Aρθρα
2.Μέρος- ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΜΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΔΡΑΜΑΣ

Πρώτο Μέρος: Επερώτηση για την ΑΓΟΡΑ,Πρώην Δήμου Μεγάλου Αλεξάνδρου του Νομού Δράμας, νυν ΄διευρυμένου Δήμου Δοξάτου με έδρα τα Κύργια που σαμποτάρεται;

Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη, Κολωνία
konstantin.nalbantis@t-online.de,
www.kn-megalexandros.gr

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ Ι

Σφοδροί άνεμοι από σκόνη ανθρακωρυχείων, λατομείων. άμμου ακτών, αφρικανικής Ηπείρου, χωματόδρομων σηκώνουν, φέρνουν και σκεπάζουν το περιβάλλον, σε πόλεις και χωριά και επιβαρύνουν την υγεία των ανθρώπων με αλλεργικά συμπτώματα, περιπτώσεις ασμάτων, αναπνευστικές ενοχλήσεις, ενδεχομένως καρκίνο, καρδιακές ασθένειες, καρδιακή προσβολή, αναπτυγμένο ρίσκο ωτίτιδας στα παιδιά, είδη διατροφής λόγω επιβάρυνσης των εδαφών και των υπόγειων υδάτων, κλπ. κλπ..

Παράλληλα με την άποψη της επικίνδυνης για την υγεία των πολλαπλών ειδών σκόνης, που παρατηρούμε απόβλητα σε όλους τους εξόδους μας από τον Νομό μας που είναι επίσης η επιρροή των μορίων πάνω στο κλίμα μια κατεπείγουσα και ουσιώδη άποψη επίκαιρης έρευνας.

Ένεκα τούτου καλούμαστε όλοι μας να τηρήσουμε και να εφαρμόσουμε τους αυστηρότερους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ό, τι ακριβώς περιγράφουν κριτικά τα δικά μας ΜΜΕ.

Βλέπουμε με απογοήτευση να καταστρέφεται το τοπίο και να μεταφέρονται ανενόχλητα σε υπερφορτωμένα μεταφορικά ακάλυπτα οχήματα ραδιογόνες ύλες πετρωμάτων πάνω σε χωματόδρομους με απρόβλεπτες συνέπειες για το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Υποχρέωση της σύνταξης αυτής της επιτόπιας έρευνας είναι οι αναπάντητες πολλαπλές αναφορές στην Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, στηριζόμενος στη βάση του νέου κώδικα των Δήμων και Κοινοτήτων ( ν.3463/ 2006 και στο πλαίσιο της ανάπτυξης της τοπικής δημοκρατίας για τη συμμετοχή των κατοίκων στη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων.

Οι κάτοικοι έχουν την υποψία, «και αξιώνουν απαντήσεις», αν παραβιάζονται αυθαίρετα οι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, RL 96/62/EG,RL 1999/30/EG, RL 2000/69/EG,RL 2002/3 EG, Απόφαση 97/101/EG και αξιώνουν μια αποτελεσματικότερη προστασία που είναι μόνο δυνατή από έναν σταθερό περιορισμό της καταστροφής του τοπίου, συνοδευόμενη με συνεχή επανεξέταση διαμέσου ενός ανεξάρτητου θεσμού και έλεγχο του τοπίου με φωτογραφίες-τεκμήρια και της επιστημονικής ανεξάρτητης μέτρησης της ποιότητας του αέρα από σκόνες και της ραδιενέργειας της ύλης των πετρωμάτων, που είναι και υποχρέωση των κρατών μελών της ΕΕ.

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΙΙ

Αν και σπούδασα και διαμένω στο εξωτερικό, κατάγομαι από το Νομό Δράμας και αισθάνομαι υποχρέωση, ευθύνη και χρέος απέναντι στα αφουγκράσματα, αγωνίες, ερωτήματα και τις επιθυμίες πρωτοβουλιών δράσης των συμπολιτών μας, βάση του Νόμου 3463/2006.

Είναι ανάγκη αξιολόγησης και αναφοράς στην αλήθεια, ποιος καρπώνεται και ποιος ζημιώνει από τα Λατομεία;
Και ερωτούμε: είναι δυνατόν να καταστρέφεται το τοπίο με την εξορυκτική δραστηριότητα λατομείων, και επίσης να χρησιμοποιούν ακάλυπτα υπερφορτωμένα οχήματα με ραδιογόνες ύλες λατομείων και σκόνες για πολλά χιλιόμετρα πάνω σε χωματόδρομους και κατοικημένους οικισμούς;

Ένα φαινόμενο που δεν ισχύει σε άλλες χώρες, γιατί όμως η διαφοροποίηση στη δική μας Πατρίδα;

Μία απαλλαγή διαμέσου της κυκλοφορίας, διακίνησης ακάλυπτων υπερφορτωμένων οχημάτων ραδιενεργούς ύλης πετρωμάτων από τα λατομεία ΑΓΟΡΑΣ Δράμας 1) , άνωθεν χωματόδρομων και διαμέσου κατοικημένων περιοχών της Αγοράς μπορεί να κατορθωθεί με κατάλληλες εναλλακτικές λύσεις, όπως π. χ. παύση διακίνησης υπερφορτωμένων ακάλυπτων οχημάτων, κατεπείγουσα περιοριστική δράση των λατομείων, λήψη προληπτικών μέτρων, κατεπείγουσα ασφαλτόστρωση παράλληλα στο προάστιο της Αγοράς διαμέσου των λατομείων ως την απέναντι πλευρά της ρεματιάς και άνωθεν του Προφήτη Ηλία του Νικηφόρου.

Είναι μια προσωπική μου θέση που τέθηκε και στις αρχές και δημοσιεύτηκε κατ΄ επανάληψη εδώ και χρόνια τώρα.

Μια υποχρεωτική επένδυση ασφαλτόστρωσης της επιχείρησης και των τοπικών Αυτοδιοικήσεων μπορεί να φέρει αποτελέσματα για χάρη των ανθρώπων και του περιβάλλοντος και με προγράμματα της ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ως τότε πρέπει να λάβουν χώρα και στη δική μας Πατρίδα, οι ανεξάρτητοι έλεγχοι και η απαγόρευση της κυκλοφορίας ραδιενεργών υλών ακάλυπτων οχημάτων διαμέσου χωματόδρομων και κατοικημένων περιοχών, προ της εξέγερσης και επιθετικής οργής του πληθυσμού.
Καλούνται οι υπεύθυνοι για διερευνητική δράση της επικινδυνότητας που εκπέμπουν επικίνδυνες σκόνες μαρμάρου, τσιμέντου, χωματόδρομων και λατομείων κλπ., και επίσης γεωργοί, δασονόμοι, φυσιολάτρες, περιβαλλοντολόγοι, καθώς και αντιπρόσωποι των πόλεων και τοπικών αυτοδιοικήσεων να λαβαίνουν τον λόγο για τη δημιουργία από λατομεία, καλλιεργήσιμο έδαφος, δάσος, υγροβιότοπους, ανοιχτά κολυμβητήρια και πράσινο.

Η επέμβαση στο τοπίο πρέπει να χαρακτηρίζεται προσωρινή και προ της διαδικασίας έγκρισης και εξόρυξης, έπρεπε να είχε τεθεί επί τάπητος, πώς πρέπει μελλοντικά να αναπτυχθεί η περιοχή με κτήματα, δάση, πράσινο, οικισμό, υγροβιότοπο κλπ., όμως μια και παρέλειψαν στο παρελθόν να το πράξουν με κατατοπιστική μελέτη και έγκριση, καλούμαστε να το πράξουμε τώρα με τα προγράμματα της ΕΕ του INTERREG, όπως πλατειά, βαθιά και εκτεταμένα πράττουν στο «τριεθνές» της Γερμανίας και στις περιοχές Aachen, Bergheim και Eft-Kreis. Γιατί όμως δεν λαβαίνουν χώρα και σε εμάς;

Ετούτη η κριτική βιβλιογραφική ανάλυση ερωτημάτων, οφείλει να θεωρηθεί μόνο και μόνο ως κατεπείγουσα διάγνωση και ερέθισμα εναλλακτικής και ανεξάρτητης αναζήτησης θεραπευτικής λύσης των «ύποπτων» παραβιάσεων για χάρη του περιβάλλοντος και των τοπικών μας κοινωνιών.

Παραθέτουμε πέντε θέσεις, που έχουν ανάγκη περαιτέρω έρευνας σύμφωνα με την ποιότητα του αέρα των οδηγιών της ΕΕ:

1.Οι οικονομικές ανάγκες και πιέσεις παρεμποδίζουν καινοτόμους νεωτερισμούς και επιβαρύνουν περαιτέρω την προφύλαξη του περιβάλλοντος, των ανθρώπων, της πανίδας και της χλωρίδας

2.Η ενημερωτική και επεξηγηματική θέση και η συνείδηση των επιχειρηματιών και απασχολημένων είναι ανεπαρκής

3.Η διαθέσιμη τεχνική και η διακίνηση ακάλυπτων οχημάτων πάνω σε χωματόδρομους και κατοικημένες περιοχές είναι ανεπαρκής.

4.Προ της εξόρυξης, έπρεπε να είχε λάβει χώρα προηγούμενη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και έπρεπε να είχε καταγραφεί τι θα απογίνουν οι πληγές των μεταλλείων μετά, π. χ. Υδροβιότοπος, δάσος, οικισμός, οικισμός ευρωπαίων συνταξιούχων, αμφιθέατρο κλπ. και τι επιθυμούμε να αφιερώσουμε πειστικά για την αναδιοργάνωση του τοπίου για χάρη της ανάπαυσης και ευημερίας του εντόπιου πληθυσμού;

5.ευδιάκριτη έλλειψη ενδιαφέροντος, στράτευσης και δραστηριοποίησης ευνοεί τη διαφθορά. Ασφαλώς πρέπει να λαβαίνει και χώρα συνεχή και συστηματική μέτρηση των αέριων ρύπων και του ραδονίου στις περιοχές μας για δραστικά προληπτικά μέτρα.

Επιτρέψτε μας να συμπληρώσουμε ότι είναι αναγκαία απαίτηση και στη δική μας Πατρίδα,, μιας αξιολόγησης των στοιχείων από περιβαλλοντικές ραδιενεργές ύλες, μόρια και δραστηριότητες, και ειδική εξουσιοδότηση για απαγόρευση , περιορισμοί εσω-μεταφοράς ραδιοενέργειας, σκόνες, επικίνδυνα είδη διατροφής, φαρμακευτικά φάρμακα και άλλες ουσίες, και συγκεκριμένη αρμοδιότητα ελέγχου και συστάσεις απέναντι στον πληθυσμό.

1)Η ΑΓΟΡΑ ΔΡΑΜΑΣ - Η Αγορά Δράμας ήτανε προάστιο του επιτυχημένου Δήμου Μεγάλου Αλεξάνδρου, καταργήθηκε ατυχώς για ιδιοτελείς σκοπούς και συνενώθηκε σε διευρυμένο Δήμο Δοξάτου με έδρα τα Κύργια, που Η ΈΔΡΑ σαμποτάρεται; εργάζεται αντιπαραγωγικά και διακριτικά.

