Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ ΜΑΣ
( με το Α΄ Βραβείο, επιλεγμένο Άρθρο)

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ ΜΑΣ
Η απευθείας Δημοκρατία, τα πολιτικά κόμματα και ο απόδημος Ελληνισμός
«Βραβευμένο άρθρο»
«Αποδημούντα, επί τοις όροις ανεπιστρεπτείν» Πυθαγόρας

Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη, Κολωνία
www.kn-megalexandros.gr, konstantin.nalbantis@t-online.de,

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΙΜΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΣ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΚΕΛΑΙΝΩ» ΣΤΟΝ ΕΤΗΣΙΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΜΕ ΘΕΜΑ: « ΑΧ ΞΕΝΙΤΙΑ», κατατέθηκε με το ψευδώνυμο: Μετανάστης της Γερμανίας.

Εισαγωγή και προβληματισμός:

Έχουν περάσει πάνω από τρεις δεκαετίες από τότε που έπεσε η εφτάχρονη δικτατορία στην Πατρίδα μας και από τότε είναι η Δημοκρατία μας σχεδόν οργανωμένη μόνο καθαρά αντιπροσωπευτικά. Από μία μονοπωλιακή κομματική αντιπροσώπευση του 1%-2 ½ % του ελληνικού πληθυσμού.

Δυστυχώς ακόμα δεν έχει προβλεφθεί καμιά ικανή αναγεννητική και πολιτιστική προσπάθεια συμμετοχής, συν-απόφασης, συν-ευθύνης και αυτό-εξέλιξης, σύμφωνα με τις εξελίξεις της κοινωνίας μας, ενώ πάλι για τους συμπολίτες μας του εξωτερικού, αυτό το γνήσιο κομμάτι του Ελληνισμού που χρησιμοποιείται σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής ως εφεδρικός στρατός ( που ως γνώστης της πολιτισμικής, πολιτιστικής νοοτροπίας των ευρωπαίων εταίρων μας, παραμελείται από την Πατρίδα, αλλά βγαίνει στους δρόμους για τα πολλαπλά εθνικά μας θέματα, όπως το Σκοπιανό, το Κυπριακό, το Αιγαίο και τόσα άλλα ακόμα) και πολλές φορές παραπονείται, ότι είναι δύσκολο να βρει το δίκιο του στο ακόμα παράξενο πνεύμα αντιλογίας των συμπατριωτών μας.

Εδώ και πολλά χρόνια αφαιρούμε ακόμα και το ανθρώπινο δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι δια επιστολικής ψηφοφορίας !!
Όπως αυτό ισχύει στις περισσότερες χώρες των ευρωπαίων εταίρων μας. Καθώς επίσης και το βασικότερο την αντιπροσώπευσή του στη Βουλή των Ελλήνων, όπως έχουμε την υποχρέωση απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους μας και σύμφωνα με τη συνθήκη του Μάαστριχ (όρα το πορτογαλικό σύστημα) και σύμφωνα με τις εξελίξεις της κοινωνίας, ενώ όλα γύρω μας αλλάζουν, εμείς δεν μπορούμε να λέμε όχι στην ανανέωση της συμμετοχής και της συν-απόφασης !!

Θα ήτανε μάλιστα μια πρωτοποριακή παραγωγική εξέλιξη ένα μέρος των Ευρωβουλευτών να επιλεγότανε από πολιτικοποιημένες, πολιτισμικές, πολιτιστικές προσωπικότητες Συνελλήνων από χώρες των Ευρωπαίων εταίρων μας.

Ενώ αυτή η στασιμότητα λήψης αποφάσεων συμμετοχής καθυστερεί τριάντα ολόκληρα χρόνια ακόμα στους επιμέρους Συλλόγους, που φέρουν το όνομα «Ελληνικές Κοινότητες» του εξωτερικού συμμετέχουν, επιλέγονται και δραστηριοποιούνται μόνο πρόσωπα που διέπονται από κομματική αυτοπροβολή σε βάρος της εξέλιξης του υπόλοιπου 95%-98% Ελληνισμού.

