ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΥΛΑΚΑ ΑΓΓΕΛΟ ΚΑΙ ΜΑΙΕΥΤΗΡΑ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ

Για να γνωρίσουμε την όμορφη χώρα και -Το ελβετικό πολιτικό σύστημα

Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη – Konstantinos S. Nalbantis, Köln am Rhein

Πρώτο Μέρος

Ο Έλληνας φύλακας, άγγελος και μαιευτήρας μιας ανεξάρτητης, ουδέτερης και ειρηνικής Ελβετίας.

Για να γνωρίσουμε και -Το ελβετικό πολιτικό σύστημα- που είναι: Η άμεση Δημοκρατία, η ουδετερότητα και ο φεντεραλισμός είναι τα κεντρικά στοιχεία του πολιτικού συστήματος στην Ελβετία, το οποίο θεωρείται πολύ σταθερό και ισορροπημένο. Κανένα κόμμα δεν κυριαρχεί σε καμία από τις βουλές και τα τέσσερα μεγαλύτερα κόμματα εκπροσωπούνται στην επταμελή κυβέρνηση.

8,6 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στην Ελβετία σε σχεδόν 41.300 km². Η Ελβετία είναι επομένως ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα κράτη στην Ευρώπη, με τον πληθυσμό να συγκεντρώνεται στο κεντρικό οροπέδιο, τη ζώνη λεκάνης μεταξύ του Jura και των Άλπεων, και στο νότιο Ticino. Οι οκτώ μεγαλύτερες πόλεις και οικονομικά κέντρα είναι η Ζυρίχη, η Γενεύη, η Βασιλεία, η Βέρνη, η Λωζάνη, το Winterthur, η Λουκέρνη και το St. Gallen.

Το κράτος έχει μερίδιο σε τρεις βασικούς γλωσσικούς τομείς: τη γερμανόφωνη περιοχή στη γερμανόφωνη Ελβετία, τη γαλλόφωνη περιοχή στη ρομαντική (Suisse Romande, Δυτική Ελβετία, Welschweiz) και την ιταλόφωνη περιοχή στην ιταλόφωνη Ελβετία. Η τέταρτη γλωσσική περιοχή είναι τα Ρομανικά (σε τμήματα του καντόνιου Graubünden). Οι τέσσερις γλώσσες που αναφέρονται είναι οι επίσημες γλώσσες

ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ – ο Έλληνας φύλακας άγγελος και μαιευτήρας της Ελβετίας

Ο Ιωάννης Αντώνιος Κόμης Καποδίστριας (ελλ. Ιωάννης Καποδίστριας, * 31 Ιανουαρίου / 11 Φεβρουαρίου 1776 στην Κέρκυρα· † 27 Σεπτεμβρίου / 9 Οκτωβρίου 1831 στο Ναύπλιο) ήταν ο πρώτος αρχηγός κράτους στην Ελλάδα μετά την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ο Ιωάννης Αντώνιος κόμης Καποδίστριας (που πήρε το όνομά του από την πόλη Capo d'Istria, από την οποία πιθανότατα μετανάστευσε η οικογένειά του στην Κέρκυρα τον 14ο αιώνα) σπούδασε φιλοσοφία και ιατρική στην Πάδοβα και τη Βενετία. Αφού επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου οι ιλλυρικές επαρχίες είχαν περιέλθει στη γαλλική κυριαρχία το 1797, ξεκίνησε μια διπλωματική καριέρα.

- Όταν τα Επτάνησα τέθηκαν ως δημοκρατία υπό Οθωμανική κυριαρχία στις 20 Μαρτίου 1800, του ανατέθηκε να κανονίσει τη διοίκηση των νησιών της Κεφαλονιάς, της Σάντα Μάουρα και της Ιθάκης, στη συνέχεια έγινε Γραμματέας της Γερουσίας, συνεργάστηκε με τον Θεοτόκη και τον Μοσενίγκο στο νέο σύνταγμα και ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών το 1803, στη συνέχεια αυτό των Εξωτερικών.

