Aρθρα:www.kn-megalexandros.gr

KOLONIA-Interkulturelle Woche 2009- Zypern-ΚΥΠΡΟΣ - Διαπολιτισμική/διαπολιτιστική εβδομάδα ΚΟΛΩΝΙΑ 2009 GR
KOELN-Κολωνία: Διαπολιτισμική - διαπολιτιστική εβδομάδα στην Κολωνία 2009

Interkulturelle Woche 2009 KOELN
26.Oktober bis 7. November 2009
www.interkulturelle-woche-koeln.de

Προλεγόμενα

Η διαπολιτισμική, διαπολιτιστική εβδομάδα στην Κολωνία με 235 ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις, που θα συνεχιστούν ως τις 07.11.2009.

Έχουν παραγωγική δράση η ομάδα οργάνωσης σε συνδυασμό με φορείς, συλλόγους, συνδέσμους και πολλούς άλλους συμμετέχοντες για την επιτυχία του προγράμματος.
Το πρόγραμμα άρχισε στην αίθουσα WDR, όπου Συνέλληνας διδάκτων, δημοσιογράφος, και ερευνητής μετανάστευσης, ανέλυσε με άψογοκαι θαυμάσιο τρόπο το θέμα: Διαπολιτισμική, διαπολιτιστική τέχνη μέσα στο πεδίο πολιτικών εντάσεων, παραδοσιακές επιρροές και παγκοσμιοποίηση.

Μια δεύτερη επίσκεψή μου ήτανε στο θαυμάσιο Γερμανο-ελληνικό Θέατρο (Κώστας Παπακοστόπουλος) με:AGAMEMNON nach Aischylos, όπου θα επανέλθω σε άλλη αναφορά.

Οι άλλες επισκέψεις μου εκτός των άλλων, ήτανε στο καταπληκτικό κυπριακό „Tanztheater“ mit Lia Vissi και με “ DER FALL DES IKARUS“, όπου για λόγους ισότιμης μεταχείρισης παρουσιάζω τρεις δημοσιεύσεις για να αξιολογήσετε με τη δική σας κρίση την καταπληκτική εργασία.
--------------------------------------------------------------------------------
Αναδημοσίευση: www.kn-megalexandros.gr
--------------------------------------------------------------------------------
“Ίκαρε”, φώναξε ο πατέρας. “Πού είσαι; Σε ποιά περιοχή να σε ψάξω;” Εκείνη την στιγμή αντίκρισε (ειδε) τα φτερά στα κύματα...
- Από το έπος “Μεταμορφώσεις” του Ρωμαίου ποιητή Οβίδιου, που το έγραψε περίπου το 1 μετά Χριστού.

“Η πτώση του Ίκαρου“ είναι το θέμα της χορευτικής θεατρικής παράστασης, σε μουσική του Δημήτρη Ζαβρού, που θα παρουσιαστεί στα πλαίσια της Διαπολιτισμικής Εβδομάδας Κολωνίας 2009 και υπό την αιγίδα της Κυπριακής Πρεσβείας του Βερολίνου, καθώς και του Βρετανικού Πανεπιστήμιου του Leeds.

Την πρεμιέρα της παραστάσεως αυτής, που ξεχωρίζει όχι μόνο λόγω του θέματος, που δεν είναι άλλο παρά το όραμα τών ανθρώπων να πετάξουν και μεταφορικά να “πετάξουν” έτσι και τα δεσμά που τους σκλαβώνουν. Αλλά και εσωτερικές αναζητήσεις, όπως το αν τολμούμε να πετάξουμε και μετά αν τυχόν πέσουμε στην προσπάθεια αυτή, τί επιπτώσεις έχει για την μετέπειτα πορεία μας αυτό. Σημαίνει μια πτώση και το τέλος προσπαθειών;

Δια μέσου μιάς συναρπαστικής χορογραφίας του Ρικάρντο Μενεγκίνι, ο οποίος συμμετέχει στην παράσταση και επί σκηνής, μαζί με τους Άσλει Σκότ-Λέιτον και Λέο Τάουν, που υποδύονται τρεις πιλότους, οι οποίοι περιτριγυρίζουν μια μυστηριώδη γυναίκα, την τραγουδίστρια Λία Βίσση, προσπάθησε ο σκηνοθέτης Γιώργος Ροδοσθένους να οπτικοποιήσει αυτά τα καίρια ερωτήματα, των οποίων τις απαντήσεις ψάχνουν χιλιετίες τώρα στρατιές γενεών ανά τον κόσμο.

