"Divide et impera" "Διαίρει, διαχώριζε και βασίλευε" - Ένα αρνητικό παράδειγμα αποτροπής από τις Βαλτικές Χώρες, που πλέει καταστροφικά και σε εμάς!

Η παλιά τακτική « divide et impera « ως αρνητικό παράδειγμα στις Βαλτικές χώρες, αλλά φθάνει και ως τις δικές μας πολιτικές δραστηριότητες και τις Τ.Α.
Πρό της εισαγωγής και προβληματισμού ερεθίσματα ως πρότυπα αποτροπής και άρνησης.

Ας γνωρίσουμε ορισμένα από τα χειρότερα εγκληματικά παθήματα των εντόπιων πληθυσμών από τους κατακτητές, αλλά και την πάρα πολύ αρνητική χρήση της τακτικής "divide et impera", όπου κυριαρχεί ένα πνεύμα με πελατειακά κριτήρια, περαιτέρω ψηφοθηρίας και ατομικισμού και το αναφέρω ΩΣ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ που εφάρμοσαν και οι ΝΑΖΙ πάνω στους ανθρώπους της Βαλτικής χώρας και στα προθυμα του εξεδιωγμού και εξουδετέρωσης και στη "χώρα μας;" και στις Τ.Α. και το αναφέρω ως ενδεικτικά πρότυπο αποτροπής και άρνησης, ακόμη αποφυγή και από τις ηπιότερες μορφές.

Α. " Κανένας δεν είναι πιο μισητός, από αυτόν που λέει την αλήθεια" Πλάτων
Β. " Η σιωπή είναι χειρότερη .Όλες οι αλήθειες που αποσιωπούνται γίνονται δητηριώδεις" Νίτσε
Γ. " Η προκατάληψη είναι γνώμη χωρίς κρίση. Έτσι, σε ολόκληρη τη γη εμφύουμε στα παιδιά όποια άποψη θέλουμε, πριν είναι σε θέση να κρίνουν".
Δ. " Δεν υπάρχει ελαφρυντικά στο έγκλημα της αδράνειας. Μετά από κάθε Δημοτική και Τοπική Αυτοδιοίκηση, εφραμόζονται οι λεγόμενες μικρές και ολιγόχρονες δικτ@τορίες και με λαμόγια. Η απάθεια και η απραξία είναι το χειρότερο έγκλημα.

Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη, Konstantin S. Nalbantis, Koeln
Πρωτοδημοσιεύτηκε: 07.04.2013- με ελαφρά βελτιωμένη εισαγωγή 06.09.2021 kn-megalexandros.gr,άρθρο Νο.503

Προλεγόμενα

„divide et impera“ , "διαίρει, διαχώριζε και βασίλευε".

Αυτό το είδος διακυβέρνησης μπορούμε να το ακολουθήσουμε προς τα πίσω ως την ρωμαϊκή αυτοκρατορία που το διαπιστώνουμε διαμέσου της ιστορίας ως την σημερινή εποχή.

Αν βλέπεις δυσπιστία και ζηλοφθονία κάτω από τους ανθρώπους, που θέλεις να νικήσεις, τότε διαχώρισέ τους σε μικρές ομάδες, όπου αυτές αμοιβαία καταπολεμούνται μεταξύ τους, ταξινόμησε τις δικές σου δυνάμεις και στήσε τις συγκεκριμένα εναντίον αυτών των ομάδων. «Η Νίκη» θα πρέπει να είναι βεβαία. www.radio.utopie.de

„Divide et impera – διαίρει και βασίλευε – το μέσον της επιλογής, αν αφορά ανθρώπους για να τους διαχωρίσουμε σε κατανοητές μεμονωμένες ομάδες.

Οι φιλονικίες που συγχρόνως υποδαυλίζονται, απασχολούν πάρα πολύ τα μεμονωμένα κόμματα, που συνήθως θολώνουν και θρυμματίζουν το πραγματικό, συλλογικό σκοπό.
Επίσης και σε αυτήν την αναπτυγμένη Δημοκρατία, που έχουμε την άποψη, ότι έρχεται η κυριαρχική δομή, που χωρίς αυτό το τρικ μέχρι τώρα δεν προχωρά.

