Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ 29. ΜΑΙΟΥ 1453 -ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Ανασκευή παλιότερου άρθρου μου - Αναδημοσίευση: 28.05.2020

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

Προβληματισμός

Ο Αυτοκράτορας Αλέξιος εκλιμαρούσε τις τις χρισταινικές, ευρωπαϊκές χώρες να βοηθήσουν το Βυζάντιο, γιατί είχε χάσει το 1071 στη μάχη του Manziker την Ανατολή και την Αντιόχια και παρόλα που άρχισαν οι επτά σταυροφορίες, ο αυτοκράτορας ήτανε δύσπιστος απέναντι στους σταυροφόρους, γιατί ηθελαν να απελευθερώσουν εδάφη για να τα κάνουν δικά τους, όπως το 1204, που πρέπει να αναλυθεί λεπτομερέστατα από όλες τις αντιμαχόμενες θέσεις.
Επίσης και στην Φλορεντία το 1438, και πριν ακόμα, οι θέσεις ήτανε αντιμαχόμενες, αν πράγματι έγινε ή όχι η οικουμενική συνέννωση των εκκλησιαστικών δογμάτων ;;
Αλλά έχουμε ως παράδειγμα τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όπου λάβαμε μέρος στον πόλεμο και τελικά προδοθήκαμε από τους συμμάχους μας και καταστραφήκαμε.
Ακόμα δεν έχουμε τώρα συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης ευρωπαϊκής αντιμετώπισης της διεθνούς ισλαμικής επιθετικής διείσδησης στις ευρωπαϊκές χώρες, ενώ κρατείται σκλαβωμένη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Βόρεια Κύπρος, που καταλήφθηκε με όπλα του ΝΑΤΟ και από σύμμαχο του ΝΑΤΟ, αλλά και με όπλα του ΝΑΤΟ και των Ευρωπαίων εταίρων μας.

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε το αποτέλεσμα της πολιορκίας της Ανατολικής Ρώμης-Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της οποίας Αυτοκράτορας ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄Παλαιολόγος, από τον οθωμανικό στρατό με επικεφαλής τον σουλτάνο Μωάμεθ .

Το σπουδαότερο ρόλο έπαιξαν τα κανόνια του Ούγγρου χριαστιανού Ουρμπαν- URBAN και οι γενίτσαροι που εισχωρούσαν πρώτοι στα γκρεμισμένα τείχοι και σε κάθε οπισθοδρόμηση ή φυγή δολοφονούνταν.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ περιγραφές της Αναγέννησης και της Διαφώτησης;
Στη διασκευή του πρώτου Μέρους του άρθρου μου ήθελα να επισημάνω ότι η οθωμανική κυριαρχία απέκοψε την ελληνικό κόσμο από τα μεγάλα κινήματα της αναγέννησης, της μεταρρύθμισης, της επιστομονικής επανάστασης του 17ου αιώνα, της διαφώτησης και της γαλλικής και βιομηχανικής επανάστασης, που τόσο ισχυρά ήτανε συνδεδεμή η Δ. Ευρώπη.

Ακριβώς ο συντηρητισμός, δηλαδή η εμμονή στα παραδεδομένα και η άρνηση κάθε νεωτερισμού στους πολιτικούς ή κοινωνικούς θεσμούς που επκρατούσε στην ιεραρχία της ορθόδοξης εκκλησίας ενδυνάμωσαν την απομόνωση. Χαρακτηριστικό είναι οι καταστροφές που είχε επιφέρει η τουρκική κατάκτηση και ερήμωση των βιβλιοθηκών.

Μετά την Άλωση εξέλιξε ο Μεμέτ των Γεώργιο Γεννάδιο- Σχολάριο τον πρώτο Πατριάρχη κάτω από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτή η επιλογή άρεσε σε πολλούς, διότι ο Γεννάδιος ήταν πεπεισμένος αντίπαλος της Ένωσης της ορθόδοξης και καθολικής εκκλησίας, και ασφαλώς ήθελαν να κρατήσει σταθερά την παραδοσιακή εχθρότητα.