Τα έσοδα της καλλιτεχνικής πρωτοβουλίας αυτής, που είναι φιλανθρωπικού χαρακτήρα, θα διατεθούν στο Projekt: „Kunsttherapeutische Gruppenarbeit mit Flüchtlingskindern“ της Ενώσεως “Caritasverband für die Stadt Köln e.V.“
28.10.2009, 20.00 h

Bühne der Kulturen – Arkadas Theater, Platenstraße 32, Köln.
Είσοδος 10 € / 7 €
Ρεζερβέ εισιτηρίων στό 0221 9559510, www.buehnederkulturen.de
Ο εκπεσών Ίκαρος στις ακτές της μνήμης

μουσικοχορευτική παράσταση Η πτώση του Ίκαρου σε σκηνοθεσία του Γίωργου Ροδοσθένους με πρωταγωνίστρια τη Λια Βίσση



Κριτική (λέξεις 1100)
Από τον Στέργιο Μαυρίκη

Ο Ικαρος και ο Δαίδαλος πέταξαν και δραπέτευσαν από την φυλακή τους, πραγματοποιώντας την πρώτη πτήση στην ιστορία/μυθολογία, δύο χιλιάδες χρόνια πριν τους αδερφούς Ράιτ. Ένας άλλος “Ίκαρος” ο Otto Lilienthal διεκδίκισε τη δική του θέση στο μεγαλύτερο όνειρο του ανθρώπου: την κατανίκηση της βαρύτητας.

Η μουσικοχορευτική παράσταση “Η πτώση του Ίκαρου” που ανέβηκε στο στο θέατρο Stage του Πανεπιστημίου του Leeds της βόρειας Αγγλίας (υπό την αιγίδα της κυπριακής πρεσβείας του Βερολίνου) στις 9 Οκτωβρίου 2009 δίνει νέες διαστάσεις στο μύθο και στην ιστορία. Η παράσταση ξεκινάει περιοδεία με πρώτο σταθμό την “Διαπολιτισμική Εβδομάδα” της Κολωνίας 2009.

Τα έσοδα της καλλιτεχνικής πρωτοβουλίας αυτής, που είναι φιλανθρωπικού χαρακτήρα, θα διατεθούν στο Projekt: «Kunsttherapeutische Gruppenarbeit mit Flüchtlingskindern» της Ενώσεως «Caritasverband für die Stadt Köln e.V.».

Ο μύθος έχει δύο αναγνώσεις: μία ηρωική (ο Ίκαρος αναζητώντας την ελευθερία από τον Μίνωα και έχοντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας της εποχής στους ώμους του αψηφεί εγωιστικά τους κανόνες της βαρύτητας και καταβαραθρώνεται) και μία αντιηρωική (ο Ίκαρος και ο Δαίδαλος διαφεύγει από την αιχμαλωσία με ιστιοφόρα πλοία της γραμμής, τα πλοία ανατρέπονται κοντά στη Σάμο και ο αντιήρωας πνίγεται άδοξα).

Σε μια άκρως αντιηρωική εποχή, η παράσταση σε σκηνοθεσία του Γίωργου Ροδοσθένους με πρωταγωνίστρια τη Λια Βίσση “Η πτώση του Ίκαρου” δεν σαλπάρει με τις Μινωικές ακτογραμμές εκ του ασφαλούς σε ένα προγραμματισμένο δρομολόγιο ρουτίνας. Αντιθέτως, υπερίπταται με τα κέρινα φτερά του ευεπίφορου ήρωα σε έναν αεροδιάδρομο δημιουργικότητας, βαθιά βιωμένου συναισθήματος, συνοδευόμενου από νότες υψηλής ευαισθησίας του συνθέτη Δημήτρη Ζαβρού και πλαισιωμένου από την όρχηση του “πιλότου” Riccardo Meneghini.