Μόνον αν κατορθώσει η Βουλή των Ελλήνων, που αποφασίζει για εμάς, χωρίς εμάς, να περάσει τις πολιτιστικές αξίες, που προωθεί ο προσανατολισμός σε έναν πολιτισμό του ατόμου, που αποτελείται από την ίδια γλώσσα, ήθη, έθιμα και παράδοση, που καθορίζει το όραμα του Ελληνισμού απανταχού της γης στην καθημερινή μας ζωή, τότε μόνο μπορεί να διαπεράσει έναν πρωτοπόρο εκλογικό Νόμο που συμπεριλαμβάνει και τους απόδημους Συνέλληνες με επιστολική ψήφο και συγχρόνως την αντιπροσώπευσή τους στην Βουλή των Ελλήνων σε μια ενιαία υπερκομματική λίστα των δραστήριων πολιτικοποιημένων, πολιτισμικών Ελλήνων του εξωτερικού με το δεύτερο ή τρίτο σταυρό προτίμησης και όχι πλέον εξαγορά συνειδήσεων με ναυλωμένα μαύρα, πράσινα, κόκκινα κλπ. αεροπλάνα για τις εκλογές στην Ελλάδα.

Κάθε άλλη απόφαση της Βουλής φανερώνει την εντόπια φοβία από τον απόδημο Ελληνισμό, φοβούμενοι ακόμα και την επιστροφή εκατομμυρίων Ελλήνων στη γενέτειρά τους και το χάσιμο των προτερημάτων τους. Εδώ φαίνεται ευδιάκριτα ότι εμπιστεύονται περισσότερο το ανώνυμο, αραβικό και ξένο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές, απ΄ ότι τον Έλληνα του εξωτερικού.

Μην ξεχνάμε ότι αντί οργανωμένων πρωτοπόρων, παραγωγικών επενδύσεων στη χώρα μας, προωθήσαμε με την υποστήριξη των μεταναστών μας τις αντιπαραγωγικές, τραγικές τσιμεντοπόλεις.

Από την άλλη μεριά διερωτάται κανείς και για τις πολλαπλές αντιθέσεις, γιατί χρειαζόμαστε στο εξωτερικό τα αναχρονιστικά «αμιγή εθνικά», περιχαρακωμένα σχολεία, χωρίς διεθνή άμυλα, τους ακατάλληλους δασκάλους μέσα στις ξένες κοινωνίες και τα αναχρονιστικά αναλυτικά προγράμματα.
Και μάλιστα όταν οι απόφοιτοι Λυκείων δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού και αν το επιθυμούν να σπουδάσουν στην Ελλάδα έχουν τεράστια προβλήματα λόγω μάθησης σε αναχρονιστικό μοντέλο
Ακόμα και αν σπουδάσουν στο εξωτερικό έχουν στην Ελλάδα μακροπρόθεσμα προβλήματα αναγνώρισης του πτυχίου τους.

Ενώ εμείς ξεχνάμε ότι χρειαζόμαστε τεχνοκράτες σε όλους τους τομείς της κοινωνικής μας ζωής, που αρνηθήκαμε και καταστρέψαμε τα Ελληνόπουλα από τη Γερμανική Εκπαίδευση και την τεχνική και επαγγελματική τους εκπαίδευση, κατάρτιση και μετεκπαίδευση.

Σήμερα υποπτευόμαστε, ότι πάνω από πέντε δεκαετίες μετανάστευσης νιώθουμε ότι η μητέρα Ελλάδα δεν μπορεί να κοιτάξει κατάματα τον Ελληνισμό της Γερμανίας και από την άλλη μεριά με τους «διορισμένους» μικροπολιτικούς κομματικούς καιροσκοπισμούς, μας έχει διαλύσει τα πάντα... Και ας θυμόμαστε όμως πάντα το ρητό του Πυθαγόρα» Αποδημούντα, επί τοις όροις ανεπιστρεπτείν».