Όταν ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων επαναστάτησε κατά της Υψηλής Πύλης το 1807, ο Καποδίστριας διορίστηκε ανώτατος διοικητής όλων των πολιτοφυλακών στα Επτάνησα και έδωσε μια επιτυχημένη μάχη έως ότου η Ειρήνη του Τιλσίτ το 1807, που επανέφερε τα Επτάνησα στη Γαλλία, τον ώθησε να αποχωρήσει. τα αγαθά του.
Η πολιτική θέση της Ελβετίας

Το 1813, η Ελβετία ήταν βαθιά διχασμένη και στο χείλος του εμφυλίου πολέμου. Κατά ειρωνικό τρόπο, ένας Έλληνας πρέπει να σπεύσει σε βοήθεια της Ελβετίας: ο Ιωάννης Καποδίστριας. Ποιος ήταν αυτός? Γιατί υπερασπίστηκε την Ελβετία; Τι έκανε? Το χρονικό πλαίσιο αναζητά ενδείξεις.

Συγγραφέας: Barbara Colpi, Επιμέλεια: Andrea Christen

Τα γαλλικά στρατεύματα έχουν αποσυρθεί - ο Ναπολέων πρόκειται να ηττηθεί. Οι εποχές της εσωτερικής γαλήνης στην Ελβετία έχουν τελειώσει. Είναι ένα παιχνίδι για τις μεγάλες δυνάμεις που νίκησαν τη Γαλλία. Η Ρωσία έχει το όραμα μιας ουδέτερης και ειρηνικής Ελβετίας ως ζώνη ασφαλείας στη μέση της Ευρώπης.

Το 1813 ο Τσάρος Αλέξανδρος Α' έστειλε τον Ιωάννη Καποδίστρια ως απεσταλμένο στην Ελβετία. Ο Καποδίστριας υπήρξε λαμπρός διπλωμάτης και διαμεσολαβητής. Βοήθησε την Ελβετία να υπογράψει την Ομοσπονδιακή Συνθήκη, η οποία αποτέλεσε τη βάση για το μεταγενέστερο Ομοσπονδιακό Σύνταγμα, βοήθησε την Ελβετία να αποκτήσει διεθνή αναγνώριση της ουδετερότητάς της και βοήθησε την Ελβετία να επιτύχει τα σύνορα που εξακολουθεί να έχει, σχεδόν αμετάβλητα, μέχρι σήμερα.

Αργότερα, από τη Γενεύη, ο Καποδίστριας πρωτοστατεί στον πιο σημαντικό αγώνα του: την ελληνική ανεξαρτησία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Γενεύη γίνεται το κέντρο του φιλελληνικού κινήματος – των Ελλήνων φίλων στην Ευρώπη που υποστηρίζουν τον Καποδίστρια. Ο Ιωάννης Καποδίστριας βρίσκεται στα περισσότερα ιστορικά βιβλία ως ο πρώτος πρόεδρος της ανεξάρτητης Ελλάδας.
Το χρονοδιάγραμμα εστιάζει κυρίως στη λιγότερο γνωστή πλευρά του Έλληνα: τον Ιωάννη Καποδίστρια, ως φύλακα άγγελο και μαία μιας ανεξάρτητης, ουδέτερης και ειρηνικής Ελβετίας.
Η Ελβετική Συνομοσπονδία είναι ένα ομοσπονδιακό κράτος που αποτελείται από 26 ημικυρίαρχα καντόνια. Η έδρα της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου βρίσκεται στην ομοσπονδιακή πόλη της Βέρνης. Η Ελβετία θεωρείται έθνος της θέλησης. Η εθνική ταυτότητα και η συνοχή στην Ελβετία δεν βασίζονται σε μια κοινή γλώσσα, εθνική καταγωγή ή θρησκεία, αλλά σε διαπολιτισμικούς παράγοντες όπως η πίστη στην άμεση δημοκρατία, ο υψηλός βαθμός τοπικής και περιφερειακής αυτονομίας και μια έντονη κουλτούρα προθυμίας για συμβιβασμούς στις πολιτικές αποφάσεις- κατασκευή. Επιπλέον, η μόνιμη ουδετερότητα είναι θεμελιώδης για την αυτοκατανόηση.

Όταν τα Επτάνησα τέθηκαν ως δημοκρατία υπό Οθωμανική κυριαρχία στις 20 Μαρτίου 1800, του ανατέθηκε να κανονίσει τη διοίκηση των νησιών της Κεφαλονιάς, της Σάντα Μάουρα και της Ιθάκης, στη συνέχεια έγινε Γραμματέας της Γερουσίας, συνεργάστηκε με τον Θεοτόκη και τον Μοσενίγκο στο νέο σύνταγμα και ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών το 1803, στη συνέχεια αυτό των Εξωτερικών

ΡΩΣΙΚΗ καριέρα

Το 1809 έλαβε κλήση στο ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών στην Αγία Πετρούπολη. Το 1811 μετατέθηκε στη Ρωσική Πρεσβεία στη Βιέννη και το 1812 στο αρχηγείο του Ρωσικού Στρατού του Δούναβη. Το 1813 συνόδευσε τον τσάρο Αλέξανδρο ως επικεφαλής της καγκελαρίας στον πόλεμο κατά του Ναπολέοντα, κέρδισε την εμπιστοσύνη του και στη συνέχεια του ανατέθηκαν σημαντικές διπλωματικές αποστολές: μέχρι τον Νοέμβριο του 1813 ως πρεσβευτής στην Ελβετία, όπου κατάφερε να τους κάνει να ενταχθούν στη συμμαχία εναντίον Ναπολέοντα Α' και στο Συνέδριο της Βιέννης, όπου ήταν Ρώσος Πληρεξούσιος.
Με αυτόν τον τρόπο, επέφερε επίσης την αποκατάσταση της νησιωτικής δημοκρατίας του Ιονίου υπό την αποκλειστική προστασία της Βρετανίας. Υπέγραψε τη Δεύτερη Ειρήνη του Παρισιού στις 20 Νοεμβρίου 1815 για τη Ρωσία. Με πρωτοβουλία του Ρώσου Τσάρου, διεξήγαγε επίμονες διαπραγματεύσεις σε στενή συνεργασία με τον Charles Pictet de Rochemont από τη Γενεύη, που οδήγησαν στη χορήγηση διαρκούς ουδετερότητας στην Ελβετία με διάταγμα.

Το 1816 διορίστηκε υφυπουργός και, μαζί με τον κόμη Καρλ Ρόμπερτ φον Νέσελροντ, διαχειρίστηκαν τις εξωτερικές υποθέσεις της Ρωσίας, καθώς και τη νέα επαρχία της Βεσσαραβίας.
-----
Από το 1814 ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν Πρόεδρος των Φιλομούσιων Εταρίων, αλλά το 1819 απέρριψε την αίτηση να ηγηθεί του Φιλόμουσου. Ο ανταρτοπόλεμος που επεδίωξε να εξαπολύσει ο Αλέξανδρος Υψηλάντης για να απελευθερώσει την Ελλάδα από την οθωμανική κυριαρχία δεν εγκρίθηκε από τον Καποδίστρια.

Με αυτόν τον τρόπο, συμμορφώθηκε με την επίσημη ρωσική πολιτική. Το 1822 παραιτήθηκε από τη ρωσική δημόσια υπηρεσία και πήγε στη Λωζάνη και τη Γενεύη, το 1826 στη Γαλλία, την Ολλανδία και τη Γερμανία, όπου έκανε εκστρατεία για την ελληνική ανεξαρτησία.

Τον Απρίλιο του 1827 εξελέγη από την Ελληνική Εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα για επτά χρόνια πρώτος Πρόεδρος της Ελλάδας (Κυβερνήτης, Κυβερνήτες). Εφόσον θεωρούνταν αουτσάιντερ, οι φιλονικούμενες φυλές και τα κόμματα τον θεωρούσαν ακίνδυνο για τα συμφέροντά τους. Οι προσπάθειές του να κυβερνήσει την κατεστραμμένη χώρα τον έφεραν γρήγορα σε σύγκρουση με τις παραδοσιακές δυνάμεις.

Πολλοί Έλληνες συγκλονίστηκαν από τα ρυθμιστικά του μέτρα και την ταχύτατη αναδιοργάνωση της χώρας. Την ανεξαρτησία της Ελλάδας εγγυήθηκε κυρίως η Μεγάλη Βρετανία. Τα συμφέροντα της Βρετανίας, ωστόσο, ήταν εν μέρει αντίθετα με τη φιλορωσική πολιτική της. Όλο και περισσότερο, αποκτούσε τη φήμη του «Ρώσου νομάρχη». Υποστηρίχτηκε από ρωσική μοίρα υπό τη διοίκηση του Pyotr Ivanovich Rikord. Δέχτηκε βίαια επίθεση από το αγγλικό κόμμα.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας αντιμετώπισε αυτήν την αντίσταση με ένα όλο και πιο αυστηρό αυταρχικό καθεστώς που ήταν εντελώς άγνωστο στους Έλληνες. Κατηγορήθηκε επίσης ότι ευνοούσε συμπατριώτες του από τα δυτικά νησιά και ότι ασκούσε νεποτισμό. Ήταν επίσης ύποπτος ότι προκάλεσε σκόπιμα τον πρίγκιπα Λεοπόλδο του Κόμπουργκ να απορρίψει το ελληνικό στέμμα για να μπορέσει να γίνει ο ίδιος βασιλιάς. Αναταραχές ξέσπασαν στην Ύδρα και στη Μάνη.

Όταν στη συνέχεια συνέλαβε τον Μπέη της Μάνης Πέτρο Μαυρομιχάλη, συνελήφθη από τον αδελφό και τον γιο του συλληφθέντα, Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, στις 27 Σεπτεμβρίου. / 9 Οκτωβρίου 1831 γρ. δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο στο δρόμο για την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα.

Από το 1818 ήταν επίτιμο μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών στην Αγία Πετρούπολη[3] και από το 1830 της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών.[4]

Πολιτική συνέχεια

Ο Καποδίστριας στην πίσω όψη του ελληνικού νομίσματος των 20 λεπτών
Διάδοχος ως Πρόεδρος της Ελλάδας ήταν για λίγο ο αδελφός του Αυγουστίνος Καποδίστριας. Ωστόσο, οι διαμάχες για την εξουσία που πυροδοτήθηκαν από τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια οδήγησαν σύντομα στην παρέμβαση των υπογραφόντων δυνάμεων της ελληνικής ανεξαρτησίας (Μ. Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία) και, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 7ης Μαΐου 1832, να ορίσουν τον Βαυαρό πρίγκιπα Όθωνα ως βασιλιά της. Ελλάδα.

Πηγή: wikipedia και γερμανόφωνες βιβλιογραφικές περιγραφές

Η παρουσίαση του Ιωάννη Καποδίστρια από γερμανόφωνες πηγές δεν πρέπει να θεωρηθεί ως αποτελειωμένο έργο γιατί υπάρχουν θετικές και πολλαπλές θέσεις, που έχουν ανάγκη περαιτέρω μελέτης, διδασκαλίας και χρήση ως δίδαγμα

Ευπρόσδεκτος σε κάθε Αντίλογο

www.kn-megalexandros.gr – info@kn-megalexandros.gr
facebook konstantinos
Επιτρέπεται η μετάδοση και αναδημοσίευση με κάθε τρόπο..με την προ<ϋπόθεση να αναφέρεται συγγραφέας και Πηγή.
Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης -Konstantinos S. Nalbantis