Ενώ όλοι συνηγορούσαν να παραμείνει ο Δήμος Δοξάτου μόνος δεν εισακούστηκαν οι εκκλήσεις όλων από τους αρμόδιους των Αθηνών, όμως και οι υπεύθυνοι και οι κάτοικοι του Δοξάτου δεν αντέδρασαν, δεν παρέδωσαν τα εκλογικά τους βιβλιάρια, δεν κατέβηκαν σε διαδηλώσεις, δεν έκαναν απεργίες, και δεν κατέβηκαν στους δρόμους, τους βαρύνει όμως βαριά ευθύνη και κατά την άποψη των κατοίκων της περιφέρειας, προτίμησαν τη σιωπή και πράξεις από τις χειρότερες των ανθρώπινων ελαττωμάτων, δηλαδή την υπουλότητα, την κωλυσιεργία, την υπονόμευση και το σαμποτάρισμα;

2)Σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα και σε κανέναν ελληνικό Δήμο δεν βρίσκονται οι κάτοικοι από το μεγαλύτερο προσφυγικό κεφαλοχώρι του Νομού Δράμας, του πρώην Δήμου Μεγάλου Αλεξάνδρου σε τέτοια παθητική και απογοητευτική θέση στασιμότητας, πόνου και κατάπτωσης...
Σε καμιά χώρα και Δήμο δεν δρουν ανενόχλητοι σε τέτοιο μέγεθος παραβάτες της συνταγματικής νομιμότητας και έννομης τάξης, παραβιάζοντας τις υπουργικές διατάξεις και εντολές περί Έδρας Δήμου, αλλά βυθύζονται και τα οράματα και οι θετικές επιδιώξεις από συνενώσεις Δήμων.

Στα Κύργια (Βαθύσπηλον) είναι η συνταγματική Έδρα του Δήμου, δεν έλαβαν έργα παραγωγικά και κτηριακά δεν βρίσκονται όμως οι υπηρεσίες εκεί,όπως ανήκει σε Δήμους συνενώσεων με κέντρο βάρους, παρά ακόμα στο Δοξάτο και Άγιο, περιφρονόντας, σαμποτάροντας την Έδρα του Δήμου στα Κύργια, του πρώην Δήμου Μεγάλου Αλεξάνδρου πάνω από ολόκληρα δέκα χρόνια
χωρίς το θάρρος και τη δύναμη νομαρχιακών και πολιτικών αρχόντων των Αθηνών να σταματήσουν μια παράνομη, αντιλαϊκή, αντικοινωνική και αντισυνταγματική διαδικασία τοπικής Αυτοδιοίκησης!!

Μέχρι πότε; Ετούτη η αδιαφορία, απραξία και στασιμότητας;

Η θα πρέπει τώρα να ξαναγράψουμε την ιστορία του Δοξάτου;

Και όμως όλα τα αρνητικά από μια τέτοια διευρυμένη
συνένωση με το Δοξάτο τα γνώριζαν οι υπεύθυνοι των Αθηνών !!!!

Βλέπε άλλα και το κύριο Θέμα, Άρθρα: Νέο Portal www.κn-megalexandros.gr

Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, Κολωνία - konstantin.nalbantis@t-online.de

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνο αν αναφέρεται πηγή και LINK

2.Μέρος ΑΝΔΑΛΟΥΣΙΑ – Andalusien ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
Περιήγηση σε περιοχές και σε αξιοθέατα της Ανδαλουσίας

Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη, Κολωνία



Προλεγόμενα

Πολύ πιο μπροστά από τη δημιουργία της Νοτίου Ισπανίας σε ένα κέντρο δυτικού ισλαμικού πολιτισμού, εγκαταστάθηκαν Φοίνικες και Έλληνες στις πλουτοπαραγωγικές περιοχές της χώρας, όπου οι κάτοικοί τους ονομαζότανε Ιβηρικοί. Μετά από αυτούς ήρθαν οι Ρωμαίοι και τελικά οι Γότθοι. Όλοι έχουν προσφέρει τις υπηρεσίες τους στη θετική και αρνητική ιστορία της Ανδαλουσίας. Από τον 8ο π.Χ. αιώνα ανταγωνιζότανε οι Έλληνες τους Φοίνικες εμπόρους.
Το δικό τους εμπορικό κέντρο ήτανε η Μασσαλία στη σημερινή Νότιο Γαλλία, απ΄ όπου αυτοί ίδρυαν διαμετακομιστικούς σταθμούς κατά μήκος της ισπανικής μεσογειακής ακτής. Διαμέσου των ανταλλαγών εμπορευμάτων με τους Φοίνικες και Έλληνες ήρθαν οι Ιβέροι σε επαφή με τους πολιτισμούς του ανατολικού μεσογειακού χώρου, όχι μόνο τη χρήση των αγγειοπλαστικών και την καλλιέργεια των ελαιοδέντρων και κλημάτων, παρά επίσης ανέπτυξαν μια δική τους γραφή, στηριζόμενη στο ελληνικό και φοινικικό αλφάβητο.

ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Ο Ηρακλής (HERCULES), ο πιο περίφημος και πιο αγαπητός των ηρώων της αρχαιότητας , ίσχυε για δύναμη και θάρρος. Η αρχαία ελληνική πόλη Ίσπαλις χτίσθηκε στη χώρα των Τουρδηνανών, σημερινή Ανδαλουσία, επί της αριστερής όχθης του ποταμού Βαϊτίου, σημερινού Γοναυταλκιβίρ , 76 χλμ. Από τις εκβολές του.

Κατά την ελληνική μυθολογία ιδρυτής ήταν ο Ηρακλής (Hercules) και αργότερα φαίνεται να επανεδρύθηκε από τους Φοίνικες. Ο Στράβων την αποκαλεί ίσπαλις επιφανής. Ο Ηρακλής στο δόμο για τη χώρα του Γηρυόνη, πέρασε τη γνωστή τότε Ευρώπη ώσπου έφτασε στην Ιβηρική χερσόνησο στον πορθμό που χωρίζει την Ευρώπη με την Αφρική.

Εκεί σε ανάμνηση του ταξιδιού του έστησε δύο κολόνες, μια στην Αφρική και μια στην Ευρώπη, τις « γνωστές Ηράκλειες στήλες», όπου ο Ηρακλής σύμφωνα με τη μυθολογία πήρε τα βόδια και κίνησε να φύγει. Στο δρόμο της επιστροφής αντιμετώπισε πολλούς ληστές και λαούς που όλοι ήθελαν να κλέψουν τα βόδια. Τελικά, στη Θράκη η Ήρα του σκόρπισε τα βόδια. Με όσα κατάφερε να μαζέψει γύρισε στις Μυκήνες και παρέδωσε τα βόδια στον Ευρυσθέα, ο οποίος τα θυσίασε προς τιμήν της Ήρας.

Σήμερα στην Ισπανία φέρουν τιμητικά το όνομα του Herkules, πλατείες, οργανισμοί, Σύλλογοι, επιχειρήσεις κλπ. Όρα φωτογραφίες στην πλατεία και τον μητροπολιτικό ναό της Σεβίλλης. Στην πλατεία Herkules της Σεβίλλης υπάρχουν τέσσερις κίονες και προς τιμή του. Παρ΄ όλες τις ελληνο-ανατολίτικες επιρροές ένας αυτόνομος πολιτισμός αρχαιολογικών ευρημάτων περί τα 600 π.Χ. περιγράφεται στη Δυτική Ανδαλουσία. Οι Έλληνες χαρακτήριζαν αυτήν την περιοχή Τάρτεσσος και πήραν εκεί το μυθικό νησί ΕΡΥΘΕΙΑ στην κοιλάδα του Guadalquivis. Ο Ευρυστθέας από τις Μυκήνες εξουσιοδότησε τον Ηρακλή να πάει στο νησί και να κλέψει τα βόδια....Τα πιο παλιά αποδεικτικά γύρω από τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και Ιβήρων βρίσκονται στον Έλληνα ιστορικό Ηρόδοτο (5ο π.Χ. αιώνα). Αυτός περιγράφει για τον έμπορο Κολαίος από τη Σάμο, που τον ώθησε ένα κύμα στην Ταρτεσσο. Εκεί είχε διαμέσου της διαπραγμάτευσης του βασιλιά Αργαντθώνιος ανταλλάξει τα εμπορεύματά του τόσο προνομιούχα, όπου ξεκίνησε την επιστροφή του στην Πατρίδα με 60 τάλαντα ασήμι. (Polyglott, S. 19f.).

Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, Κολωνία
Συνεχίζεται... όρα και Άρθρα- www.kn-megalexandros.gr, NEO PORTAL

www.kn-megalexandros.gr,
E-mail: konstantin.nalbantis@t-online.de

Το Πευκοδάσος Κυργίων Δράμας

Το Πευκοδάσος Κυργίων Δράμας - Προτάσεις στους Τοπικούς Άρχοντες - Από την Κολωνία - Ανοιχτή Επιστολή

Αγαπητοί Συνέλληνες,

Χαιρετίσματα από την Κολωνία, 30.04.2007

Ξεκινώντας από την γοητεία του θαυμάσιου πρασίνου τριγύρω της Κολωνίας, που τώρα με νέο προγραμματισμό επεκτείνεται ως 30-40 χιλιόμετρα ακόμα τριγύρω της πόλης με νερά και φράγματα, υδατοδεξαμές, μικρολιμνούλες, κλπ. αγωνιώ να συμβούν κάτι τέτοιες θετικές παραγωγικές διαδικασίες και στη δική μας γενέτειρα, για χάρη των κατοίκων μας και του βιοτόπου. Ένεκα τούτου για την επιβάρυνση του χρόνου σας για μελέτη των προβληματισμών μου σας ζητώ συγγνώμη και σας εύχομαι μια διασκεδαστική πρωτομαγιά 2007.

Πρωτομαγιά 2007

Από μια προσωπική σας επίσκεψη στο Πευκοδάσος Κυργίων ( Βαθυχώρι, Πηγάδια, Υψηλόν) θα διαπιστώσετε την δίψα του ταλαιπωρημένου μας γεωργικού πληθυσμού για μια σταγόνα χαράς, διασκέδασης και υγείας στο αναπνευστικό και περιβαλλοντικό πάρκο. Είθε μια επίσκεψή σας αύριο Πρωτομαγιά να προσφέρει πολλαπλά ερεθίσματα, διαπιστώσεις και προτάσεις, και να καταλήξει σε έναν μεγάλο αριθμό προτάσεων, που δεν μπόρεσαν και δεν κατόρθωσαν να υλοποιήσουν οι τοπικοί μας άρχοντες τα τελευταία τριάντα χρόνια, για χάρη της υγείας των ταλαιπωρημένων κατοίκων και για χάρη του βιοτόπου.

Επιτρέψτε μου, να σας γνωρίσω και να σας αποστείλω τις προτάσεις μου, ώστε να προβληματισθείτε περαιτέρω με νέες ιδέες και τις διαβιβάσετε στους αρμόδιους τοπικούς άρχοντες,

- Κατεπείγουσα ανάγκη διάνοιξης ενός μικρού φράγματος στο Πευκοδάσος και περισυλλογή ύδατος για τον βιότοπο,

- Ασφαλτόστρωτη πρόσβαση στο Πευκοδάσος από την πλευρά του Υψηλόν και Πηγάδια Κυργίων,

- Διάνοιξη τριών υδατοδεξαμενών, εκεί που προυπήρχαν στα (Καβάκια) Υψηλόν Κυργίων.