Στο Βυζάντιο ήταν τόσος ο φανατισμός και ο ανταγωνισμός Ενωτικών και Ανθενωτικών που εκείνοι και ετούτοι δεν ήθελαν να δουν και ακουστούν τα ταπούρλα και τις σημαίες των οθωμανών.
Από την άλλη μεριά η φιλοσοφία του Διαφωτισμού, στην ώριμη διατύπωσή της στη σκέψη του δεκάτου όγδοου αιώνα, εξεφραζε τη χειραφέτηση του ευρωπαϊκού πνεύματος από τα δεσμά της μεσαιωνικής κοσμοθεωρίας...
Ο διαφωτισμός στηρίχθηκε στην ελπίδα της απαλλαγής της ανθρώπινης σκέψης από το σκότος της πλάνης, της άγνοιας και της προκατάληψης.
Οι πηγές του ήταν η Καρτεσιακή ριζική αμφιβολία απέναντι στις καθιερωμένες αυθεντίες, καθώς και ο αδυσώπητος πόλεμος που είχαν κηρύξει ο Hobbes και ο Spinoza εναντίον της δεισιδαιμονίας Ευρώπη, που είναι ανάγκη η τωρινή, επιθετική και επεκτατική νοοτροπία των ισλαμιστών Τούρκων που πρέπει να ανακοπεί συλλογικά στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ήδη από την κατάληψη της Καλλίπολης το 1354 από τους Οθωμανούς η οποία έφερε ορδές φανατικών πολεμιστών στην Ευρώπη σταδιακά κύκλωσε εδαφικά το Βυζάντιο, το οποίο έγινε το 1373 φόρου υποτελές στον Οθωμανό κατακτητή σουλτάνο.

ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΟΡΆ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΈΣΕΩΝ ΤΗΣ Αναγέννησης

Από ιστορικούς αναφέρεται, ότι η Άλωση της Πόλης σηματοδοτεί το τέλος του Μεσαίωνα και την έναρξη της Αναγέννησης και της εποχής των Ανακαλύψεων. Αρκετοί συμφωνούν ότι η μαζική μετακίνηση πολλών Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη στην Ιταλία λόγω της Άλωσης έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του περιεχομένου και της φιλοσοφίας που ακολούθησαν τα πρόσωπα της Αναγέννησης. wikipedia.
Παρά ταύτα, άξιος διαλόγου είναι προφανές ο ισχυρισμός που θέλει τους Έλληνες λόγιους του Βυζαντίου ως μοναδικούς φορείς της Αναγέννησης της Ευρώπης είναι όμως αντιμαχόμενος, στενοκέφαλος, μονοδιάστατος, στενόμυαλος, μονοδιάστατος και στερείται ιστορικού πνεύματος, που διακρίνουμε σε πολλές μελέτες ευρωπαίων επιστημόνων.

Μια σύντομη ματιά στην Ανδαλουσία και το Τολεδο της ισπανίας, βλέπουμε τη διάσωση της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας από τον αραβικό κόσμο. Σε αυτό το πλαίσιο, η "Αναγέννηση της Ελληνικής επιστήμης και φιλοσοφίας" η οποία συντελέστηκε αργότερα κατά την Αναγέννηση, οφείλεται εν μέρη και στις μεταφράσεις των αρχαίων ελληνικών κειμένων που έγιναν στα αραβικά στη Βαγδάτη λίγο μετά την ίδρυσή της το 762 και διήρκεσε μέχρι το τέλος του 10ου αιώνα.

Αυτή την εποχή πλούσιοι Άραβες πλήρωναν μεγάλα ποσά για την αγορά Ελληνικών χειρογράφων που περιείχαν τις πολυπόθητες Αρχαίες Ελληνικές επιστημονικές και φιλοσοφικές πραγματείες.
Η Ελληνική γνώση πέρασε στα χέρια των Αράβων κατά τον 9ο αιώνα και 10ο αιώνα οι οποίοι αφού ήρθαν σε επαφή μαζί της, την ανέπτυξαν σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα περισσότερο.

Ιδιαίτερης προσοχής από τους Άραβες έτυχαν οι μεταφράσεις του Αριστοτέλη αλλά και οι κλασικές μαθηματικές, αστρονομικές και ιατροφιλοσοφικές πραγματείες των Ευκλείδη, Αρχιμήδη, Πτολεμαίου και Γαληνού.

Πολλά επίσης Αρχαία Ελληνικά κείμενα που αφορούν τις απόκρυφες επιστήμες, που δεν υπάρχουν πλέον στο πρωτότυπο, διασώζονται μόνο στα Αραβικά. Δηλαδή πρακτικές επιστήμες με σκοπό να ελεγχθεί η φύση, όπως Αστρολογία και αλχημεία, γεωμαντεία, μαντική και ερμηνεία ονείρων και επίσης λίγη πρακτική ιατρική.
Όπως είναι γνωστό και διαβάζοντας για την Ανδαλουσία, ότι οι Άραβες της Ισπανίας από τα μέσα του 10ου αιώνα μετέφεραν τις Αραβικές μεταφράσεις όλων των έργων στη Δύση μεταφράζοντας αρχικά οι ιδιοι στα λατινικά.
Μεταφράζοντας τους Αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους φιλοσόφους και επιστήμονες κατανόησαν και μπόρεσαν να παράσχουν ιατρικές, θεραπευτικές και φαρμακολογικές γνώσεις.

Επίσης ανέπτυξαν ναυτικές και χαρτογραφικές δεξιότητες ενώ σημαντικότερη υπήρξε η συμβολή τους στην αστρολογία.
Επίσης σημαντική ήτανε ενασχόληση τους με τα μαθηματικά, την οπτική, ακόμα δε την μαγεία και την αλχημεία....

Μετά την δίωξη των Μουσουλμάνων από την Ισπανία και την Σικελία η Χριστιανική Ευρώπη έγινε κάτοχος των μεγάλων κέντρων Αραβικής μάθησης, με την επανάκτηση του Τολέδο το 1085 και της Σαραγκόσα το 1118, αναλαμβάνοντας το έργο της μετάφρασης με την βοήθεια Αράβων και Εβραίων.

Η μετάφραση από τα Αραβικά στα Λατινικά τον 12ο και 13ο αιώνα ήταν πολύ περισσότερο εκτενής από ό,τι αυτή από τα Ελληνικά στα Αραβικά.

Σημαντικοί Άραβες επιστήμονες κατέχουν διακεκριμένο ρόλο στην Ευρωπαϊκή Επιστήμη, όπως οι Αβικέννας (Ibn Sina, 980-1037) στην ιατρική, ο Αβερρόης (Ibn Rushd, 1126-1198l Farabi, ) στην φιλοσοφία και την αστρολογία, ο Al Farabi, o Al Kvarizmi στα μαθηματικά ως δημιουργός της άλγεβρας και πολλοί άλλοι.

Προτείνεται για μελέτη δύο σημαντικοί Άραβες, Πανεπιστήμονες τον Αβερρόη και τον Αβικένα. Κατά την περιήγησή σας στην Ανδαλουσία συχνά βλέπετε προσωπικότητες Αράβων σε τιμητικές προτομές.

Παρατήρηση> Τα παραπάνω στοιχεία τα παρέλαβα από τη: " Η διάσωση της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας από τον Αραβικό κόσμο" τα αντέγραψα από την πάρα πολύ ενδιαφέρουσα εφτασέλιδη εργασία στο διαδύκτιο και προτείνω κατεπειγόντως για την μελέτη και προβληματισμό από όλους μας, της ιστοσελίδας>>https://xletsos-basilhs.bliogspot.com/2014/09/blog-post_75.html.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ

Ο χρόνος ρου ελληνικού Διαφωτισμού αρχίζει το 1774-1821 και αργότερα από το διαφωτισμό στη Δύση. Η εξέλιξη του Διαφωτισμού στον ελληνικό πνευματικό χώρο θα μπορούσε να διακριθεί σε τρεις περιόδους.
Η ΠΡΩΤΗ προδρομική περίοδος του Ελληνικού Διαφωτισμού είναι εκείνη που εκδηλώνεται με την προβολή του ονόματος του Βολταίρου.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ περίοδο της Αναγέννησης , τυπικός εκπρόσωπος στον κόσμο της ελληνικής διανόησης πρέπει να θεωρηθεί ο φαναριώτης Φωτιάδης ή Καταρτζής και κοντά του οι οπαδοί του, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ο Ρήγας Βελεστινλής..
Η ΤΡΙΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ του Ελληνικού διαφωτισμού θα είχε στενή σχέση με την κίνηση των ιδεολόγων: της ομάδας δηλαδή, των διανοουμένων οι οποίοι, σταθερά προσηλωμένοι στις αρχές της ελευθερίας και της ισότητας που λαμπρύνουν την θεωρία της Γαλλικής Επανάστασης, αποδοκιμάζουν την βιαιότητα της εφαρμογής των αρχών αυτών και κρατήθηκαν για τούτο μακρυά από την πολιτική δράση στα χρόνια της Επανάστασης και του Ναπολέοντα.
Του πνεύματος αυτού, γενναίου στη θεωρία αλλά συγκρατημένου για ό,τι αποβλέπει στην πράξη, χαρακτηριστικός εκπρόσωπος στον ελληνικό κόσμο είναι ο Αδαμάντιος Κοραής του οποίου η μακρά δράση τοερβαίνει τα ειδικά πλαίσια του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ.

Το ολιγοσέλιδο Υπόμνημα για την παρούσα κατάσταση των Ελλήνων, που εδημιουργήθηκε για πρώτη φορά στα γαλλικά το 1803, και αργότερα επανειλημμένα, στη γλώσσα μας, αποτελεί ασφαλώς το πιο αντιπροσωπευτικ΄λο έργο αυτής της περιόδου ίσως δε και του όλου ελληνικού Διαφωτισμού...
Στην εποχή μας όμως αυτής της ακμής της ελληνικής Παιδείας ο διαφορισμός είναι έκδηλος και πασράλληλα προς τις μέσες τάσεις της οποίες εκπροσωπεί ο Κοραής, εκδηλώνονται άλλες ακρασίες: από τη μια μεριά οι τελείως συντηρητικές, οι αντίθετες προς τον διαφωτισμό που βρίσκονται σε έξαψη και οι τελείως ριζοσπαστικές από την άλλη των τελευταίων σαφείς εικόνες δίνουν τέσσερα κυρίως έργα, και τα τέσσερα κυκλοφορημένα ανώνυμα, με τρόπο,δηαλάδη, πολύ ενδεικτικό...όρα: Κ.Θ. Δημαράς Νεοελληνικός Διαφωτισμός, Ερμής, Αθήνα 2009

ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ – ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Προλεγόμενα:
Το θέμα αυτό αρχικά θέλησα και σκέφτηκα να ασχοληθώ και το γράψω με μια κριτική ανάλυση, αφού προηγουμένως είδα μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή του Γαλλο-Γερμανικού τηλεοπτικού σταθμού ΑΡΤΕ “οι τρεις θρησκείες” : καθολική, προτεσταντική και εβραϊκή της Αμερικής, που είχανε αναπτύξει μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο ανταγωνιζόμενες μεταξύ τους ένα φανατικό αντισοβιετικό μέτωπο και ακριβώς και μια ισχυρή τοποθέτηση εναντίον των αδεσμεύτων. Ακριβώς σε αυτήν εποχή συνέπεσε και ο αγώνας των Κυπρίων με την αξίωση Ένωσης με την Ελλάδα και την αδέσμευτη πολιτική του Μακαρίου.
Έτσι σήμερα κάτω από αυτήν τη ματιά βλέποντας την όλη περίπλοκη κατάσταση αντιλαμβανόμαστε τις μηχανορραφίες των Άγγλων και των Αμερικανών να υποστηρίζουν τους Τούρκους με τη μειονότητα των 18% του πληθυσμού σε βάρος των συμφερόντων και της Ελλάδας και της Κύπρου… Ασφαλώς ίσως θα μπορέσουμε προσεχώς να αναδημοσιεύσουμε και σχετικά άρθρα μας για όλη την εξέλιξη μετά το Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο..

Ας εξετάσουμε αναλυτικά όμως με κριτικό τι έπραξε και η δική μας θρησκεία για τη χειραφέτηση, ελευθερία και αυτοδιάθεση κατά την μακροχρόνια σκλαβιά και απομόνωση και τι προσέφερε και στον λαό και στον αγώνα και στην απελευθέρωση κατά την άποψη πάντα και της ξένης βιβλιογραφικής ενημέρωσης ξένων συγγραφέων για τα ελληνικά χρόνια της σκλαβιάς και την επιδίωξη της ανεξαρτησίας της πατρώας γης..
Ιστορική ανασκόπηση από την άλωση της Κωνσταντινούπολης
Κατά τον Παπαρηγόπουλο, βιβλίον Δέκατον Τέταρτον, Αθήνα 1971, σ.16 …΄0ταν ο Μωάμεθ Β΄ κατέλυσε, το 1461 την Βασιλεία της Τραπεζούντας, πολλοί κάτοικοι ήλθαν στην Βασιλεύουσα και ζήτησαν αποζημίωση, σφετεριζόμενοι τον πατριαρχικό θρόνο .
Το 1467 συκοφάντησαν τον πατριάρχη στον σουλτάνο και επέτυχαν να ανεβάσουν στον πατριαρχικό θρόνο τον μοναχό Συμεών τον Τραπεζούντιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ:
https://www.asxetos.gr/articles/greece/i-alosi-tis-polis-othomaniki-aytokratoria-kai-thriskeia.html