά δρουν απέναντι στους αντιπροσώπους της εκκλησίας, του "κράτους εν κράτει" ως βαθιά θρησκόληπτοι, θρησκευτικοί, φιλελεύθεροι, αδιάφοροι, απαθείς, απογοητευμένοι, κοινωνιολογικά προσαρμοσμένοι, υβριστές, καφενόβιοι με την Αρχή, τη σιωπή υπεράνω όλων, χωρίς δικαίωμα Λόγου και Αντίλογου, συν-απόφασης και αλληλέγγυας συνδιαλλαγής, τοιουτοτρόπως όμως η αμετάβλητη θρησκοληψία, και ανύπαρκτη θρησκευτική αλληλεγγύη και η έλλειψη της έμπρακτης απόφασης αλλαγής, καλυτέρευσης, μεταρρύθμισης, όπως προ- ειδοποιούν  επιστήμονες και θεολόγοι , για εξειδικευμένες μεταρρυθμίσεις και στα αναλυτικά προγράμματα  όλων των βαθμίδων, γιατί μέχρι τώρα δεν ανταποκρίνεται η εκκλησία στον 21ο αιώνα και παραμένει στην μεσαιωνική  θρησκοληψία που αποβαίνει σε βάρος και της Κοινωνίας και της Πολιτείας.
Και συνήθως ακούμε απαράδεκτες φρασεολογίες, ύβρεις, απειλές, βλαστήμιες, βίαιες αποφάσεις αφορισμού και κατάρες και όλο και ξανά αξιώνει κάθε φορά και ένας ιερωμένος από τους Έλληνες ολοκλήρου του Ελληνισμού να μην βάζουν στα παιδιά τους Αρχαία ελληνικά ονόματα των αρχαίων προγόνων μας , εκεί από όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία και εκεί που προέρχονται οι ρίζες του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού μας πολιτισμού.
Και ενώ σε όλες τις Δυτικές χώρες και όχι μόνον βλέπουμε παντού τιμητικές προτομές και αγάλματα από το ιστορικό παρελθόν του Αρχαίου ημών Ελληνικού πολιτισμού των προγόνων μας, και πανταχόθεν, ατενίζουμε με φθόνο, τιμητικές επιβραβεύσεις. εκτός από την Ελλάδα.

Τριακόσια ογδόντα χρόνια προ της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης το 1453 και 1534 χρόνια μετά τη γέννηση της ποιήτριας Σαπφώς -SAPPFO, ακριβώς το έτος 1073 , έκαψαν το συνολικό έργο της Σαπφώς που γεννήθηκε το 612 π.Χ. στην Ερεσό της Λέσβου , και μάλιστα οι χριστιανικές αρχές της Κωνσταντινούπολης και της Ρώμης και αυτό τραγικό μάλιστα συνέβη και ακόμα και μετά το σχίσμα των εκκλησιών που έλαβε χώρα το 1052. Βλέπε: Frank Ruhla: Als die Griechen noch nicht Griechen hießen, Rosenheim 1970,S.55.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ στην Αρχαία Ιστορία

Ο Ηρόδοτος αναφέρει πάντα τους κατοίκους του νησιού με την κοινή ονομασία Λέσβιοι ή μόνο ως Μυτιληναίοι. Πολύ νωρίς, πριν από το 700 π.Χ., οι Μυτιληναίοι έλεγχαν τις αιολικές πόλεις και συνοικισμούς της απέναντι μικρασιατικής ακτής φτάνοντας έως τα Δαρδανέλια .

Από τις αρχαίες πόλεις του νησιού πέντε ήταν οι σημαντικότερες η Μυτιλήνη, η Μήθυμνα, η Άντισσα, η Πύρρα και η Ερεσός, οι οποίες ιδρύθηκαν από τους Αιολείς. Μια έκτη πόλη, η Αρίσβη, καταστράφηκε τον 5ο π.Χ. αιώνα από τους Μηθυμναίους. Το πρώτο πολίτευμα των λεσβιακών πόλεων φαίνεται ότι ήταν η βασιλεία στη συνέχεια πέρασαν από την ολιγαρχία στην τυραννία. Η Μυτιλήνη, αφού ξεπέρασε τα τέλη του 7ου π.Χ. αιώνα, τις εσωτερικές διενέξεις ......... στις οποίες έλαβε μέρος και ο ποιητής Αλκαίος, χάρη στον σοφό Πιττακό απέκτησαν δημοκρατικό πολίτευμα και πολιτιστική σταθερότητα, η οποία επέτρεψε να αναπτυχθεί σε ισχυρή ναυτική δύναμη και να κυριαρχήσει στις άλλες πόλεις του νησιού.

Στα μέσα του 7ου αιώνα π.Χ. επεκτάθηκαν σε όλη την Τρωάδα και γίνονται ισχυρή ναυτική δύναμη . Στα 570 π.Χ. οι Μυτιληναίοι είναι οι μόνοι Αιολείς που πήραν μέρος στον αποικισμό της Ναυκράτιδος στην Αίγυπτο. Οι πόλεις της Λέσβου ήταν υποτελείς στον Κροίσο της Λυδίας, και όταν ο τελευταίος νικήθηκε από τους Πέρσες το 546 π.Χ. το νησί πέρασε υπό περσική κυριαρχία. Το 499 π.Χ. συμμετείχε στην Ιωνική επανάσταση, όμως μετά την ήττα στην ναυμαχία της Λάδης υποτάχθηκε πλήρως στους Πέρσες και αναγκάστηκε να εκστρατεύσει μαζί τους εναντίον των Ελλήνων.
Η Λέσβος συμμετείχε στον Πελοποννησιακό πόλεμο, όπου οι πόλεις της, πότε με το ένα στρατόπεδο και πότε με το άλλο, υφίστανται καταστροφές, καθώς αρχικά συμμάχησαν με τους Αθηναίους και στη συνέχεια με τους Σπαρτιάτες...el.wikipedia.org./wiki/Λέσβος.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ, η ζωή και η ιστορία της Σαπφώς

Από την Λέσβο κατάγεται ο Τέρπανδρος, δημιουργός της αιολικής λυρικής ποίησης, καθώς και ο Αλκαίος, η Σαπφώ και ο Αρίων, κορυφαίοι ποιητές που ανέδειξαν με μοναδικό τρόπο τη δύναμη της ποιητικής και μουσικής τέχνης.

Οι δύο πιο γνωστοί ποιητές ωδών, η ΣΑΠΦΩ και ο ΑΛΚΑΙΟΣ έζησαν την ίδια περίπου εποχή στην αιολική Λέσβο, νησί που ήταν προορισμένο από τη φύση του να γίνει φορέας ιδιαίτερου πολιτισμού.
Οι κάτοικοι του νησιού, προστατευόμενοι από τη θάλασσα και με όλα τα αγαθά, ανάπτυξαν μια ολοζώντανη και ανεξάρτητη ζωή και σε περιβάλλον που εξασφάλιζε άνεση και σιγουριά, η κοινωνία της Λέσβου έφτασε στο απόγειο της ΑΚΜΗΣ της τον 7ο αιώνα και 6ο αιώνα προ Χριστού. >greek-language.gr.

Η ΣΑΠΦΩ από την ΕΡΕΣΟ της Λέσβου- Μυτιλήνης είναι γεννημένη (το 630-580 ή 620-570 π.Χ.), από μια αριστοκρατική οικογένεια, ήταν λυρική ποιήτρια της αιολικής διαλέκτου και πολύ δημοφιλής στην Αρχαία Ελλάδα και το έργο της επαινέθηκε από τον Σόλωνα και τον Πλάτωνα, που την χαρακτήρισε ως τη "δέκατη Μούσα", καθώς επίσης και από άλλες προσωπικότητες. Η Σαπφώ έπαιζε λύρα από μικρή ηλικία, παντρεύτηκε έναν πλούσιο από την Άνδρο, τον Κερκύλα , και είχε αποκτήσει μια κόρη που ονομαζόταν Κλεϊς, όπως η μητέρα της.
Ο πατέρας της πέθανε όταν ήταν έξι ετών. Είχε τρεις αδελφούς (τον Ευρύγιο, τον Χάραξο και τον Λάριχο).