- Προβληματισμός ανέγερσης ενός Ξενώνα, πολλαπλών εκδηλώσεων, στο μικρό πευκοδάσος Βαθυχωρίου, ή στο Υψηλόν ή στα Πηγάδια.
Ευχαριστώ για την υπομονή σας

Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, Κολωνία

Aρθρα
Αξιοποίηση Πευκοδάσους ΓΙΑ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ


ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΥΚΟΔΑΣΟΥΣ ΚΥΡΓΙΩΝ ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ

Κων/νου Σ. Ναλμπάντη, Κολωνία
www.kn-megalexandros.gr,
konstantin.nalbantis@t-online.de

Α. ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ του Πευκοδάσους Κυργίων Δράμας

Β. ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ ΚΥΡΙΟ ΝΟΜΑΡΧΗΝ
ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Α. ΠΕΥΚΟΔΑΣΟΣ:

ΑΝ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΕΙΝΑΙ Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΔΡΑΣΤΗΡΟΠΟΙΗΘΟΎΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ .



Πρώτος βασικός άξονας για την επίτευξη του στόχου είναι η επιτάχυνση της μετάβασης στην οικονομία της γνώσης...

Δεύτερος βασικός άξονας είναι η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της εξωστρέφειας παράλληλα με την αναβάθμιση του παραγωγικού ιστού της χώρας...

Τρίτος στόχος τίθεται η αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού, καθώς εκτιμάται ως ο κυριότερος αναπτυξιακός πόρος και η σημαντικότερη πηγή ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων...

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Το πευκοδάσος των Κυργίων, χωρίς άλλο προσφέρει μία θαυμάσια κοντινή υπαίθρια αναψυχή, ανάπαυση και ανακούφιση, αλλά πάντα με τη σκέψη και σε συνδυασμό με την αντίληψη της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και με την εντατική σπουδή και γνώση των περιβαλλοντικών προβλημάτων.

Συγκεκριμένα επισημάναμε το γεγονός μπροστά από 28 ολόκληρα χρόνια, ότι επείγει η βελτίωση και αξιοποίηση του απέραντου πευκοδάσους Κυργίων στο τρίγωνο Βαθυχωρίου, Πηγαδίων και Υψηλού του πρώην Δήμου Μεγάλου Αλεξάνδρου με 11 γραφικούς Συνοικισμούς.

Ετούτη όμως η βραδυφλεγής νοοτροπία μας για βαρυσήμαντες αποφάσεις είναι καταστροφική και για τον άνθρωπο και για το περιβάλλον.

Απαραίτητη ανάγκη είναι η βελτίωση υποβαθμισμένων συστάδων (κλαδεύσεις, ασθενείς αραιώσεις, απομάκρυνση ανταγωνιστικής υπορόφου βλάστησης , ανάδειξη μεμονωμένων πλατύφυλλων και μικτού δάσους) στο Πευκοδάσος Κυργίων.

Απαραίτητη συμπλήρωση και ανάδειξη χώρου δασικής αναψυχής και θέσεις μπαρκαρίσματος έξω από το Πευκοδάσος.

Απαραίτητη ανάγκη συγκέντρωσης των μικρών πηγών από τα ευρισκόμενα πηγάδια σε ένα μικρό φράγμα, απαραίτητο για κάθε βιότοπο, αλλά και προώθηση του ερασιτεχνικού ψαρέματος με το σύστημα των Συλλόγων ή δημιουργία τουλάχιστον ενός χωμάτινου μικρού φράγματος για χάρη της ύπαρξης και διατήρησης του βιοτόπου.

Τα μονοπάτια στις πευκόφυτες υψηλές περιοχές των Κυργίων πρέπει να ανοίξουν διότι είναι ιδανικά για τους λάτρεις της πεζοπορίας, όπου θα μας ανταμείψουν με μια απερίγραπτη περιβαλλοντική θέα του Νομού Δράμας, Σερρών και Καβάλας με το Παγγαίο και Φαλακρό και επίσης και τις τριγύρω ορεινές περιοχές με το γραφικό τραίνο που περνάει για τη Θράκη και την Τουρκία.

Ασφαλώς εκεί στο Πευκοδάσος είναι δυνατές πολλαπλές πολιτιστικές και κοινωνικές δραστηριότητες για ανύψωση του πολιτιστικού και κοινωνικού επιπέδου με τη σύμπραξη όλων μας και μίας δημοκρατικότερης αλληλεγγύης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης για την ευρύτερη περιοχή.

Αν επιδιώξουμε τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ που αφορούν και εμάς το να καταστεί η Ευρώπη και η περιοχή μας ελκυστικότερος τόπος επενδύσεων και παραγωγικής εργασίας, για την απαιτούμενη ενεργητικότερη γνώση και την απαραίτητη καινοτομία στο ανθρώπινο ελληνικό δυναμικό για την ανάπτυξη και ευημερία, τότε βέβαια ανάγκη είναι η δημιουργία στην περιοχή μας περισσότερων, εναλλαγών και καλύτερων θέσεων εργασίας.

Μας είναι γνωστή η αρνητική και παθητική τοποθέτησή μας στη φύση στο περιβάλλον και στο οικολογικό μας σύστημα, αλλά και την απάθειά μας, την προκλητική μας νοοτροπία να μεταβάλλουμε τις γραφικές περιοχές, τις περιφερειακές πόλεις και το πευκοδάσος σε ανεπίτρεπτους σκουπιδότοπους.

Πρέπει να λαβαίνουμε ασφαλώς συνεχώς όλα τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα και να έχουμε πάντα υπόψη, ότι είναι και βιότοπος και πρέπει να σωθεί, να περιποιηθεί και να επεκταθεί αυτό το σημαντικό αναπνευστικό περιβαλλοντικό πάρκο, που δυστυχώς ακόμα δεν έχουμε αντιληφτεί, για χάρη της υγείας των ταλαιπωρημένων κατοίκων της περιοχής και των μελλοντικών γενιών.

Παρ΄ όλες τις πολυετείς επαναληπτικές εκκλήσεις από το 1978-1996 και μετέπειτα και την ειδική Εισήγηση από το 1987 στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τον Νομάρχη δεν μπόρεσαν ακόμα οι αρμόδιοι να βρουν την ευκαιρία και με το πνεύμα της δημοκρατικής αλληλεγγύης, συν- απόφασης και συμμετοχής με την αντίληψη το συμφέρον και την υγεία του λαού μας, να μπορέσουν να αξιολογήσουν την αναπνευστική σημασία του Πευκοδάσους και δεν προέβησαν ακόμα στην αξιοποίηση για τον λαό, αλλά και την κατεπείγουσα μικτή αναδάσωση-δέντρο- φύτευση, εμβολιασμό άγριο- δένδρων της γύρω περιοχής, αφού είναι γνωστό ότι μέρος του Πευκοδάσους είναι άρρωστο και προκλητικά υποβαθμισμένο.

Μας χρειάζεται περισσότερη ανάπαυση, απόλαυση της φύσης μας, χαρά, περιήγηση και αναψυχή και συγχρόνως να βοηθήσουμε ενεργά την απειλούμενη φύση και το περιβάλλον της γενέτειράς μας.

Γι αυτό επαναλαμβάνω την πρότασή μου, ότι για την εργασία με μεθοδικότητα και υπευθυνότητα είναι απαραίτητη η σύσταση μίας περιφερειακής Επιτροπής με το Νομαρχιακό Συμβούλιο κατά τη σύνταξη του Προγράμματος με χρήματα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, να συνεργαστούν έστω μία φορά, ώστε σε ένα κοινό στόχο όλων των δημοκρατών να επεξεργαστούν ένα σχέδιο και πραγματοποίηση ενός προγράμματος για την προώθηση της αναδάσωσης / δενδροφύτευσης, εμβολιασμού άγριο- χλαδιών, επαναλειτουργία με νερό εδώ και τώρα των απαραίτητων ομβρολιμνών, της ειδικής έρευνας περί της οικολογικής ανεκτικότητας του θερινού, βουνίσιου και Αγροτουρισμού μια και η γύρω περιοχή ακόμη διαθέτει αρκετά παραδοσιακά όμορφα μακεδονικά σπίτια για τη διαμονή επισκεπτών και συγχρόνως να βοηθήσουμε και τη σωτηρία του βιότοπου και του αναπνευστικού πνεύμονα.

Γι΄ αυτό η ένταξη στα περιφερειακά προγράμματα είναι και αναγκαία και επείγουσα και για την ξεκούραση και ανάπαυση των ταλαιπωρημένων ανθρώπων από το διευρυμένο νέο Δήμο και απ΄ όλες τις περιοχές και ασφαλώς θα μπορούσε να είναι σωτήριος στόχος για τη συνεργασία όλων των δημοκρατικά σκεπτόμενων πολιτών.

Ασφαλώς πρέπει να αφήσουν ορισμένα οικόπεδα σε ανεκτικότερη περιοχή και να συνδυάσουν τα περιφερειακά προγράμματα με τη δημιουργία επιτέλους ενός Ξ Ε Ν Ω Ν Α πολλαπλών δυνατοτήτων..

Αυτή πρέπει να είναι μία νέα αρχή και κοινωνική και πνευματική προώθηση και αναγέννηση νέων ιδεών του τόπου μας, ανεξάρτητα αν μένουν εδώ, στην εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση, μια και όλοι μας κατά το σύνταγμα είμαστε ίσοι και έχουμε τα ίδια δικαιώματα, όμως η υλοποίηση του οράματος, που θα μπορούσε να λειτουργήσει και σαν Περιφερειακό Επιμορφωτικό Κέντρο με συνεδριακές και αίθουσες διδασκαλίας σε συνεργασία με τα Υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού, της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης με το πρόγραμμα «Νέοι για την Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης καθώς και τους Συλλόγους γονέων και εκπαιδευτικών, πολιτιστικών Συλλόγων για την μόνιμη διοργάνωση επιμορφωτικών προγραμμάτων για νέους, σχολεία, ενήλικους, εκπαιδευτικούς, συνεδριακών σεμιναρίων και εκδρομών και ξεναγήσεων ακόμα και ως θέρετρο δίνει πολλαπλές προοπτικές αναβίβασης του κοινωνικού και πολιτιστικού επιπέδου.

Μην ξεχνάμε ότι το Πευκοδάσος Κυργίων της περιοχής Βαθυχωρίου, Πηγαδίων και Υψηλού απέχει από την πρωτεύουσα της νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, τη Δράμα, μόλις 17 χιλιόμετρα, 8 χιλιόμετρα από το αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων και 27 χιλιόμετρα από την Καβάλα.

Η πρόσβαση προς το Ψευκοδάσος είναι δυνατή διαμέσου της Αδριανής-Αγοράς Πηγαδίων, διαμέσου Δοξάτου Κυργίων Πευκοδάσους και διαμέσου Αγίου Αθανασίου Κυργίων Πευκοδάσους.
Ακόμα και η περιοχή των Κυργίων, πρώην Δήμος Μεγάλου Αλεξάνδρου, αποτελείται από 11 γραφικούς Συνοικισμούς με καλοκάγαθους ανθρώπους από απογόνους της Μικρασιατικής καταστροφής.