Οι συγκρούσεις τροφοδοτούνται με αυτή τη συμφωνία, σε κάθε από τα συμβαλλόμενα μέρη, έτσι ώστε ο πραγματικός, κοινός στόχος και αποδυναμώνεται και θρυμματίζεται. Επίσης είναι αυτή η Δημοκρατία που αναπτύχθηκε, που πρέπει να σκεφτούμε, ότι η δομή της εξουσίας είναι που δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτό το τέχνασμα.

Για οτιδήποτε και τα πάντα μπορούν να επινοηθούν μέσα στα συρτάρια στα οποία βρίσκει τον εαυτό του - μερικές φορές οικειοθελώς, μερικές φορές χωρίς τη θέλησή του.
„Divide et impera“, θα πει στη Λατινική διαίρει και βασίλευε, είναι μια φράση στα λατινικά επιτακτική ανάγκη να έχει νόημα, θα πρέπει να χωρίσει ένα έθνος ή μια άλλη ομάδα σε υπο-ομάδες, οπότε ήταν ευκολότερο να ελεγχθεί και να νικήσει.
Είναι πιθανόν να μην είναι αντίκ, παρά το γεγονός ότι χαρακτηρίζεται ως πολύ παλιά, χωρίς αμφιβολία είναι αναγνωρίσιμος ορισμός στη ρωμαϊκή εξωτερική πολιτική.
de.wikipedia.org

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ ΒΑΛΤΙΚΗΣ

Αφορμή αναφοράς στον ορισμό «Divide et impera“ , μου έδωσε αρχικά η συμπεριφορά και ο τρόμος συνδιαλλαγής των τοπικών μας αυτοδιοικήσεων απέναντι στους συνδημότες, και εκλεγμένους και ισχυροποιήθηκε για την περιγραφή από ένα περιηγητικό μου ταξίδι στις τρεις βαλτικές χώρες της τραγουδισμένης απελευθέρωσης και όταν κατά την βιβλιογραφική μου προετοιμασία και έρευνα υπέπεσα στον ορισμό και πληροφορήθηκα λεπτομερέστατα την αρνητική χρήση σε βάρος των μειονοτήτων.

Ειδικά αναφέρουμε στο Βίλνιους – Vilnius, που όταν περπατάει κανείς στην παλιά πόλη με τα στενά σοκάκια και όταν εμφανίζονται τα ενδιαφέρονται σπίτια.
Η πόλη Βίλνιους είναι πανέμορφη, όχι, χωρίς λόγο, έχει χαρακτηριστεί συχνά ως «Ρώμη της Βαλτικής» ή «Ιερουσαλήμ του Βορρά» - μια ευρωπαϊκή πόλη, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει.

Τον 14. αιώνα εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά Εβραίοι στην Λιθουανία, προερχόμενοι από την Πορτογαλία και την Ισπανία. Τις επόμενες εκατονταετηρίδες σχηματίστηκε το μεγάλο πριγκιπάτο της Πολωνίας-Λιθουανίας που επέτρεπε Εβραίους από όλον τον κόσμο να εγκατασταθούν ζητώντας άσυλο από την εκδίωξη και εχθρότητα.

Οι Εβραίοι της Λιθουανίας έζησαν στη διάρκεια έξι και πλέον εκατονταετηρίδες χρόνια άνθισης του πολιτισμού τους, αλλά επίσης και την τελειωτική παρακμή τους.

Στην πρωτεύουσα Βίλνιους ζούνε σήμερα σχεδόν 600 000 άνθρωποι, από αυτούς είναι σχεδόν 50% Λιθουανοί, και από 20% Ρώσοι και Πολωνοί. Η πρωτεύουσα χαρακτηρίζεται συχνά ως συχνά ως «Ρώμη της Βαλτικής» ή ως Ιεροσόλυμα του Βορρά» μια ευρωπαϊκή Μητρόπολη που φαίνεται ότι το ρολόϊ έχει σταματήσει.

Όπως ανάφερα σε άλλο άρθρο μου το μυστικό σύμφωνο Χίτλερ-Στάλιν, σε ένα συμπληρωματικό πρωτόκολλο, παραχωρείται η Βαλτική στη Σοβιετική Ένωση και λαμβάνει χώρα η μετακόμιση των Γερμανών της Βαλτικής.