Οι πολιτικές αναταραχές στην Λέσβο οδήγησαν την αριστοκρατία του νησιού σε εξορία από την πρωτεύουσα Μυτιλήνη, και τότε η Σαπφώ κατέφυγε στην Σικελία της Μεγάλης
Ελλάδας για δέκα περίπου χρόνια. Αργότερα κατά την κατάλυση της τυραννίας, επί Πιττακού του Μυτιληναίου, επέστρεψε στην Μυτιλήνη, ίδρυσε στη Λέσβο μουσική και ποιητική σχολή, συγκέντρωσε γύρω τις νεαρές όμορφες φίλες από την αριστοκρατία του νησιού και των μικρασιατικών πόλεων, για να τους διδάξει τις τέχνες της μουσικής και της ποίησης, στην υπηρεσία της Αφροδίτης και των Μουσών. Κατηγορήθηκε και την  συκοφάντησαν με αισχρές κατηγορίες της εκκλησίας, της εθνικής λυρικής μας ποιήτριας, η οποία ύμνησε την ομορφιά και τον έρωτα.., και οι κατάρες από τους ανέραστους Αγίους Πατέρες της Χριστιανικής Εκκλησίας, οι οποίοι μισούσαν καθετί ελληνικό στην αυγή της Χριστιανοσύνης και το “έθαβαν”.

Η Σαπφώ με τη μεγάλη ποιητική της τομή σημάδεψε ανεξίτηλα το ποιητικό τοπίο. Διάσημη ήταν στην εποχή της και συνεχίζει να δεσπόζει όλους τους επόμενους αιώνες, ως τις ημέρες μας και με την αιολική λύρα υμνεί το γυναικείο κάλλος και παραμένει πάντα το σύμβουλο της ποίησης και του έρωτα. Επιδράσεις του έργου της απαντώνται στο Θέογνι, τον Βακχυλίδη, στον Πίνδαρο. Θαυμαστές της ο Σόλων και ο Πλάτων.
Φαινόμενο μοναδικό: η ερωτική της κλίση να γίνει το έμβλημα της γυναίκας ομοφιλίας. Το όνομα της και η γενέτειρά της να δηλώνουν τον μεταξύ γυαικών έρωτα. Όπως και νάχει, η Σαπφώ συγκαταλέγεται στις κορυφαίες ποιήτριες όλων των εποχών και παρόλη την αποσπασματική μορφή του έργου της, εξακολουθεί και επηρεάζει μέχρι σήμερα το παγκόσμιο λογοτεχνικό- ποιητικό γίγνεσθαι, ενώ έργα της περιλαμβάνονται σε όλες τις σύγχρονες ανθολογίες λυρικής ποίησης.

Η Ερεσσός της Λέσβου είναι η ιδιαίτερη γραφική πατρίδα της ποιήτριας και ο τόπος που κάθε χρόνο στις αρχές Αυγούστου διεξάγεται το παγκόσμιο συνέδριο Λεσβιών γυναικών, www.greelane.com/el/klassikes-μελέτες/ιστορία-πολιτι…

Η Σαπφώ που έζησε στον β΄ μισό και του 7ου αιώνα και το α΄ μισό του 6ου αιώνα π.Χ. ήταν σύγχρονη του λυρικού ποιητή Αλκαίου και του πολιτικού- νομοθέτη Πιττακού, που καταγόταν από τη Μυτιλήνη, συνέδεσε, σε αιολική διάλεκτο, ωδές, ερωτικά ποιήματα, επιθαλάμια , τραγούδια γάμου, ελεγείες και επιγράμματα, και την επονόμαζαν  "δέκατη Μούσα"

Ως προς το τέλος της ζωής της ποιήτριας, σύμφωνα με μια αρχαία παράδοση, η Σαπφώ, απελπισμένη από τον άτυχο έρωτά της για τον όμορφο Φάωνα, πήδησε στη θάλασσα από το ακρωτήριο Λευκάτας της Λευκάδας, όμως δεν είναι σίγουρο αν η ιστορία αυτή αληθεύει.
---------------------------Τέλος-
Σημ. Παραιτήθηκα από την πλούσια προϊστορία της Λέσβου και περισσότερα για τους Λυρικούς ποιητές, γιατί υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία.

Ευπρόσδεκτος σε κάθε Αντίλογο
kn-megalexandros.gr – No. 445, info@kn-megalexandros.gr