Μην ξεχνάμε, ότι η Παιδεία είναι ο μόνος νέος δρόμος για την Ευρώπη. Στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για ένα πρόγραμμα και όχι για -εταιρείες-μαϊμούδες. Η εμπειρία των παιδιών ξένων και των μεταναστών μας απανταχού της γης θα είναι μία ιδανική συμβολή στην αλληλογνωριμία και εκτίμηση ανάμεσα στους ανθρώπους και τους λαούς και μία τόνωση της παγκόσμιας Ειρήνης.

Γι΄ αυτό να διπλασιάσουμε κατεπειγόντως(και εκτός από τις εργατικές κατοικίες), με κατατοπιστικό προγραμματισμό τα οικόπεδα για τους νέους εποίκους και παλιννοστούντες μετανάστες και με τον προσανατολισμό και ανταλλαγή στις αμφιθεατρικές περιοχές του Β Α Θ Υ Σ Π Η Λ Ο Υ, των Πηγαδίων, Υψηλού, Αγάπης και Τραχείας, Αγοράς και ασφαλώς οι ειδικοί με γνώμονα το συμφέρον του τόπου και της ισοτιμίας και ισονομίας της περιοχής να αντλήσει όλες τις δυνατότητες προώθησης προγραμμάτων για χάρη και των επόμενων γενιών, έτσι να δραστηριοποιηθούν να έχουν πάντα τη δυνατότητα μιας εξονυχιστικής διάγνωσης των υπόλοιπων περιοχών, εδώ και τώρα.

Δε βοηθάει κανέναν η ύποπτη πεισματική εμμονή και άρνηση και η ρουσφετολογική αλληλοεξυπηρέτηση και ιδιοτέλεια αυτής της ανεπανόρθωτης καταστροφής με την απραξία και του πρώην Δήμου μας και του προβλήματος του Πευκοδάσους...και της γύρω γραφικής περιοχής.

Η περιοχή μας χρειάζεται χώρους ιππασίας, ανάπαυσης, περιπατητών, ποδηλασίας και χώρους αναψυχής, παραγωγικών και δημιουργικών δραστηριοτήτων και συλλογή των μικρών πηγών σε μικρο- φράγματα.

ΟΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

Ο ανώτατος στόχος μας πρέπει να είναι η υγεία του λαού μας και η περιβαλλοντική προφύλαξη του περίγυρού μας, που πρέπει να υπάρχουν πάντα τα εντόπια φυτά και τα είδη των πουλιών.

Η καταστροφή άγριων δένδρων, θάμνων και πεύκων καταστρέφουν τους χώρους ζωής, που εμείς έχουμε υποχρέωση να προφυλάξουμε και να διατηρήσουμε το βιότοπο, τα φυτά, τα ζώα και την πληθώρα πουλιών της ομορφιάς της φύσης και του τοπίου.

Η ραγδαία υποβάθμιση του Φυσικού περιβάλλοντος κληροδοτεί στις επόμενες γενιές τη χειρότερη κατάσταση, που θα τις οδηγήσουν και συνοδεύσουν οι καταστροφές των φυσικών πόρων της χώρας μας. Φρεσκότερο αέρα με λιγότερο όζων δεν χρειάζονται μόνο τα δένδρα, παρά επίσης και οι άνθρωποι.

΄0που αφήνουμε ακούσια ή εκούσια να πεθαίνει το δάσος, αυξάνουν επίσης και οι αναπνευστικές ασθένειες.

Αντίθετα με τον άνθρωπο μπορεί κανείς να βοηθήσει τα δένδρα διαμέσου της αναδάσωσης και διαμέσου της αναγκαίας και αρμόζουσας ποικιλίας των δένδρων και τον σωστό προγραμματισμό προ της δενδροφύτευσης, ενδιάμεσα και μετά, ώστε και εκτός βέβαια από πευκόφυτες μονοκαλλιέργειες, που είναι εκτεθειμένες σε επιδημίες παρασίτων και τη θραύση-ξερίζωμα από τους ανέμους, να συμπεριληφθεί ποικιλία δένδρων και ποικίλων θάμνων, όπως συνηθίζεται σε αρκετές άλλες χώρες.

Θα θέλαμε να αναφέρουμε και την αναφορά στην μεταρρύθμιση του νέου συντάγματος του 2001. Ο κορμός της διάταξης όπως ψηφίστηκε αναφέρει: «Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους και δικαίωμα του καθενός.

Για τη διαφύλαξή τους το κράτος έχει την υποχρέωση να πάρει τα κατάλληλα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων.

Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέωση του κράτους. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων.

Εκτός και αν προέχει για την Εθνική Οικονομία ή αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση που επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον».

Η Πατρίδα μας, η Ελλάδα δεν είναι και δεν χαρακτηρίζεται μόνο η κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού και της φιλοσοφίας.

Είναι επίσης και η χώρα της Μυθολογίας και των Φυσικών Επιστημών.
Ο φιλόσοφος Αριστοτέλης ( 383-323 π.χ.) ως πρώτος είχε χαρτογραφήσει σε λεπτομερή σπουδή των φυσικών φαινομένων, όλα τα τότε γνωστά ζωικά πλάσματα και μας είχε γνωστοποιήσει για τις πρώτες περιβαλλοντικές καταστροφές.

Εντυπωσιακά ήτανε τα θρηνώδη παράπονα που συνέγραψε μπροστά από 2.300 χρόνια για την μεγάλη έκταση Ꮔης αποψί όλοι μας, ότι τα δάση καθυστερούν το λιώσιμο των χιονιών και εμποδίζουν τις ανοιξιάτικες πλημμύρες.
Τα δένδρα κρατούν σφικτά τις θρεπτικές ουσίες και εμποδίζουν τον αέρα και τη βροχή να ισοπεδώσουν την ψίχα του εδάφους.
Τι μπορεί να συμβεί, χωρίς δάση, το γνωρίζει ο καθένας μας, αν ρίξει μία ματιά στα γύρω γυμνά βουνά ή αλλά γενικότερα στη Βαλκανική και την Ελλάδα που καθημερινά κινδυνεύουμε από νεροποντές ή την Νότια Ιταλία και τον τελευταίο καιρό και τη Γαλλία.

Κάποτε ήτανε εύφορα και γόνιμα και πυκνό-δασωμένα τοπία, που όμως από τη συνεχή από-δάσωση, τις πυρκαγιές και τη δράση των οικοπεδοφάγων, καταστράφηκαν ή χτυπήθηκαν από την φαλάκρα και απονεκρώθηκαν ως ένα σκελετό.

Ακόμα και οι οδηγοί οφείλουν στα δένδρα αρκετά: Χωρίς αναδασώσεις των βουνίσιων πλαγιών, θα συνέβαιναν συχνά στις αναφερόμενες περιοχές πάντα καθιζήσεις, ολισθήσεις εδαφών, πετρο-κυλίσματα και χιονοστιβάδες.

Σήμερα παρατηρούμε, ότι η παρακμή και η κατάρρευση των προ- φυλασσόμενων ων δασών στις ΄Αλπεις με τον υπερβολικό τουρισμό έχει οδηγήσει κιόλας σε μία ανησυχητική αύξηση των ζημιών από τις κατολισθήσεις του εδάφους, τις χιονοστιβάδες και τα ατυχήματα.

Από την περιήγησή μου την 19.Ιουλίου 2006 σε ολόκληρη ως τις κορυφές περιοχή του Πευκοδάσους Κυργίων ( Βαθυχωρίου, Υψηλού, Πηγαδίων) διαπίστωσα ότι καταστρέφεται και υποβαθμίζεται, αν δεν δραστηριοποιηθούμε κατεπειγόντως και η πρόσβαση είναι σε επικίνδυνο και προκλητικό βαθμό παραμελημένη και από ατύχημα οπλοχρησίας ή από καυτό γυαλί μπορεί να αποτεφρωθεί η πευκόφυτος περιοχή, και ασφαλώς καθυστερεί η απαραίτητη και επείγουσα μικτή αναδάσωση- δεντροφύτευση μικτού δάσους πάνω τριάντα χρόνια, αλλά ακόμα λείπουν και οι επείγουσες και απαραίτητες διαχωριστικές γραμμές πυρασφάλειας .

0ι απαραίτητες ομβρολιμνούλες των περιοχών μας έχουν ανεπανόρθωτα καταστραφεί και προκλητικά παραμεληθεί.

Μετά από την καταγραφή γεγονότων και στο παρελθόν, ασχολήθηκα σε πολυάριθμα άρθρα μου και ειδικές Εισηγήσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και αναφέρθηκα λεπτομερέστατα και για τον απαραίτητο ΞΕΝΩΝΑ και για επέκταση αναδάσωσης της περιοχής στο Υψηλό και στην ανακήρυξη του Πευκοδάσους σε προφυλασσόμενο τοπίο και επέκταση της περιοχής απαγόρευσης του θηράματος, διότι συνήθως τα θηράματα και τα πουλιά καταφεύγουν για νερό έξω από το Πευκοδάσος και κρύβονται επίσης σε θάμνους έξω του πευκοδάσους…

Το 1993 απευθύνθηκα στο Δασαρχείο (φωνή βοώντος εν τη ερήμω) για την μικτή αναδάσωση της περιοχής με δένδρα, θάμνους κλπ. ακόμα και με «Νέους για την Ευρώπη» και το σταμάτημα της προκλητικής κοπής των όμορφων αγριο-αχλαδιών, που είναι ανάγκη εμβολιασμού και της προφύλαξης των πεύκων για να εξυψώσουμε τώρα πλέον με μικτά δάση την περιοχή και την ποιότητα ζωής, για την ισοφάριση του κλίματος, την περισυλλογή των -υπόγειων υδάτων- και την προφύλαξη του εδάφους από την ολίσθηση.

Στην πατρίδα μας όμως έχει κανείς την υποψία ότι σε συγκεκριμένα ερωτήματα δεν παίρνεις χειροπιαστές απαντήσεις.

Αν και αργά, αυτή η αποκάλυψη της αλήθειας ενοχλεί τους ανθρώπους που εργάζονται για ιδιοτελείς σκοπούς και εκείνους τους ύποπτους καιροσκόπους και τους υπεύθυνους και ενδεχομένως και τις αρχές, που τρομάζουν από δημοκρατικές αποκαλύψεις, όχι δεν τους τρομάζουν όμως τα ψεύδη.

Σε λίγο καιρό θα αρχίσουμε να έχουμε λιγότερες βροχές με περισσότερες πλημμύρες και ενώ μέχρι τώρα η γύρω περιοχή και το δάσος επιδρούσε ως ισοσκέλιση του κλίματος, που ρύθμιζε το νερό, ώστε 1/3 να εξατμίζεται,1/3 να εισέρχεται στο έδαφος, 1/3 να ρέει σιγά, σιγά και να εμποδίζει εδαφικές πλημμύρες και ολισθήσεις εδαφών.

Το δάσος πολλαπλασιάζει τα συστατικά του οξυγόνου, του αέρα και καθαρίζει την ατμόσφαιρα από την σκόνη και τον καπνό.
Περαιτέρω προσφέρει μία εντυπωσιακή και αποτελεσματική ομπρέλα εναντίον της ηχορύπανσης.

Τώρα, με την επίστρωση του τσιμέντου στις γραφικές περιοχές, των πλακών και της ασφάλτου αυτό το νερό είναι υποχρεωμένο να πάρει τον κατήφορο, παίρνοντας μαζί του όλους τους βόθρους........ από το Υψηλό και άλλων αμφιθεατρικών Συνοικισμών και δηλητηριάζοντας τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα....

΄0ταν έχουμε καλύψει με τσιμέντο, σπίτια και πλάκες τις κορυφές, χωρίς ένα εντόπιο πρωτότυπο αρμονικό χωροταξικό περιβαλλοντικό σχέδιο, αρχίζουμε να υποφέρουμε από νερό και πλημμύρες και μια αιώνια υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και για τα παιδιά των παιδιών μας.

Στα ερωτήματα, αν η έκκλησή μας θα στεφθεί με επιτυχία για μία γνήσια προφύλαξη του περιβάλλοντος και το γνήσιο πρόγραμμα ενός ΞΕΝΩΝΑ και στο δικό μας τόπο, διαπιστώνω, ότι έχουμε κάποια περιθώρια ελευθερίας λόγου και δράσης ανθρώπων, που συχνά πυροβολείται με βάναυσα όπλα, όχι συνταγματαρχών, αλλά από ανθρώπους με ιδιοτελείς στόχους….

Και αυτή η ελευθερία είναι βέβαια και η ευθύνη μας για την πραγματοποίηση των επιδιώξεων απέναντι στα βασικά άρθρα του δημοκρατικού συντάγματός μας, αλλά επειδή ελευθερία σημαίνει ευθύνη, πάρα πολλοί τη φοβούνται την ελευθερία τους και παραιτούνται απ΄ αυτήν καταφεύγοντας στην μακαριότητα της ανευθυνότητας...

Πολίτης όμως ελεύθερος είναι όποιος τολμά να στηλιτεύει τους υπεύθυνους για τις όποιες ατασθαλίες τους και για μία τέτοια παραγωγική πνευματική επένδυση δεν θα γίνει καμιά υπέρβαση…. Άλλωστε μια κριτική συνεισφορά είναι σαν μια καλή ιατρική διάγνωση.

Γνωρίζουμε, ότι η γραφειοκρατία της ελληνικής κρατικής μηχανής και της ανεύθυνης πολιτικής αλαζονείας μερικών, είναι ένα περίεργο σύστημα που ταυτίζει την έννοια της διοίκησης με αυτούς που την ασκούν.

Αν θέλουν σας εξυπηρετούν. Αν δεν θέλουν υπάρχουν χίλιοι τρόποι να σας ταλαιπωρούν, ένα περίεργο φαινόμενο νοοτροπίας που παρουσιάζεται σχεδόν μόνο στην Πατρίδα μας.

Η Δημοκρατία χρειάζεται πληροφορημένους ανθρώπους που αυτόνομα και υπεύθυνα σχηματίζουν την συμβίωση και συνεργασία με άλλους και συγχρόνως προσανατολίζονται σε κανόνες συμπεριφοράς ή και αρετές.

Δημοκρατία χωρίς εμπιστοσύνη δεν είναι δυνατή και ασφαλώς υπάρχουν πολλαπλές ανεξέλεγκτες διαφθορές, υπερτιμολογήσεις, παραλείψεις, προτάσεις, αιτήσεις, κριτικές, παράπονα βελτίωσης γεγονότων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όμως όταν δεν είμαστε σε θέση να τα συλλάβουμε γελοιοποιούνται και απορρίπτονται.

Σας υπενθυμίζω τον «Θανάση» τον μετανάστη μας, που τον έκανε αγωγή Κοινοτάρχης και με τρεις ύποπτους μάρτυρες καταδικάστηκε διαδοχικά ΕΡΗΜΗΝ σε εννιά μήνες φυλακή, χωρίς να καλεστεί ως κατηγορούμενος να αμυνθεί για τις κατηγορίες σε βάρος του, σε ένα πρωτόφαντο ατόπημα και ύψιστο δημοκρατικό έλλειμμα της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της λειτουργίας της έννομης τάξης…

Απ΄ άκρη σε άκρη της επικράτειας έχει κανείς την εντύπωση,ή μας δίνεται, δυστυχώς, η εντύπωση ότι στις ενδιάμεσες ανθρώπινες σχέσεις κυριαρχεί το χυδαίο πνεύμα αντιλογίας……

Επίσης γνωρίζουμε και στην περίπτωση των ελεγκτών, η αντίσταση των μανδαρίνων, όπως αναφέρει το Βήμα, βρίσκει συνένοχη την πολιτική εξουσία που δεν επιθυμεί να ελέγχεται ο τομέας ευθύνης της, έτσι που οι γραφειοκράτες κατά κανόνα νικούν τους ελεγκτές, βλέπε σχετικά, (Βήμα,21.1.96 και για τον έλεγχο των ελεγκτών χρειαζόμαστε πάλι νέους ελεγκτές κλπ.

Δεν είναι μόνο η αναφορά των προβλημάτων που αργότερα δεν ακολούθησε τίποτε παραγωγικότερο από πριν, τουναντίον οι προτάσεις, αντιπροτάσεις και τα οράματα των κατοίκων προδόθηκαν και ποδοπατήθηκαν.

Εκείνη η γραφικότητα και απλότητα του χωριού μας και σχετική περιοχή των πηγών μας μετατράπηκε πολλές φορές σε αντιαισθητικό και αντι-περιβαλλοντικό σκιάχτρο, αλλά και με τις προκλητικές αλλαγές τοπωνυμιών κατέστη πηγή δράματος για τους κατοίκους.

Επισημαίνω μόνο, ότι τα δάση μας καίγονται, η χωροταξική μας μελέτη και οικοδόμηση είναι προκλητικά αντι-περιβαλλοντική, αντιαισθητική και υποβαθμισμένη.

Το περιβάλλον που ούτως ή άλλως αιμορραγεί από καιρό - δεκάδες σκοτώνονται σε κάθε μικρή ή μεγάλη έξοδο από τα αστικά κέντρα- ανοργανωσιά, στο κέντρο του χωριού μας οχήματα προκλητικά και αντιαισθητικά παρκαρισμένα, ενώ τα μηχανάκια διασχίζουν τους δρόμους με ηχητική προκλητική και περιβαλλοντική υπερβολικά ανεπίτρεπτη ηχορύπανση, σαν να βρίσκονται στη χώρα των κουφών και των νεκρών ανθρώπων, με απάθεια, βουβαμάρα και χωρίς την επέμβαση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Επικρατεί και προωθείται μία παράξενη ιδιοτροπία μας και βρίσκεται σε περαιτέρω εξέλιξη, η υποψία και μόνο ωχαδερφισμός, ακαταστασία και απαράδεκτη οκνηρία πνεύματος και προκλητικής νοοτροπίας κατά την άποψη των κατοίκων επικρατούν σε σχεδόν όλον το δημόσιο τομέα, στις τουριστικές μας περιοχές, μας εγκαταλείπουν και οι τουρίστες για την ακρίβεια, την υποβαθμισμένη εξυπηρέτηση από έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού και ελλιπή υποδομή, από τα λιμάνια και τα αεροδρόμια με τα ακριβά εισιτήρια ως τα υπουργεία και τους οργανισμούς που λειτουργούν με τη διαπίστωση συμπολιτών ακόμα με τριτοκοσμικά πρότυπα, χρόνια τώρα, αλλά συγκινούνται μόνον όσοι υφίστανται τις συνέπειες της κρατικής αβελτηρίας….

ΟΙ ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ

Υπάρχει ταυτόχρονα η άλλη Ελλάδα (και που επιδιώκουμε με πολλαπλές προτάσεις, παροτρύνσεις, επισημάνσεις, δραστηριότητες), της αξιοπρέπειας, της ευθύτητας, της συν-απόφασης, της δημιουργίας, της συνεργασίας, της συμμετοχής, της ελεύθερης έκφρασης λόγου και της ευθύνης, της αλληλεπίδρασης, που είναι ισχυρή στην κοινωνική και πνευματική της παρουσία, όπου δοκιμάζεται και ενδεικτικά πάλι σας αναφέρω αυτά που εδώ και είκοσι οχτώ χρόνια προτείνω και ευτυχώς μέρος αυτών υλοποιούνται στην ακριτική Φλώρινα.

Κάθε περαιτέρω επιδίωξη εξωραϊσμού του Πευκοδάσους Κυργίων πρέπει να συμπεριλαμβάνει τομέα αναψυχής, τομέα βιοτόπου και τομέα παρκαρίσματος έξω από το πευκοδάσος με εμφανή διαχωριστική γραμμή από τον κίνδυνο πυρκαγιάς. Τομέας όμως βιοτόπου χωρίς φράγματα και χωρίς επαρκές νερό είναι προκλητικά ακατανόητο.

Η αγροτιά μας πλήττεται και σε αδιέξοδο βρίσκονται οι τοπικές οικονομίες της χώρας μας και ιδιαίτερα της παραμελημένης περιοχής μας.

Τότε μόνο έχει προτεραιότητα η περαιτέρω εξέλιξη του Πευκοδάσους όταν παράλληλα αναπτυχθούν σε κοινή δράση και αλληλέγγυα αλληλεπίδραση και συμμετοχή από τις εντόπιες κοινωνίες τα εκεί ευρισκόμενα προάστια των Κυργίων και αλλού με τοπικές αγροτουριστικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις εντόπιων προϊόντων και προσφορές εξυπηρετήσεων all inclusive με υποδειγματικά πρότυπα σε όλους τους τομείς, όπως της Καλαβρίας της Νοτίου Ιταλίας, βλέπε σχετικά άρθρα στην ιστοσελίδα μου.

Το πρώτο κάλεσμα επιστροφής στο αναφερόμενο παράδειγμά μας, προς τους αποδήμους απευθύνει η ακριτική Φλώρινα, όπου από τα τελευταία χρόνια η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση έχει θέσει σε εφαρμογή ένα φιλόδοξο, αξιέπαινο και αξιοσέβαστο πρόγραμμα: να δημιουργήσει μία Στέγη Αποδήμων σε κάθε κοινότητα που απειλείται άμεσα από την ερήμωση λόγω της μετανάστευσης, όπου ο μισός πληθυσμός του νομού ζει μόνιμα στην Αυστραλία και τον Καναδά.

Η ιδέα για την υλοποίηση του σχεδίου φιλοξενίας των αποδήμων Ελλήνων ανήκει στην περιφερειάρχη Φλώρινας, όπου γεννήθηκε μια ιδέα έξω από την ελληνική επικράτεια, η γέννηση της ιδέας η οποία συνειδητοποίησε την τραγικότητα τη κατάστασης μετά από ένα ταξίδι της στον Καναδά και στην

Αυστραλία, ότι η επικοινωνία με τους αποδήμους είναι ελλιπής, τόσο σε πανελλήνιο, όσο και σε τοπικό επίπεδο.