Το 1940 ο ερυθρός στρατός καταλαμβάνει τη Βαλτική και λαβαίνει χώρα η προσάρτηση της Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας ως σοβιετικές δημοκρατίες. Μαζικές εκτοπίσεις στη Σιβηρία. Ο Στάλιν άρχισε το κυνήγι στην πνευματική και οικονομική ελίτ.

Την νύχτα 14. Ιουνίου 1941: 600.000 πολίτες τους ξύπνησαν από το κρεβάτι, όπου μέσα σε δύο ώρες έπρεπε να εγκαταλείψουν τις κατοικίες τους, τα σπίτια τους και τα αγροκτήματά τους. Για τους περισσότερους από αυτούς σήμαινε η μεταφορά μέσα σε βαγόνια ζώων στη Σιβηρία το σίγουρο θάνατο.

Αλλά το 1941-44 υπήρξε η γερμανική κατάληψη, για σύντομο χρονικό διάστημα, όπου άρχισαν αμέσως με μαζικά εγκλήματα στον εβραϊκό πληθυσμό. Περίπου 300.000 Εβραίων, από αυτούς τα δύο τρίτα από την Λιθουανία και ένα τρίτον από την Λετονία έπεσαν θύματα.

1944 επιστροφή και πάλι του ερυθρού στρατού και από το 1945-56 εφαρμόζεται ο υποχρεωτικός κολεκτιβισμός της Γεωργία και ρωσοποίηση.

Εκτοπισμός 200.000 πολιτών της Βαλτικής στη Σιβηρία και μετακόμιση Ρώσων εργατών στις περιοχές που χρειαζότανε εργάτες.

Το 1987 αρχίζει η πρώτη επίσημη ανεκτικότητα εθνικών μαζικών διαμαρτυριών μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Gorbatschow.

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Βίλνιους 24. Ιουνίου 1942 του Grigorij Schur- Μια ιστορική περιγραφή
Οι πλήρης εφαρμογή του „Divide et impera“ με όλα τα αφάνταστα αρνητικά φαινόμενα, έλαβε χώρα το 1941-1944 από την κατοχή των Γερμανών, όπου πιο κάτω περιγράφω τις σημειώσεις του Grigorij Schur.

Σαν σήμερα και μπροστά από ένα χρόνο καταλήφτηκε η Βίλνιους από τους Γερμανούς. Από τον γερμανικό στρατό σε αυτή τη θέση της Λιθουανίας το χτύπημα που υπέστησαν τα ρωσικά στρατεύματα ήτανε καταστροφικό. Φαινότανε τότε, ότι οι Ρώσοι δεν θα μπορούσαν να κρατήσουν τη γερμανική προέλευση , και ότι σύντομα θα είχε κυριευτεί η Μόσχα και ότι αυτή η αστραπιαία γερμανική νίκη είναι ήδη σίγουρη.

Και όμως από τότε έχει περάσει ένας χρόνος, και η Μόσχα δεν έχει καταληφθεί, ο ρωσικός στρατός ζει και αγωνίζεται.

Αυτό φαίνεται σαν ένα θαύμα, όπως ένα θαυμάσιο όνειρο. Και δεν θέλει κάποιος να το πιστέψει και όμως έτσι είναι.
Όταν άρχισε ο πόλεμος δεν μπορούσε κανείς να παρουσιάσει στην φαντασία του, ότι στα μέσα του 20ου αιώνα ότι θα μπορούσαν να συμβούν όλα αυτά τα αισχρά , κάτω από τα οποία θα υπέφεραν οι Εβραίοι.
Μόνο και μόνο στην πόλη Βίλνιους από τις 70 000 Εβραίους που ζούσαν στην πόλη πριν από την έκρηξη του πολέμου, τώρα μόνο 15.000 ως 16. 000 βρίσκονται στη ζωή.
Όλοι οι υπόλοιποι Εβραίοι έχουν τον περασμένο χρόνο συστηματικά και προγραμματισμένα εξοντωθεί.
Όποιος σκέπτεται γύρω από αυτά τα γεγονότα παραπέρα, θέτει αμέσως το τραγικό ερώτημα: Πώς ήτανε τότε δυνατό, ότι χιλιάδες ανθρώπων άφησαν τον εαυτό τους εντελώς χωρίς αντίσταση να δολοφονηθούν ;
Από τους Γερμανούς για την εξόντωση των Εβραίων χρησιμοποιούμενο σύστημα στηρίζεται πάνω στην τακτική του „divide et impera“ διαίρει, διαχώριζε και βασίλευε.