Και τι απέγινε ο ηθικός αυτουργός της πτώσεις, ο εμπνευστής του σχεδίου διαφυγής, ο κατέχων την τεχνο-γνωσία, ο πατέρας του κακότυχου Ικάρου, ο Δαίδαλος; Ο μύθος τον θέλει να καταφεύγει σε ένα νησάκι στο Νείλο, όπου θα τιμηθεί σαν θεός.

Αυτός που οριοθετεί τους κανόνες μιας ασφαλούς πτήσης, που καθορίζει τα όρια της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και προειδοποιεί για την επερχόμενη πανίσχυρη Νέμεση δοξάζεται ως επίγειος θεός. Ο παραβαίνων τις οδηγίες προς ναυτιλλομένους, αυτός που αφηφεί τους πεπερασμένους νόμους μιας μονοδιάστατης ανθρώπινης ύπαρξης, ο Ίκαρος, το παιδί μιας δούλας σύμφωνα με την μυθολογία, θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεων του. Διδακτισμός και καταστέρωση του μέτρου. Παράλογο; Αντιθέτως, ακολουθείται και εδώ το μοντέλο της υπακοής ως ένα ακόμα ενδεδειγμένο modus Vivendi.

Τα “περιθώρια” όμως γράφουν τη ιστορία, και η ιστορία μάλλον διασώζει τους ευεπίφορους ήρωες, τους αρνητές των ηθών και των ορίων: ο “Ίκαρος” έγινε το σύμβολο της υπέρβασης και τάυτισε το όνομά του με τους πιλότους του Αιγαίου και όχι μόνο και ο “Δαίδαλος” μας παραπέμπει σε δαιδαλώδεις κτιριακά συγκροτήματα όπου ζει το τέρας: το “τέρας της γνώσης”, της αυτοσυνειδησίας πως η αξιοβίωτη ζωή χρήζει υπερβάσεων.

Τον “κειμενικό λαβύρινθο” και κατ’ επέκαστη την εύρεση του μίτου της Αριάδνης ανέλαβε να ξεδιαλύνει η Σερβικής καταγωγής θεατρολόγος και συγγραφέας Duska Radosavljevic, τοποθετώντας εύστοχα την πλοκή της εν λόγω παράστασης σε άλλα συγχρονικά συμφραζόμενα. Το 1891 ο Γερμανός πρωτοπόρος μηχανικός Otto Lilienthal πετάει με ανεμόπτερο.

Ακολουθούν κι άλλες πτήσεις έως την μοιραία στις 9 Αυγούστου 1896, οπότε και το ανεμόπτερό του θα τσακιστεί από ύψος 17 μέτρων. Η παρακαταθήκη όμως του σύγχρονου αυτού Ικάρου για όλα τα επόμενα πτητικά πλάνα του ανθρώπου (πριν ακόμα από τους αδερφούς Ράιτ) μνημονεύεται και σήμερα. Τα τελευταία του λόγια ήταν: “μικρές θυσίες πρέπει να γίνονται”. Πάυση και fast forward. Μετά την ανοικοδόμηση του τείχους του Βερλίνου, πολλοί “Otto” θα προσπαθήσουν είτε να πετάξουν πάνω από το τείχος, είτε πεζή να διαβούν τους περιορισμούς που επέβαλε ο ψυχρός πόλεμος. Στόχος: η άλλη πλευρά του ποταμού, όπου – όπως πίστευαν τουλάχιστον – φυσάει ο αέρας της ελευθερίας. Πολλά από αυτά τα εγχειρήματα στάθηκαν μοιραία για τους εμπνευστές τους, καθώς πιάστηκαν στα ηλεκτροφόρα καλώδια της ανθρώπινης δαιδαλώδους ανοησίας.