Σύμφωνα με το σχέδιο, σε κάθε χωριό της Φλώρινας η Νομαρχία δεσμεύει για αναπαλαίωση ένα εγκαταλειμμένο δημόσιο κτίριο, π.χ. σχολείο είτε κτίζει ΞΕΝΩΝΕΣ που θα φιλοξενούν τους απόδημους για όσο διάστημα επισκέπτονται τη γενέτειρά τους.

Για εμάς εδώ στο χωριό μας και στο απέραντο πευκοδάσος Κυργίων ή ακόμα τριγύρω σε γραφικές αμφιθεατρικές περιοχές θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε έναν μικτό αμφιθεατρικό ευρωπαϊκό μεταναστευτικό Συνοικισμό, ΞΕΝΩΝΑ ή Πολιτιστικό Κέντρο πολλαπλών δυνατοτήτων….

Το πρόγραμμα ξεκίνησε εκεί στην περιγραφή μας, πιλοτικά και μέσα σε ένα χρόνο με τέσσερα ακριτικά χωριά, την Πρώτη, τη Εύη, το Μεσονήσι και την Ιτιά.

Στην πορεία όμως, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση υπέγραψε συμβάσεις συνεργασίας με αρκετές κοινότητες, γεγονός που αυξάνει την αισιοδοξία για την επιτυχή έκβαση και είναι παράδειγμα προς μίμηση αυτή όλη η αξιοθαύμαστη, ενεργητική και αξιοπρόσεκτη προσπάθεια…… που δυστυχώς ακόμα λείπει από τον τόπο μας, όπου θα επανέλθω και πάλι προσεχώς….

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Επισημαίνουμε, ότι η ανακοίνωση που υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση τον Ιούλιο δίδει μια ανάλυση της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ και έχει υποστηρίξει σημαντικά έργα υποδομής που αναπτύσσονται στις πόλεις και στις περιοχές των Ευρωπαίων εταίρων μας, οι οποίες υπάγονται στους στόχους σύγκλησης, ανταγωνιστικότητας και απασχόλησης και συνοψίζονται σε τρεις βασικούς τομείς, δηλαδή τον οικονομικό, τον κοινωνικό και του περιβάλλοντος.

Περαιτέρω παραλήφτηκαν περίπου 100 συνεισφορές και ορίζει 60 συστάσεις που θέλουμε να ελπίζουμε, ότι θα βοηθήσουν και τις δικές μας τοπικές και νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις, εταίρους, ενώσεις, οικονομικούς φορείς, επαγγελματίες στον σχεδιασμό προγραμμάτων δράσης επιλέξιμων για υποστήριξη από τα διαρθρωτικά ταμεία κατά την περίοδο 2007-2013.

Βλέπε: Danuta Huebner, μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αρμόδια για την περιφερειακή πολιτική.

Οι νέοι, ικανοί, δραστήριοι, υπερκομματικοί και πολιτικοποιημένοι, υπεύθυνοι και πληροφορημένοι συμπολίτες των περιφερειακών κοινωνιών μας, που θα επιλεγούν ή και όχι εδώ και τώρα, πρέπει να δράσουν συνεισφέροντες αφιλοκερδώς, συλλογικά, παραγωγικά, υπεύθυνα και αλληλέγγυα και είμαι βέβαιος ότι η ΕΕ θα είναι σε θέση να υποστηρίξει πολλά έργα και να συμβάλει, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα κοινοτικά κονδύλια θα χρησιμοποιηθούν με ζήλο, με διαφανή και ειλικρινή τρόπο που θα επιφέρει τα μεγαλύτερα δυνατά αποτελέσματα στις παραμελημένες περιοχές μας, που μέχρι σήμερα οι κομματικοποιημένοι άρχοντες δεν είχαν την κατάλληλη έμπνευση, διορατικότητα και υποστήριξη από άξια πολιτικοποιημένα τέκνα της περιοχής μας.


Πηγή: Το ΒΗΜΑ 1990-1996 και περαιτέρω σειρά άρθρων μου σε εφημερίδες, περιοδικά και στο ιντερνέτ και στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ευπρόσδεκτος σε κάθε Αντίλογο
Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, Κολωνία

Ο Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, σπούδασε και ζει στην Κολωνία της Γερμανίας και αρθρογραφεί για πολλά χρόνια σε ελληνόφωνες ιστοσελίδες και ΜΜΕ των τριών Ηπείρων

www.kn-megalexandros.gr,
konstantin.nalbantis@t-online.de


--------------------------------------------------------------------------------

Β. ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΑΙΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ


KONSTANTINOS N ALBANTIS 14.04.2007
Postfach 420389
D 50897 KOELN
E-mail: konstantin.nalbantis@t-online.de
www.kn-megalexandros.gr


Β. ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΝΟΜΑΡΧΗΝ
ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Προς τον Αξιότιμο Κύριον Νομάρχην Δράμας
και το συνολικό Νομαρχιακό Συμβούλιο

Νομαρχιακό Συμβούλιο 24.04.2007

Θέμα: ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΚΑΙ ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΣΗΣ ΤΡΙΩΝ ΠΡΟΥΠΑΡΧΟΝΤΩΝ ΧΩΜΑΤΙΝΩΝ ΥΔΑΤΟΔΕΞΑΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΥΨΗΛΟΝ (Καβάκια) Κυργίων και ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΧΩΜΑΤΙΝΟΥ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΠΕΥΚΟΔΑΣΟΣ ΚΥΡΓΙΩΝ, περιοχή Υψηλόν προς Πηγάδια, επίσης πρόσβασης ασφαλτόστρωτου δρόμου από Υψηλόν προς Πευκοδάσος.

Κυρίες και κύριοι εκλεγμένοι των τοπικών κοινωνιών.
Ήδη προ ημερών σας έχω αποστείλει μια Αίτηση για την πρόσβαση προς το Πευκοδάσος ασφαλτόστρωτου δρόμου από το Υψηλόν προς το Πευκοδάσος, τουλάχιστον 400 μέτρων και πάλι σήμερα σαs υποβάλλω Αίτηση λήψης αποφάσεων για το Πευκοδάσος των Κυργίων, πρόσβαση δρόμου και δημιουργία τεσσάρων χωμάτινων υδατοδεξαμενών στο Υψηλόν και πλησίον του Πευκοδάσους.

Αιτιολόγηση:

Για την αναπτυξιακή πορεία του Πευκοδάσους και κυρίως για την υγεία του εντόπιου πληθυσμού έχω κατ΄ επανάληψη εισηγηθεί. Μην ξαχνάμε ότι πάνω από το 40% του πληθυσμού του Νομού μας βρίσκεται στην εσωτερική και εξωτερική Μετανάστευση με πολλές αντιμαχόμενες απόψεις, με ερηπωμένα χωριά και φτωχές γειτονιές.

Αν θέλουμε να μην ισχύσει το ρητό του Πυθαγόρα: „Αποδημούντα, επί τοις όροις ανεπιστρεπτείν“, τότε πρέπει να δραστηριοποιηθούμε σε έργα πλησιέστερα ιαματικών πηγών και χωριών.

Γιατί η επίσκεψη και εκδήλωση σε απομακρυσμένες περιοχές, απαιτεί την προϋπόθεση μιας άψογης συγκοινωνίας της τοπικής Αυτοδιοίκησης, για την εξυπηρέτηση όλων των πολιτών απ΄ όλες τις κοινωνικές τάξεις.

Αν θέλουμε επίσης να μην στερεωθεί στα παιδιά μας το ρητό: „ αν έχεις αφήσει πίσω σου την φτώχεια και την τυραννία, έτσι ώστε ποτέ πια να μην επιστρέψεις εκεί πέρα“, τότε επίσης πρέπει οι δράσεις μας να είναι αρχικά πλησιέστερα των χωριών μας.

Παρακαλείστε ευγενώς, όπως ασχοληθείτε με τις προτάσεις μου 3 χωμάτινων υδατοδεξαμενών- 1 χωμάτινου φράγματος και πρόσβαση ασφαλτόστρωτου δρόμου από το Υψηλόν προς Πευκοδάσος και μου απαντήσετε εγκαίρως, ώστε να κάνω αν χρειαστεί και σχετική έκκληση στα κατάλληλα όργανα της ΕΕ.

Με εκτίμηση
Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης,
Κολωνία 14.04.2007

ΥΓ. Για την πλήρη και κατατοπιστική σας ενημέρωση διαβάσατε την εισήγηση: ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΥΚΟΔΑΣΟΥΣ ΚΥΡΓΙΩΝ ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ: www.kn-megalexandros.gr

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Πηγή: Ελληνο-Κυπριακό Φόρουμ

1. Μία ημέρα που ένας κεραυνός έκαψε τον Ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, λέγεται ότι γεννήθηκε στη Πέλλα ο Αλέξανδρος. H ακριβής ημερομηνία δεν είναι γνωστή, αλλά η πιθανότερη είναι η 20η Ιουλίου του 356 π.Χ.

2. Ο Αλέξανδρος μεγάλωσε και ανατράφηκε στη Πέλλα, προφυλαγμένος από τις ίντριγκες του Παλατιού, στις Αιγές. Πρώτος του δάσκαλος ήταν ο αυστηρός Λεωνίδας, θείος της Ολυμπιάδας, που ενέπνευσε την ασκητική φύση του Αλέξανδρου.

3. Ο Λεωνίδας αντικαταστάθηκε από τον Λυσίμαχο, που ξύπνησε στο αγόρι την αγάπη για τις τέχνες, τη ποίηση, το θέατρο, τη λύρα. Αλλά πάνω από όλα μετάδωσε την αγάπη του για τα Ομηρικά Έπη. Ο Λυσίμαχος αποκαλούσε τον Αλέξανδρο "Αχιλλέα" τον Ηφαιστίονα "Πάτροκλο" και τον εαυτό του "Φοίνικα" (Φοίνιξ είναι ο δάσκαλος του Αχιλλέα). από τότε, ένα αντίτυπο της Ιλιάδος βρισκόταν πάντα στο προσκέφαλο του Αλέξανδρου.

4. Σε ηλικία 13 ετών, οι γονείς του κάλεσαν για Δάσκαλο τον Αριστοτέλη. Ο Αλέξανδρος μαζί με τον Ηφαιστίωνα και μερικούς ακόμα φίλους του, μεταφέρθηκε στην Μιέζα, μια μέρα δρόμο από το παλάτι. Ο Αριστοτέλης, δίδαξε τον νεαρό Αλέξανδρο φιλοσοφία, ηθική, πολιτική και ιατρική. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος είχε πει: «Στον Πατέρα μου χρωστώ το Ζην, στον Διδάσκαλό μου το Ευ Ζην». Παράλληλα o Αλέξανδρος ξεκίνησε και τη στρατιωτική του διαπαιδαγώγηση διαβάζοντας πρώτα μόνος του τα έργα του Θουκυδίδη, του Ηροδότου και του Ξενοφώντα και ύστερα ο Φίλιππος μαζί με τους στρατηγούς του εξήγησαν τις πολεμικές τακτικές, πως να κερδίζει μια μάχη και πως να οργανώνει και να εκπαιδεύει τον στρατό του.
5. Στα 16α γενέθλιά του, που ισοδυναμούσαν με ενηλικίωση, ο Φίλιππος τον ορίζει αντιβασιλέα. Σε κάποιο επεισόδιο στη Θράκη ο Αλέξανδρος αποκτά πολεμική εμπειρία και είναι νικηφόρος! Για να υπογραμμίσει το γεγονός, θεμελιώνει μια πόλη, την Αλεξανδρούπολη.