Αυτοί δεν έχουν απαγάγει όλους τους Εβραίους στο ίδιο χρονικό διάστημα, παρά ταξινομούσαν κατηγορίες και διαφοροποιούσαν μεταξύ προνομιούχων και μη προνομιούχων, επιλεγμένων.

Οι κατέχοντες τα λευκά πιστοποιητικά εργασίας τους θεωρούνταν αρχικά ως τους Επιλεγμένους , για Ευτυχισμένους , που αφήνονται να ζήσουν, γιατί αυτοί εργαζότανε για τους Γερμανούς.

Αυτοί ήξεραν , ότι ήτανε για τους Γερμανούς από
αναμφισβήτητο όφελος και ότι χρησιμοποιούνται από το κράτος.
Απεναντίας , ότι αφορούσε τους άλλους, τους άλλους άτυχους -die Pechvοegel, τι μπορούσε πλέον να πράξει κάποιος εκεί;
Ήτανε πολύ δύσκολο – κυριαρχούσε πόλεμος . Και όμως ως γνωστό το αντιμετώπιζαν βλέποντας τους τυχερούς, ότι και αυτοί οι τυχεροί, οι Glückspilze σε λίγο ότι είχανε εξαπατηθεί.

Τώρα είχε εισαχθεί ο όρος εξειδικευμένος εργάτης και τώρα κατέληξαν οι προηγουμένως και ως χθες προνομιούχοι, όπως τα άχρηστα στοιχεία wie nutzlose Elemente και τους οδηγούσαν στο σφαγείο zum Schlachthof gefuehrt.

Στη συνέχεια η νέα εκκαθάριση στους νέους τυχερούς με την εξειδικευμένη εργαζόμενη σφραγίδα, έχουν επίσης εκκαθαριστεί, και τώρα τον ρόλο των τυχερών έλαβαν μόνο οι κάτοχοι των κίτρινων πιστοποιητικών, σημειώσεων.

Κατ΄ αυτόν τον τρόπο χιλιάδες άνθρωποι – ηλικιωμένοι και νέοι, γυναίκες και παιδιά, πλούσιοι και φτωχοί, επιστήμονες και απλοί άνθρωποι – από τους κατοχικούς γερμανούς ο ένας μετά τον άλλο διαδοχικά συγκεντρωνότανε και εκτελούνταν.

Η διχοτόμηση και διαίρεση σε προνομιούχους και λοιπούς ήτανε στο γκέτο πάντα αισθητή. Και αυτοί οι Εβραίοι που ήτανε σε μια ή άλλη επιχείρηση που πορευότανε, βαδίζοντας σε εργασίες σε κολόνες, συνήθως σε αυτές τις κολόνες, ένας από αυτούς ονομαζότανε ο προϊστάμενος της κολόνας.

Αυτός έπρεπε να προσέχει, ότι κανείς στην ομάδα του δεν πρέπει να παραβιάζει τις προβλεπόμενες απαγορεύσεις για τους Εβραίους . , ότι κανείς δεν πρέπει να φέρει περισσεύματα φαγητού στο γκέτο, κανείς δεν επιτρέπεται να μιλά με τον καθένα στο δρόμο ή δεν πρέπει να επιτρέπει ξένους, να προσχωρήσουν στην κολόνα.
Αυτόν τον εργάτη του δίνεται μια άσπρη κορδέλα με την επιγραφή ο προϊστάμενος της κολόνας, που πρέπει να φέρει στον δεξιό βραχίονα.

Και πρέπει να ειπωθεί, ότι αυτοί οι διακρινόμενοι με την εξαιρετική θέση στην μηδαμινότητά τους πίστευαν, ότι είναι και κατάγονται από μια τέτοια σημαντική προσωπικότητα , που απέναντι στους συντρόφους τους, μπορούσαν να τους αντιμετωπίζουν του ανθρώπους με κάθε λογής χυδαιότητες .