Ο “Ίκαρος” του Ροδοσθένους, που ενσαρκώνει η Λια Βίσση, μεταναστεύει για να βρει μία καλύτερη ζωή, όπως χιλιάδες Έλληνες μετανάστες την δεκαετία του ’60, συμβάλλοντας στο οικονομικό θαύμα της τότε δυτικής Γερμανίας. Οι gastarbeiter της Ελληνικής επαρχίας στέλνουν γράμματα, χρήματα, ανάσες πίσω στην πατρίδα. Και ο νόστος, καρκίνωμα στις ψυχές των περισσοτέρων. Η νέα ζωή στη γη της επαγγελίας ξεκινά για τη πρωταγωνίστρια Στέλλα.

Κάπου εκεί η Ελληνίδα μετανάστης θα συναντήσει τον “μετανάστη στην ίδια του τη χώρα” Otto (Leo Town) που θέλει να πετάξει προς την ελεύθερη Δύση. Ένα μυστικό από το παρελθόν, που ακούει στο όνομα Gustav και είναι το παιδί μιας προηγούμενης σχέσης της Στέλλας (Ashley Scott-Layton) έρχεται να επιβεβαιώσει την αλήθεια: μία Οδύσσεια δεν είναι ποτέ αρκετή.

Οι πρωταγωνιστές χορεύουν υπό τις οδηγίες του “πελαργού” Riccardo Meneghini. Τα σώματα υποβασταζόμενα, “λίωνουν” το ένα μέσα στο άλλο την ώρα που οι νότες του Δημήτρη Ζαβρού χτυπάνε μύχιες χορδές λυρισμού. Και ποιος δεν έχει αισθανθεί “μετανάστης” εκεί που ζει, μέσα σε μία σχέση, μέσα στην οικογέννειά του.

Και ποιος δεν έχει βιώσει αποχωρισμούς εν ζωή ή λόγω θανάτου; Και ποιος δεν θέλει “να την κάνει” για αλλού, για εκεί που τα συμφραζόμενα είναι λιγότερα οδυνηρά. Το μελόδραμα που εντέχνως στήνει ο Ροδοσθένους είναι υποβλητικό. Οι στίχοι των δύο Ελληνικών τραγουδιών (της Τόνιας Χριστοδούλου και του Δημήτρη Ζαβρού) και των υπολοίπων αγγλικών ασμάτων κάνουν το όλο εγχείρημα αρκούντως εμπνευσμένο. Οι “gastarbeiter/Ίκαροι” της παράστασης δεν ακούνε Καζαντζίδη, αλλά φέρουν το συναίσθημα της απουσίας και τολμούν να πετάξουν πέρα από τις αντοχές τους. Σαν νιόβγαλτα πουλιά ζευγαρώνουν τις μοίρες τους, που όμως “σχολάσανε την ώρα που γεννήθηκαν”.

Η φωνή της Λίας Βίσση μεταμορφώνεται στα εύπλαστα φτερά του Ικάρου, κέρινα και άκαυτα. Η σκηνοθεσία, λιτή και όχι ενοχλητικά παρεμβατική αφήνει το συναίσθημα να ξεχειλίσει. Οι ηθοποιοί και ο χορευτής δίνουν μια απρόβλεπτη φρεσκάδα στο όλο εγχείρημα, που κουμπώνει εφαρμοστά με τη καλοδουλεμένη μουσική επένδυση. Ο θίασος μας προειδοποιεί να μην πλησιάσουμε πολύ κοντά στο νερό της θάλασσας, καθώς η υγρασία των ματιών θα πότιζε τα κέρινα πούπουλα που με τη σειρά τους θα βάραιναν και θα έκαναν τα φτερά άχρηστα. Το εν λόγω μελόδραμα έχει κορύφωση, ξέρει τις αδυναμίες τους και κυρίως ξέρει πότε να βάζει φρένο.