Κάτω όμως από αυτό το απαρχαιωμένο μοντέλο τη μη συμμετοχής της πλατειάς μάζας, ενδιάμεσα των εκλογών, της μη ανάπτυξης των νεώτερων γενιών, τη μη μεταρρύθμισης των ξεπερασμένων καταστατικών στο εξωτερικό, της μη εισαγωγής του σταυρού προτίμησης στους συλλόγους του εξωτερικού και μη υποχώρησης των μονοπωλιακών κομματικών και μόνιμων βασιλίσκων, μπορεί να επέλθει άθελά μας μεγαλύτερη καταστροφή. Αν φανταστεί κανείς, ότι πάνω από το 95% του Ελληνισμού έχει συσπειρωθεί έξω από «κομματικές» κοινοτικές οργανώσεις.

Τι αναζητούν λοιπόν οι πολίτες;
Ποια είναι τα καυτά θέματα των Ελλήνων και των συμπολιτών μας Ελλήνων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Ποια θέματα κινούν, για ποια θέματα ερεθίζονται και αρχίζουν να δραστηριοποιούνται οι πολίτες;
Ποιον υπηρετεί και εξυπηρετεί η απευθείας Δημοκρατία;
Πόσες δυνατότητες επιτυχίας έχει το δημοψήφισμα, η μεταρρύθμιση και η λαϊκή επιθυμία;
Ποιες συνέπειες μπορούμε να λάβουμε υπόψη από την συζήτηση στη Βουλή, στις τοπικές Αυτοδιοικήσεις και από τις συζητήσεις στις μεταναστευτικές μας οργανώσεις κοινής Ωφελείας;
Ποιες δραστηριότητες μπορούν να φέρουν την πρόοδο, τη διεθνή άμυλα, τη χαρά, ικανοποίηση και αλληλοσεβασμό ;

Η απευθείας Δημοκρατία στο τρίστρατο.

Εδώ χρειαζόμαστε της φημισμένες ιδέες του Ισοκράτους περί Πανελληνισμού, δηλαδή ο συνδεδεμένος δεσμός και η αποστροφή από τις εγωιστικές, προσωπικές, αυτό-δημιουργούμενες καταστροφικές ενέργειες εκείνων τον ορισμένων ελληνικών «κομματικών βασιλίσκων» και «φίλων-κλικών», που είναι μειονότητα των 5% και δρουν όμως εναντίον αλλήλων και να προσανατολισθούμε για την συν-ευθύνη, αυτοδιάθεση και βοήθεια για αυτοβοήθεια και αυτό-εξέλιξη του Ελληνισμού στις χώρες των Ευρωπαίων εταίρων μας.

Είναι πολύ περισσότερο αξιόλογο και καλύτερο να ασχοληθούμε με την καταπολέμηση του κοινωνικού και πνευματικού μαρασμού των συμπολιτών μας, απ΄ ότι να αντιμαχόμαστε και να φιλονικούμε ο ένας με τον άλλον για την αυταρχική νοοτροπία μας «βασιλικής ηγεμονίας», που χαρακτηρίζεται από προμελετημένες διασυνδέσεις νικών και τη ανεπίτρεπτη νοοτροπία εκδίκησης.

Η παραπάνω εργασία, που βραβεύτηκε με το Α΄ Βραβείο Πεζογραφίας Αποδήμων, κατατέθηκε στην Κριτική Επιτροπή του Ετήσιου Διαγωνισμού του Λογοτεχνικού περιοδικού
«ΚΕΛΑΙΝΩ» με θέμα: ΑΧ! ΞΕΝΙΤΙΑ με το ψευδώνυμο: Μετανάστης της Γερμανίας.

Ο Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, Κολωνία, γεννήθηκε στα Κύργια Δράμας –Αρχαία Κρίφλα,
Σπούδασε στη Γερμανία και αρθρογραφεί σε ελληνόφωνα ΜΜΕ απανταχού του Ελληνισμού.

Πηγή: www.kn-megalexandros.gr,
konstantin.nalbantis@t-online.de,
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με τον όρο να αναφέρεται όνομα, πηγή και LINK.