6. Ο Φίλιππος θεωρήθηκε από τους υπόλοιπους Έλληνες σαν μια απειλή για την Ελευθερία. Ο Δημοσθένης στην Αθήνα υποκινούσε τον Όχλο με τους Φιλιππικούς του. Τελικά, η Θήβα έσπασε την συνθήκη με τον Φίλιππο και συμμάχησε με τους Αθηναίους. Τότε, ο Αλέξανδρος, 17 ετών, νίκησε στη Χαιρώνεια τον Αθηναϊκό στρατό, ενισχυμένο με τον "Ιερό Λόχο" των Θηβαίων, ο οποίος εξοντώθηκε μέχρι ενός. Στη συνέχεια στάλθηκε στην Αθήνα για να διαπραγματευτεί τη νέα συνθήκη. Ο Όχλος γοητεύτηκε από αυτόν τον νεαρό με την Θεϊκή όψη. Ο Φίλιππος ανακηρύχτηκε "Στρατηγός Αυτοκράτωρ" από τις Ελληνικές Πόλεις (εκτός της Σπάρτης) και άρχισε να προετοιμάζει την εκστρατεία του στην Ασία.

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΣ

Τον Ιούνιο του 336 π.Χ., ο Φίλιππος στέλνει στον Ελλήσποντο τον Άτταλο και τον Παρμενίωνα με 10.000 στρατό, για να προετοιμάσουν την εκστρατεία. Ο ίδιος, θέλοντας να εορτάσει την έναρξη της εκστρατείας του στην Ασία, παραθέτει ένα μεγάλο αποχαιρετιστήριο γλέντι.

Σε μια επίδειξη δύναμης, εισέρχεται στην αίθουσα χωρίς την φρουρά του. Τότε όμως δολοφονείται από έναν από τους πιο έμπιστους Σωματοφύλακές του, τον Παυσανία, ο οποίος σκοτώνεται λίγα λεπτά αργότερα από τους διώκτες του.
Ο Αλέξανδρος είναι ο μόνος πιθανός διάδοχος και με την υποστήριξη του Αντίπατρου, που εκτελεί χρέη "Αντιβασιλέα", ανακηρύσσεται από τον στρατό νέος βασιλιάς.

Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

1. Ακολουθεί μια περίοδο "εκκαθαρίσεων" και καταστολής εξεγέρσεων. Τα μέλη της Συμμαχίας της Κορίνθου, οι Θράκες και οι Ιλλυριοί θεώρησαν το θάνατο του ισχυρού Μακεδόνα βασιλιά ως ιδανική ευκαιρία για να αποστατήσουν. Όμως ο Αλέξανδρος, δεν άφησε περιθώρια στους αντιπάλους του. Αφού προηγουμένως ανακηρύχθηκε άρχων της Θεσσαλίας, κατευθύνθηκε προς την Πελοπόννησο.

Η Αθήνα, η Θήβα και τα υπόλοιπα μέλη της Συμμαχίας συνθηκολογούν και ετοιμάζουν μια νέα συνθήκη με τον Αλέξανδρο, που ανακηρύσσεται "Στρατηγός Αυτοκράτωρ" των Ελλήνων στη εκστρατεία κατά των Περσών.

2. Την άνοιξη του 335 π.Χ. ο Αλέξανδρος εκστράτευσε εναντίον των Θρακών, των Τριβαλλών και των Ιλλυριών, οι οποίοι μετά το θάνατο του Φιλίππου είχαν δείξει επαναστατικές τάσεις. Πέρασε από την Αμφίπολη τη Δράμα και τη Φιλιππούπολη και σε δέκα μέρες έφθασε στον Αίμο μια απόσταση 300 χιλιομέτρων. Εκεί στα στενά της Σίπκας αντιμετώπισε και νίκησε τους Όδρισσες . Προχωρώντας βορειότερα έφθασε στο Δούναβη όπου νίκησε τους Τριβαλλούς και τους Γέτες. Ενώ επέστρεφε στη Πέλλα έμαθε ότι οι Τριβαλλοί της Δύσης υπό τον Κλείτο είχαν φθάσει στην Έδεσσα και κινδύνευε η Δυτική Μακεδονία. Τελικά ο Αλέξανδρος κατάφερε μετά από αποφασιστικές μάχες όπου κινδύνεψε 2 φορές να σκοτωθεί να τρέψει σε φυγή τον Κλείτο. Η υποταγή των βαρβάρων του βορρά είχε πραγματοποιηθεί οριστικά.

3. Στο μεταξύ στη νότια Ελλάδα δεν είχαν φθάσει οι ειδήσεις για τις νίκες του Αλεξάνδρου. Αντίθετα διαδίδονταν ότι ο Αλέξανδρος είχε σκοτωθεί. Η Αθήνα με πρωτοστάτη τον Δημοσθένη εξεγέρθηκε κατά των Μακεδόνων. Ακολούθησαν και άλλες Πελοποννησιακές πόλεις. Στη Θήβα η Μακεδονική φρουρά είχε αποκλειστεί στη Καδμία. Ο Αλέξανδρος μόλις πληροφορήθηκε τα νέα χωρίς να διστάσει καθόλου και παρά το γεγονός ότι είχε διανύσει μέχρι τότε μια απόσταση 2000 χιλιομέτρων ξεκίνησε για τη Θήβα. Σε δεκατρείς μέρες διανύοντας μια απόσταση 600 χιλιομέτρων Αλέξανδρος εμφανίζεται με το στρατό του έξω από τις πύλες της Θήβας και απαιτεί να γίνει σεβαστή η συνθήκη. Οι Θηβαίοι απαντούν με επίθεση. Την επόμενη μέρα, ο Περδίκκας επιτίθεται και καταλαμβάνει την πόλη.

4. Η Θήβα λεηλατείται και ισοπεδώνεται, εκτός από τους Ναούς και το σπίτι του λυρικού ποιητή Πίνδαρου. 6000 Θηβαίοι σκοτώνονται και 30.000 πωλούνται σκλάβοι. Ο Αλέξανδρος ήθελε μια παραδειγματική τιμωρία για τους υπόλοιπους Έλληνες.

5. Μετά την καταστροφή της Θήβας οι Αθηναίοι και τα υπόλοιπα μέλη της Συμμαχίας έστειλαν πρέσβεις να συγχαρούν τον Αλέξανδρο για τις νίκες του εναντίων των βαρβάρων του βορρά και των Θηβαίων. Ο Αλέξανδρος δέχτηκε τις ευχαριστίες τους μη θέλοντας να τιμωρήσει τους συνωμότες των άλλων πόλεων.

6. Έτσι πέτυχε να συσπειρώσει όλους τους Έλληνες γύρω του αναγνωρίζοντας στο πρόσωπο του Αλεξάνδρου ένα ηγέτη με σπάνιες πνευματικές και στρατιωτικές ικανότητες. Όσοι είχαν κινηθεί εναντίων του μιλούσαν τώρα με θαυμασμό για εκείνον. Τον Οκτώβριο του 335 π.Χ. ο Αλέξανδρος επέστρεψε στη Πέλλα και άρχισε τις ετοιμασίες για τη μεγάλη εκστρατεία η οποία θα άρχιζε την επόμενη άνοιξη.

AΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ

1. Η ιδέα για μια εκστρατεία κατά των Περσών δεν ήταν νέα. Ήδη από την επόμενη των μεγάλων και νικηφόρων Περσικών Πολέμων οι Έλληνες προχώρησαν σε συμμαχικούς σχηματισμούς (Δηλιακή Συμμαχία), με σκοπό την απελευθέρωση των ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας και στη συνέχεια ενός εκδικητικού πολέμου κατά των "ιερόσυλων" Περσών. Το ιδεολογικό υπόβαθρο για τη διεξαγωγή ενός πανελλήνιου πολέμου κατά της Ασίας είχε από καιρό προετοιμαστεί (Γοργίας, Ισοκράτης, Αριστοτέλης) και ήταν αυτή ακριβώς η δύναμη που έφερε σε ευθεία αντίθεση την καταστροφική κατάσταση του μόνιμου εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα με την όλο και διογκούμενη απαίτηση για μια Κοινή Ειρήνη. Η οικονομικοκοινωνική κρίση, εξάλλου, που οξύνθηκε κατά την πρώτη πεντηκονταετία του 4ου αι π.Χ. και η απόρριψη κάθε ιδέας για δικαιότερη ανακατανομή του πλούτου και της εξουσίας, όπως με σαφήνεια αποφάσισε το Συνέδριο της Κορίνθου το 338, αποτέλεσαν το γόνιμο έδαφος για να καλλιεργηθεί και να υιοθετηθεί η άποψη πως η μόνη λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης αυτής ήταν η επέκταση προς Ανατολάς.

2. Ο απλός λαός ζούσε με το όνειρο της ανακάλυψης της Ασίας και των ευκαιριών για μια καλύτερη ζωή και φαινόταν έτοιμος να ακολουθήσει εκείνον που θα άνοιγε τον δρόμο. Ο Μέγας Αλέξανδρος, όπως βέβαια και ο Φίλιππος, είχε σίγουρα κατανοήσει αυτή την ανάγκη των καιρών και ήταν αποφασισμένος "ως αρχιστράτηγος των Ελλήνων" να ηγηθεί με δυναμικότητα της πανελλήνιας εκστρατείας και να οδηγήσει τους Έλληνες στη μεγάλη ασιατική περιπέτεια, ανοίγοντας νέες, απεριόριστες, προοπτικές και θέτοντας τα θεμέλια ενός καινούργιου κόσμου, του ελληνιστικού.