Ο μύθος διδάσκει πως “παν μετρον άριστον”, όχι όμως το μέτριο, το γλυκανάλατο, το μεσοβέζικο, το “μία από τα ίδια”. Και οι καυτές αχτίδες του Ήλιου/τιμωρού ας μαλακώνουν το κερί των μέτριων. Για τους υπόλοιπους το άσμα ηχεί ακόμα: “Ικαριά μου, Ικαριά μου, αχ η αναρχική καρδιά μου”. Στο Ικάριο πέλαγος επιπλέουν τα κουφάρια πολλών “τρελών” της ιστορίας: του Otto, των αδερφών Ράιτ, των νόμιμων /παράνομων μεταναστών ενός καλύτερου αύριο, του ζεύγους Κιουρί, των γιατρών που στην προσπάθειά τους να γιατρέψουν προσβάλλονται οι ίδιοι απο ασθένειες, οι οποίοι πληρώνουν το αέναο τίμημα. Αλλά οι νύμφες του ωκεανού τα σώματα αυτών εναποθέτουν στις ακτές της μνήμης. Οι λοιποί φτωχοί συγγενείς ας κατοικούν στους σκοτεινούς δαιδαλώδεις βυθούς της λήθης.



Θέμα: Πρεμιέρα της μουσικοχορευτικής παράστασης «Η πτώση του Ίκαρου», Κολωνία 28.10.2009


Η μουσικοχορευτική παράσταση «Η πτώση του ΄Ικαρου», είχε στις 28.10.2009 την πρεμιέρα της στην Κολωνία, στα πλαίσια της διαπολιτιστικής εβδομάδας του Δήμου. Πρόκειται για μία παράσταση που το θέμα της δεν είναι άλλο παρά το όραμα του ανθρώπου να «πετάξει» και μεταφορικά τα δεσμά που τον σκλαβώνουν και γενικά η προσπάθειά του να ξεπεράσει τα όριά του. Ο σκηνοθέτης, Γιώργος Ροδοσθένους, προσπάθησε να οπτικοποιήσει αυτά τα καίρια ερωτήματα, μέσω μιας συναρπαστικής χορογραφίας του Ρικάρντο Μενεγκίνι, ο οποίος συμμετέχει και επί σκηνής, μαζί με τους Άσλει Σκότ-Λέιτον και Λέο Τάουν. Υποδύονται τρεις πιλότους που περιτριγυρίζουν μια μυστηριώδη γυναίκα, την τραγουδίστρια Λία Βίσση, η οποία ερμηνεύει τραγούδια του συνθέτη Δημήτρη Ζαβρού.

Το έργο είναι παραγωγή του πολιτιστικού γραφείου της Κυπριακής Πρεσβείας στο Βερολίνο, το οποίο και επέλεξε το θέμα αυτό, με αφορμή το γεγονός ότι ο γερμανικός λαός εορτάζει φέτος 20 χρόνια από τη πτώση του τείχους και την επανένωση του Βερολίνου και της Γερμανίας. Επέλεξε επίσης συνειδητά να παρουσιάσει την πρεμιέρα στο θέατρο Arkadas της Κολωνίας, γνωστό κυρίως για τις τουρκικές θεατρικές παραστάσεις του, μια επιπλέον προσπάθεια διάσπασης «άλλων» ορίων. Το θέατρο ήταν κατάμεστο από ανάμεικτο κοινό, ως επί το πλείστον Γερμανοί και ΄Ελληνες, οι οποίοι καταχειροκρότησαν την επιτυχημένη παράσταση.

Τα έσοδα της καλλιτεχνικής πρωτοβουλίας αυτής, που είναι φιλανθρωπικού χαρακτήρα, διατέθηκαν στο Projekt: „Kunsttherapeutische Gruppenarbeit mit Flüchtlingskindern“, της ΄Ενωσης “Caritasverband für die Stadt Köln e.V.“

Η παράσταση θα περιοδεύσει το έτος 2010 αρχικά στη Γερμανία.



Αναδημοσίευση, Κολωνία, Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης,
www.kn-megalexandros.gr, konstantin.nalbantis@t-online.de

ΥΓ. ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΓΙΑ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ:
www.kn-megalexandros.gr, ΟΧΤΩ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΚΥΠΡΟΥ.