ΜΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΤΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Εγώ και ο φίλος μου ο Γιώργος, αυθόρμητα την ημέρα της Παναγιάς συναντηθήκαμε για καφέ στην Καφετερία στα νερά του Κεφαλαρίου. Μετά από πολύωρες παραγωγικές και εποικοδομητικές συζητήσεις ξεκινήσαμε με το αυτοκίνητο για τα Κύργια. Καθ΄ οδό αποφασίσαμε να πάμε και στο προάστιο Αίγυρο για μεσημεριανό φαγητό με κατσικάκι.

Μετά το φαγητό και την παύση της βροχής από εκεί ξεκινήσαμε να πάμε και στο γιορταστικό προάστιο της Περιστεριάς, ένα απαραίτητο αξιοποίησης βουνήσιου θερινού θέρετρου που κάθε χρόνο οι πρώτοι κάτοικοι, με τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, καθιέρωσαν και επισκέπτονται την ημέρα της Παναγιάς το χωριό τους.

Ο χωματόδρομος από τη Ρεματιά του Αιγύρου προς την Περιστεριά είναι για μικρά αυτοκίνητα δύσκολος και γίνεται ακόμα δυσκολότερος, αν συμπεριλάβει κανείς στην σκέψη του, την οργισμένη φωνή διαμαρτυρίας των κατοίκων, που οι τοπικοί και εκλεγμένοι αντιπρόσωποι για την ψηφοθηρία και μόνο και για τον προσωπικό τους καιροσκοπισμό, τους υποσχέθηκαν για το θερινό θέρετρο λαγούς με πετραχήλια και ασφαλτόστρωση και τόσα άλλα, που όλα αποδείχθηκαν ψευδείς υποσχέσεις, που προκαλούν απογοήτευση, οργή και απελπισία.
Μήπως όμως έχει ασφαλτοστρωθεί ο δρόμος της συντόμευσης, αποσυμφόρησης και ανάπτυξης μεταξύ Δοξάτου και Κύργια, έδρα του νυν καθιερωμένου, διευρυμένου Δήμου, που η ασφαλτόστρωση καθυστερεί ακόμα και με ψευδείς δελεαστικές υποσχέσεις οχτώ ολόκληρες δεκαετίες;

Ήτανε απόγευμα της Παναγιάς, όταν φθάσαμε και οι δυο στην Περιστεριά, η γιορταστική κορύφωση είχε περάσει και πολλοί άνθρωποι με τους επισκέπτες επέστρεψαν στα σπίτια τους καθότανε κάτω από τα δένδρα και μπροστά από τα σπίτια τους για τον απογευματινό καφέ.

Περάσαμε διαμέσου της Περιστεριάς χαιρετώντας ευγενικά τους κατοίκους, φοβούμενοι μήπως μας περάσουν για πολιτικούς και ξεσπάσουν πάνω μας την οργή τους, που μας έβλεπαν με περιέργεια και επιτέλους φθάσαμε στο τέρμα και στις πηγές τους.

Αντικρίσαμε ένα μεγάλο κοπάδι από αγελάδες με αριθμούς πάνω στα αυτιά τους, με επιχορηγήσεις της ΕΕ καθώς επίσης και ένα μεγάλο επιχορηγούμενο από την ΕΕ κοπάδι γιδών, που αναπαυότανε κάτω από τα δένδρα.

Αφού βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες, αντικρίσαμε δεξιότερα του κοπαδιού τέσσερις εξαντλημένους ανθρώπους, από την γειτονική μας και την φτωχότερη χώρα των Ευρωπαίων εταίρων μας.
Μας κοίταζαν, τα τέσσερα άτομα, ένα ηλικιωμένο ανδρόγυνο, και ένα νεότερο ζευγάρι που ήτανε πεινασμένοι και εξαντλημένοι, και μας κοίταζαν ικετεύοντας, απελπισμένα και μάλιστα με σπασμένα ελληνικά να τους βοηθήσουμε.

Ο ηλικιωμένος άνδρας μας περιέγραψε ότι έφτασαν εξαντλημένοι από φτωχή γειτονική χώρα και οδηγήθηκαν από έναν ιδιοκτήτη με κοπάδι από κατσίκες στην Περιστεριά.
Εκεί τους υποσχέθηκε, ότι πάει να τους φέρει λεφτά και τρόφιμα/φαγητό, αλλά τους εγκατέλειψε εκεί και όταν τους αντικρίσαμε τα εξαντλημένα και απεγνωσμένα τέσσερα άτομα ήτανε τρεις ημέρες νηστικοί .
Τους αντιμετωπίσαμε με συμπόνια, θυμηθήκαμε την προσφυγιά και μετανάστευση του 22 και την μετέπειτα ζωή. Δεν είχαμε τρόφιμα μαζί μας, τους δώσαμε χρήματα, που ήτανε όμως τόσο περήφανοι, που κατ΄ αρχάς δεν τα δεχότανε. Όλα τα καταστήματα όμως σε απόσταση πάνω από είκοσι χιλιόμετρα ήτανε κλειστά και τα χρήματα που τους δώσαμε στην κρίσιμη κατάσταση που βρισκότανε ήτανε άχρηστα. Μετά από το άκουσμα όταν ο ηλικιωμένος μίλησε στη γυναίκα του στα τούρκικα, τους αφήσαμε μετά να αφηγηθούν την ιστορία τους στα τούρκικα. Μας ανέφεραν, ότι ο ιδιοκτήτης αθέτησε στο λόγο που τους έδωσε, και δεν τους άφησε ούτε το τηλέφωνό του ούτε το κινητό του.
Μετά δυσκολίας μπόρεσαν να θυμηθούν το μικρό όνομα του ιδιοκτήτη και το μικρό όνομα του γιου του και επίσης ότι διαμένουν σε ένα δημοτικό διαμέρισμα του διευρυμένου Δήμου Δοξάτου.
Επειδή δεν ξέραμε τι κακό μπορεί ακόμα να συμβεί σε αυτούς τους απροστάτευτους και εξαρτημένους ανθρώπους, ειδοποιήσαμε το 100 Δράμας και μετέπειτα και το Αστ. Τμήμα Δοξάτου για την επείγουσα προσκόμιση τροφών.

Θέλουμε να ελπίζουμε, ότι ανταποκρίθηκαν οι υπηρεσίες στο συγκεκριμένο πρόβλημα για να καταπραύνουν την απελπισία και την πείνα των δύστυχων ανθρώπων, διαφορετικά θα θεωρηθεί εγκατάλειψη θύματος από τις αρχές, αν συμβεί κάτι χειρότερο.

Είχαμε αναφέρει στις αρχές, ότι το συμβάν θα το δημοσιεύσουμε και στις εφημερίδες, για να γνωρίζουν οι αρχές τι συμβαίνει με τους εξαρτώμενους εργασιακά, οικονομικούς μετανάστες των ευρωπαίων εταίρων μας.

Κύργια, 16.08.2009



Γεώργιος Βρούβας Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, μετανάστης στη Γερμανία
k-nalbantis@hotmail.de, www.kn-megalexandros.gr