ΤΥΡΑNΝΟΙ- οικογενειοκρατία, νεποτισμός και Divide et Impera
Ματιές στις δικές μας αλληλοεξυπηρετήσεις και πολέμους του παρελθόντος-

MAGNA GRECIA- ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ - Από τις δικές μας απερίσκεπτες μακροχρόνιες αδελφικέσ διαμάχες και καταστροφικοί πόλεμοι του παραλθόντος προ 25 αιώνων, που μπορούν να χρησιμεύσουν ωσ δίδαγμα για τη διόρθωση των κακών κειμένων> όρα Facebook Konstantinos


ΙΜΕΡΑ, 480 π.Χ. μπροστά από 25 αιώνες

Οι ελληικές "πόλεις-κράτη" της Σικελίας της Μεγάλης Ελλάδας βρίσκονταν κάτω από τη σφαίρα επιρροής δύο οικογενειών, οι οποίες διοικούσαν υπό τα πρότυπα του τυραννικού καθεστώτος.
Στη βόρεια Σικελία την εξουσία ασκούσε ο Αναξίλαος του Ρηγίου που ήτανε τύραννος της Ζαγκλης, μετέπειτα ονομάστηκε σε Μεσσήνη, και ο πεθερός του Τέριλλος, γιος του Κρίνιππου, τύραννος της Ιμέρας.

Στον αντίποδο, στη νότια Σικελία ο Γέλων των Συρακουσών με τον πεθερό του Θήρωνα του Ακράγαντα είχαν εδραιώσει την εξουσία τους.

Σύμφωνα όμως με τον Ηρόδοτο, ο Θήρωνας, ο Ακραγάντιος, τύραννος του Ακράγαντα έδιωξε τον τύραννο της ΙΜΕΡΑΣ, τον Τέριλλο το 483 π.Χ. ο οποίος δεν είχε λαϊκή υποστήριξη κάτι που πιθανά εκμεταλλέυτηκε ο Θήρων, για να μπορεί να έχει ο Ακράγαντας την ΙΜΕΡΑ ως λιμάνι στη Βόρεια Σικελία, κομβικό σημείο στον έλεγχο του Τυρρηνικού πελάγους αλλά και στο διαμετακομιστικό εμπόριο με το ασήμι της Ιβηρικής.
Κατόπιν και μετά το γεγονός αυτό ο Τέριλλος γιος του Κρίνιππου ζήτησε βοήθεια από τους Καρχηδονίου, ο Αναξίλας του Ρηγίου επίσης ασκούσε πιέσεις στους Καρχηδονίου για λογαριασμό του, και μάλιστα έστειλε τα παιδιά του ως ομήρους στην Καρχηδόνα ως ένδειξη πίστης. Μετά από καθυστέρηση 3 χρόνων, ο Αμίλκας οδήγησε μια εκστρατεία των Καρχηδονίων στη Σικελία το 480 π.Χ., η οποία συνέπεσε με την εκστρατεία του Ξέρξη κατά των Ελλήνων στην ηπειρωτική Ελλάδα. Και οι Καρχηδόνιοι βρήκαν την ευκαιρία προκειμένου να προλάβουν τη συνένωση της Σικελίας κάτω από τον τύραννο της Γέλας και των Συρακουσών, Γέλωνα. Η Καρχηδόνα εξάλλου ήθελε να εξαφανίσει μια ισχυρή ελληνική απειλή, στη συνέχεια, σε εύθετο χρόνο να κινηθούν ανατολικά και μία-μίας να καταλάβει τις ελληνικές πόλεις, αυτό πάντα μέρος της μακροπρόθεσμης στρατηγηκής τους.

Εικόνα της οικογενειακής και τυραννικής συμπεριφοράς των Συρακουσών

Αφορμή για την Καρχηδονιακή εισβολή στάθηκε η διαμάχη μεταξύ του τυράννου του Ακράγαντα Θήρωνα και Τέριλλου, τυράννου της Ιμέρας. Νικητής της σύρραξης αναδείχτηκε ο Θήρων, ο οποίος εκδίωξε τον Τέριλλο από την ΙΜΕΡΑ. Παρά τις φιλικές του σχέσεις, όμως ο Αναξίλαος του Ρηγίου δεν μπορούσε να αντιπαρασταθεί με τον συνασπισμό των δυνάμαεων του Ακράγαντα και των Συρακουσών. Έτσι, ο Τέριλλος κατέφυγε στους Καρχηδονίους, από τους οποίους ζήτησε βοήθεια για να ανακτήσει τη θέση του.
Η Εισβολή και τα αρνητικά γεγονότα για τους Καρχηδονίους
Το γεγονός αυτό επέτρεψε στους Καρχηδονίους να χρησιμοποιήσουν ως πρόφαση την επαναφορά του Τέριλλου στο θρόνο και να εκστρατεύσουν εναντίον της Σικελίας. Οι προπαρασκευές τους για την επερχόμενη σύγκρουση είχαν ήδη ξεκινήσει και η πρόσκληση του έκπτωτου τυράννου να αναμιχθούν στα εσωτερικά πρόγματα έδωσε το έναυσμα για την εκστρατεία.

Ο Τέριλλος λειτούργησε σε αυτήν την περίπτωση ως ένας άλλος Ιππίας. Όπως δηλαδή ο Ιππιας παρακινούσε συνεχώς τον Πέρση βασιλιά να εκστρατεύσει εναντίον της πόλης των Αθηνών, έτσι και ο Τέριλλος ή Τύριλλος προσκαλούσε τους Καρχηδονίους να εμπλακούν στις εσωτερικές υποθέσεις των πόλεων της Σικελίας.

Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη υπήρξε ένας κοινός δίαυλος επαφής μεταξύ του Πέρση βασιλιά και των Καρχηδονίων, ώστε να πραγματοποιηθεί μια συντονισμένη επιθεση εναντίον του ελληνικού κόσμου και από την Ανατολή και από τη Δύση........ Οι Καρχηδόνιοι λοιπόν όρισαν αρχηγό τον Αμίλκα, γιο του βασιλια της; Καρχηδόνας, ο οποίος κατεύθυνε την προετομασία της εκστρατείας. Το εκστρατευτικό σώμα έφτανε, κατά τους αρχαίους ιστορικούς, τους 300 000 άνδρες, 3.000 μεταγωγικά πλοία, και 200 τριήρεις πλοία.
Η νίκη ήτανε ολοκληρωτική για τους Έλληνες, οι οποίοι εκμηδένισαν τον καρχηδονιακό στρατό. Οι Καρχηδόνιοι αναγκάστηκαν να συνάψουν ειρήνη με το Γέλωνα, ο οποίος επέδειξε μετριοπαθή στάση και δεν επέβαλε δυσβάσταχτους όρους, λολονότι οι Δυρακούσιοι είχαν νικήσει τους αντιπάλους τους κατά κράτος.

Όμως μετά από 71 χρόνια ξάνάρχονται οι Καρχηδόνιοι για εκδίκηση και αφορμή έλαβαν από τον αδελφικό πόλεμο μεταξύ Αθηνών και Συρακουσών 413 π,Χ. και του Αδελφικού πόλεμου μεταξύ του Σελινούντα και Αίγεστα 409 π.Χ. και της κατατροφής ελληνικών πόλεων και επίσης της σφαγής των αμμάχων. όρα Πελοποννησιακός πόλεμος, Valerio M. Manfredi, wikipedia και σχετικά άρθρα μου στο ιντερνετ. info@kn-megalexandros.gr