Τους αντιμετώπιζαν με κραυγές , με εξυβρίσεις και τους έφερναν πότε, πότε στην Πύλη υπηρετούντα εβραίο αστυνομικό, ότι ένας συγκεκριμένος εργάτης στην κολόνα κάτω από τα ρούχα του έκρυβε και κρατούσε φαγητό και ότι αν ένας άλλος δεν ανήκει στην ομάδα, παρά καθ΄ οδό εισήλθε στην κολόνα, για να εισέλθει ύπουλα στο γκέτο.

Οι Εβραίοι Αστυνομικοί βρίσκονται στην Λιθουανία στην τιμωρία των ενόχων συχνά, όχι καλύτεροι, αλλά αυστηρότεροι από τους Γερμανούς.

Από τους Γερμανούς με τη δύναμη της εξουσίας εξουσιοδοτημένοι, πάνω από τα αδέλφια τους, συμπεριφέρονται τόσο απέχθεια, και πότε, πότε όχι μόνο Εβραίοι, παρά επίσης και γύρω ευρισκόμενοι παρατηρητές αντιδρούσαν με αγανάκτηση και οργή για τις πράξεις τους.
Αυτά δεν είναι όμως όλα. Οι Εβραίοι, που ξαφνικά απρόσμενα συνέβαλαν στην ιδέα να οδηγηθούν έξω από το γκέτο και γλίτωσαν από το θάνατο, για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν μπορούσαν να πιστέψουν, το ότι κάποιος πραγματικά , τους προωθούσε στο θάνατο, το ότι άνθρωποι δολοφονήθηκαν, που δεν παραβίασαν τίποτε νόμιμο για ενοχοποίηση και τιμωρία ως ενόχων.

Αυτές οι αναφερόμενες παράλογες σκέψεις δεν μπορούσαν απλά να γίνουν κατανοητές στο νου τους.
Και αυτοί που καταδικάστηκαν σε θάνατο ήλπιζαν, ότι μια μέρα κάποια έρευνα θα μπορούσε να δοθεί ή μια επέμβαση διαμέσου του Δικαστηρίου, που είχαν επαφές στον κομμουνισμό ή αλλιώς που έκαναν εγκλήματα και έπρεπε να τιμωρηθούν.

Αυτοί ήλπιζαν σε μια συνηθισμένη τιμωρία, ότι δεν μπορούσε κάποιος απλά να δολοφονήσει όλους.
Με τέτοιες σκέψεις και ελπίδες πήγαιναν στη δασική περιοχή Paneriai, για να βρουν εκεί το θάνατο.
Και κανένας από αυτούς δεν είχε ούτε ένα όπλο μαζί του.
------------------------------------------------------------------------- Πηγή από τις Σημειώσεις του Grigotij Schur 1941-1944, που παρέλαβα από το βιβλίο: Bodo Thüns - aus: „Die Juden von Wilna. Die Aufzeichnungen des Grigotij Schur 1941-1944, übernommen aus dem Buch: Bodo Thüns: Litauen entdecken – Europas neuer Mittelpunkt im Baltikum. Berlin 2006 -
Σημείωση:
Paneriai στο Βίλνιους της Λιθουανίας, όπου το 1941 δολ0φωνήθηκαν 47.447 άνθρωποι. Το 1941-1944 στο δάσος Paneriai, που υπήρξε σκηνή μαζικής δολοφονίας από τους Γερμανούς , ως 70.000 Εβραίους, ως 20.000 Πολωνούς, ως 6.000 Ρώσους, πολλαπλές χιλιάδες Sinti και Roma και κομμουνιστές, με την προετοιμασία και τη βοήθεια εντόπιων δοσίλογων και συνεργών. Eλαβαν χώρα από τους Γερμανούς με την προώθηση και βοήθεια εντόπιων συνεργών. - Holocaust in Litauen – Wikipedia -

ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ

Γνωρίσαμε ορισμένα από τα χειρότερα εγκληματικά παθήματα των εντόπιων πληθυσμών από τους κατακτητές, αλλά και την πάρα πολύ αρνητική χρήση της παλιάς τακτικής « divide et impera « ως αρνητικό παράδειγμα πάνω σε ανθρώπους στις Βαλτικές χώρες, και το αναφέρω ως πρότυπο αποτροπής και άρνησης, ακόμα αποφυγή και από τις ηπιότερες μορφές, που θα προσπαθήσω να αναφέρω σε επόμενο άρθρο μου.

Βέβαια στην σημερινή μας εποχή η ανταλλαγή απόψεων και διαλόγου μεταξύ ενδιαφερομένων μπορεί να δημιουργήσει μια πλήρη εικόνα των γεγονότων , όμως ο όρος „divide et impera“ , δηλαδή διαίρει και βασίλευε του επιτρέπει να ελέγχει τη γνώμη ενός λαού για να τον χειραγωγήσει, για κατήχηση,.

Διαιώνιση και προστασία βοήθειας προσφέρουν τα ΜΜΕ, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, επειδή εξαρτώνται οικονομικά από την πολιτική και την οικονομική εξάρτηση από πολλούς περαιτέρω παράγοντες.

Η ελλιπής μεταρρύθμιση του συντάγματος και για τη δυνατότητα σε ενδιάμεσα της νομοθετικής περιόδου αποφάσεις και ενεργή συμμετοχή των πολιτών, αλληλέγγυα συν- απόφαση στα δημοκρατικά μας δικαιώματα με δημοψηφίσματα , που ενδεχομένως προωθούν την κοινωνική ειρήνη, δυστυχώς λείπουν και από την πατρίδα μας.
Από τη μια μεριά κυριαρχεί ο όρος «διαίρει και βασίλευε», και από την άλλη μεριά κυριαρχεί ένα πνεύμα με πελατειακά κριτήρια, περαιτέρω ψηφοθηρίας και ατομικισμού που ξεπετιούνται φαινόμενα της κινεζικής παροιμίας.

Η συμμετοχή των πολιτών στις πολιτικές διαδικασίες είναι το πιο σημαντικό συστατικό μιας σύγχρονης δημοκρατίας. Η συμμετοχή των πολιτών είναι οι άνθρωποι των διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων και υπόβαθρο και τους δίνεται ευκαιρία να γνωρίσουν και να βοηθήσουν τους πολιτικούς στο σχήμα διακυβέρνησης.
Μια ζωντανή κοινωνία χρειάζεται ενεργούς πολίτες που σχεδιάζουν, συν-αποφασίζουν και κάνουν μαζί, αυτό που πρέπει για να μιλήσουν, να επιδείξουν υπευθυνότητα και να εισαγάγουν τον εαυτό σας στην κοινή προσπάθεια.
Αυτό ισχύει για μια ποικιλία θεμάτων, αλλά ειδικά και για το θέμα της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Γιατί ατομισμός είναι αντίληψη σύμφωνα με την οποία η κοινωνία αποτελείται κατά κύριο λόγο από ένα σύνολο ιδιοτελών ατόμων παρά από διάφορες κοινωνικές ομάδες.
Και ατομιστές είμαστε όταν προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας, αρνούμενοι τους πάντες, είτε γιατί έχουμε υπερβολικά μεγάλη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, είτε γιατί είμαστε εγωϊστές και δεν πιστεύουμε ότι οι άλλοι μπορούν να μας βοηθήσουν είτε για διάφορους άλλους προσωπικούς και πελατειακούς λόγους. Όμως δεν σκεφτόμαστε τα αποτελέσματα, και πόσο καλύτερα θα ήταν αν υπήρχε συνεργασία μεταξύ περισσοτέρων ομάδων και ενεργών ατόμων.

-Για κυκλική ενημέρωσή σας μπορείτε να διαβάσετε και τα σχετικά άρθρα μου www.kn-megalexandros.gr για τις Βαλτικές χώρες, Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία και επίσης άρθρα με φωτογραφίες Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, Konstantin S. Nalbantis, Koeln
info@kn-megalexandros.gr -k-nalbantis@hotmail.de

Πηγή: www.kn-megalexandros.gr, άρθρο Νο.503 Νέα αναδημοσίευση 06.09.2021
Επιτρέπεται η διάδοση και αναδημοσίευση με την προϋπόθεση να αναφέρεται συγγραφέας και Πηγή.