3. Νεότερες αφορμές για πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Περσίας δε δόθηκαν, τουλάχιστο τόσο σημαντικές, αλλά υπήρχαν παλιές πολλές και ισχυρές, Στα μέσα του 6ου αιώνα οι Πέρσες επιτέθηκαν στις ελληνικές πόλεις της Ασίας τις κατέκτησαν. Μετά από την επανάσταση εκείνων των πόλεων , στις αρχές του 5ου αιώνα, οι Πέρσες όχι μόνο τις κατανίκησαν αλλά επιχείρησαν να κατακτήσουν και την κύρια Ελλάδα, εκστρατεύοντας εναντίον της δυο φορές και προξενώντας χιλιάδες συμφορές και ζημιές. Τελικά αφού αποκρούστηκαν και αφού νικήθηκαν πολλές φορές και στην Ευρώπη και στην Ασία, αναγκάστηκαν όχι μόνο από την πρώτη να υποχωρήσουν αλλά και να αναγνωρίσουν την αυτονομία των ελληνικών πόλεων. Αλλά αργότερα, στον πελοποννησιακό πόλεμο, επωφελούμενοι από τους ελληνικούς εμφύλιους πόλεμους, κατέκτησαν πάλι τις ελληνικές πόλεις στην Ασία.
4. Ο βασιλιάς Αγησίλαος επιχείρησε στην αρχή του 4ου αιώνα να τις απαλλάξει από την ξενική δυναστεία. Αλλά πάλι μετά απ' αυτά, επωφελούμενοι από νέους εμφύλιους πόλεμους οι Πέρσες επέβαλλαν τη θέλησή τους και στην ίδια την κεντρική Ελλάδα με υβριστικές διαταγές μέσω του Ανταλκίδα και των ηγεμόνων της Θήβας. Οι Πέρσες λοιπόν χωρίς αφορμή επιτέθηκαν πολλές φορές στο ελληνικό έθνος, εξύβρισαν τα ιερά του, έκαψαν πολλές πόλεις, λεηλάτησαν πολλές περιοχές και τώρα ακόμη, εξαιτίας των συνεχών φιλονικιών της Ελλάδας, κυριαρχούσαν σε αξιόλογο τμήμα του έθνους, δηλαδή σε όλες τις ελληνικές πόλεις της Ασίας. Γι' αυτό το αίσθημα της εκδίκησης και της ικανοποίησης επικρατούσε πάντοτε στην Ελλάδα, στις ψυχές όλων των ανθρώπων, όσοι ήταν πάνω από τους εμφύλιους τσακωμούς και όσες φορές γινόταν κάποια νέα ένωση του έθνους, αμέσως αποφασιζόταν νέα εκστρατεία στην Ασία. Αυτό το έκανε το έθνος, όταν ενώθηκε για πρώτη φορά κάτω από την ηγεμονία των Αθηναίων. Αυτό το έκανε για δεύτερη φορά όταν ενώθηκε κάτω από την ηγεμονία των Σπαρτιατών. Το ίδιο ήταν πολύ φυσικό να κάνει και όταν ενώθηκε πάλι κάτω από την ηγεμονία των Μακεδόνων.

ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ

1. Προτού εξεταστεί η εκστρατεία του Αλεξάνδρου εναντίον της Περσίας, είναι απαραίτητο να έχουμε κατά νου τον σκοπό του πολέμου. Ο σκοπός ήταν να παρθεί εκδίκηση για τα εγκλήματα που διέπραξε ο Ξέρξης εναντίον όλης της Ελλάδας. Ο πόλεμος, συνεπώς, θα ήταν ιδεολογικός, μία σύγκρουση ανάμεσα στο καλό και στο κακό.

2. Την άνοιξη του 334 π.Χ. ο Αλέξανδρος ξεκίνησε με 5.000 ιππείς και 30.000 πεζούς από την Πέλλα για την Ασία. Οδήγησε τον στρατό του μέσω της Αμφίπολης στη Σηστό και από εκεί στην Λάμψακο. Στη συνέχεια κινήθηκε νότια και νίκησε στο Γρανικό ποταμό την επίλεκτη στρατιά του αντιπάλου.

3. Μετά τη μάχη ο Αλέξανδρος προχώρησε σε 3 ενέργειες που υποδηλώνουν πολλά:
α. Έστειλε στην Αθήνα 300 περσικές πανοπλίες, για να κρεμαστούν στην Ακρόπολη ως αφιέρωμα, με την ακόλουθη επιγραφή: «Ο Αλέξανδρος, γιος του Φίλιππου και όλοι οι Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων, προσφέρουν αυτό το αφιέρωμα από τα λάφυρα που πάρθηκαν από τους ξένους που ζουν στην Ασία». Παρατηρεί κανείς ότι δεν περιγράφει τον εαυτό του ως βασιλιά ούτε μνημονεύει τους Μακεδόνες, αλλά υπαινίσσεται ότι είναι αρχιστράτηγος της Συμμαχίας και επομένως υπηρέτης της τελευταίας

β. Έστειλε τους αιχμαλώτους Έλληνες μισθοφόρους αλυσοδεμένους στη Μακεδονία, για να καλλιεργούν τα χωράφια, επειδή, παρότι ήταν Έλληνες, πολεμούσαν εναντίον της Ελλάδας για λογαριασμό των ξένων, σε αντίθεση με τα ψηφίσματα του ομοσπονδιακού συνεδρίου των Ελλήνων. Τους μεταχειρίστηκε ατιμωτικά, όχι επειδή είχαν πολεμήσει εναντίον του, αλλά επειδή είχαν πολεμήσει εναντίον της Συμμαχίας.

γ. Η τρίτη ενέργεια είναι ακόμη πιο αξιοσημείωτη. Σηματοδοτούσε την πολιτική του να κερδίσει τον πόλεμο μέσω συμφιλίωσης. Στη θέση του Αρσίτη, ο οποίος είχε εγκαταλείψει το πεδίο της μάχης, επέλεξε τον Καλά, έναν Μακεδόνα στρατηγό, ως κυβερνήτη της Φρυγίας του Ελλησπόντου. Δεν του έδωσε μακεδονικό τίτλο, αλλά τον παλιό περσικό τίτλο του «σατράπη» και τον διέταξε να συλλέγει τον ίδιο φόρο υποτέλειας που οι κάτοικοι της επαρχίας πλήρωναν στον Δαρείο. Αυτό ήταν ίσως το πρώτο ίχνος της φιλοπερσικής πολιτικής του Αλεξάνδρου. Επιπλέον, προκειμένου να ειρηνεύσει την κατακτημένη περιοχή, προτού προχωρήσει, διέταξε αυτούς που είχαν καταφύγει στα βουνά να επιστρέψουν στα σπίτια τους και τους απάλλαξε από κάθε ευθύνη, διότι γνώριζε πως εξαναγκάστηκαν να βοηθήσουν τους Πέρσες στον πόλεμο, μία αξιοσημείωτη πράξη
μετριοπάθειας για έναν κατακτητή ανεξαρτήτως εποχής.

4. Μετά την νίκη του Γρανικού, συνέχισε την προς νότο πορεία του, προς τις Σάρδεις, πολιτικό και οικονομικό κέντρο της Λυδίας. Κατέλαβε τη Λυδία χωρίς μάχη, αφού του την παρέδωσε ο διοικητής της περσικής φρουράς και σαν αντάλλαγμα επέτρεψε στους Λυδούς να είναι ελεύθεροι. Στις Σάρδεις αναδιοργάνωσε το περσικό σύστημα των σατραπειών το οποίο είχε υιοθετήσει. Σύμφωνα με το σύστημα αυτό οι σατράπες συγκέντρωναν όλες τις πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές εξουσίες, πράγμα που τους καθιστούσε εξαιρετικά ισχυρούς. Σε όλες τις ελληνικές πόλεις αποκατάστησε τους αρχαίους δημοκρατικούς θεσμούς, θεωρώντας το μέσο αυτό ως το καταλληλότερο για την ασφάλεια των μετόπισθεν.

5. Από τις Σάρδεις μετέβη στην Έφεσο στην οποία κατέλυσε την ολιγαρχία και εγκατέστησε δημοκρατικό πολίτευμα. Από εκεί κατέλαβε τη Μίλητο, τα νησιά Τένεδος, Χίος και Μυτιλήνη τα οποία έγιναν μέλη της Συμμαχίας.

6. Με την κατάληψη της Μιλήτου, της τελευταίας κατεξοχήν Ελληνικής πόλης στην ανατολική ακτή του Αιγαίου, από την οποία μπορούσε να διανοιχτεί μια δευτερεύουσα γραμμή επικοινωνιών με την Ελλάδα μέσω Σάμου, Ικαρίας, Μυκόνου, Τενέδου και Άνδρου, ο Αλέξανδρος ολοκλήρωσε τη δημιουργία της υπερπόντιας βάσης .

7. Από τη Μίλητο προωθήθηκε στην Αλικαρνασσό, πρωτεύουσα της Καρίας, μετά προς τη Λυκία και τέλος προς την Παμφυλία. Στη συνέχεια ο Μ. Αλέξανδρος κατευθύνθηκε βόρεια, προς το Γόρδιο της Φρυγίας, όπου υπήρχε ο "Γόρδιος Δεσμός", ένας κόμπος από λουριά σε ένα άρμα, που λεγόταν ότι όποιος το λύσει θα κατακτήσει τον κόσμο. Ο Αλέξανδρος έλυσε τον δεσμό με το σπαθί του υπονοώντας ότι θα κατακτήσει τον κόσμο με το σπαθί του.

8. Μετά από όλα αυτά, το 333 π.Χ., κινήθηκε προς τη Συρία, όπου ο Δαρείος ο 3ος συγκέντρωνε νέες δυνάμεις. Συμπεραίνοντας μετά από λανθασμένες πληροφορίες ότι οι Πέρσες τον περίμεναν στην πεδιάδα των Σώχων, νόμισε προς στιγμήν ότι απέτυχαν οι στρατηγικές του προθέσεις. Ενώ κινούνταν δι’ «αμέσου ενεργείας» προς τις υποτιθέμενες εχθρικές θέσεις, ο Δαρείος ελισσόμενος «εμμέσως» έφθασε στα υψίπεδα του άνω ρου του Ευφράτη και διαβαίνοντας τις Αμανικές Θύρες, βρέθηκε στα νώτα των Μακεδόνων. Ο Αλέξανδρος, ο οποίος μόχθησε τόσο πολύ για την εξασφάλιση των γραμμών συγκοινωνιών του βρέθηκε αιφνιδιαστικά αποκομμένος από τις βάσεις του. Αναστραφείς αμέσως εξήλθε από τη δυσχερή θέση στην οποία είχε περιέλθει και χάρις στην μάχη της Ισσού φάνηκε, για μία ακόμη φορά, η υπεροχή της τακτικής του και της πολεμικής του μηχανής. Η μάχη της Ισσού έχει μείνει στην Ιστορία σαν μάχη εκ συναντήσεως.

9. Αντί μετά τη νίκη να κινηθεί απ’ ευθείας προς τη Βαβυλώνα, καρδιά της Περσικής ισχύος, καταδιώκοντας τον Δαρείο, ακολούθησε έμμεση πορεία κατά μήκος των συριακών ακτών, κατεύθυνση που υπαγορεύθηκε από τις απαιτήσεις της Υψηλής Στρατηγικής, δεδομένου ότι, αν και είχε εξουδετερώσει την κατά θάλασσαν υπεροχή των Περσών, δεν είχε καταστρέψει τα ναυτικά τους μέσα. Εφόσον υπήρχαν αυτά, η απειλή εναντίον των γραμμών ανεφοδιασμού του θα εξακολουθούσε να είναι σοβαρή, ιδιαίτερα μάλιστα αφού η κυρίως Ελλάδα και ειδικότερα η Αθήνα ανεχόταν απλώς την ηγεσία του. Η προέλασή του διαμέσου της Φοινίκης επέτρεψε στον Μ. Αλέξανδρο την πλήρη καταστροφή του περσικού στόλου, με δεδομένο ότι η ναυτική δύναμη που απέμεινε ήταν κατά το πλείστον φοινικική. Το μεγαλύτερο μέρος του στόλου παραδόθηκε, τα δε πλοία που απέμειναν στην Τύρο υπέστησαν την τύχη της πόλεως όταν αυτή κατελήφθη.

10. Κατέλαβε έτσι την Άραδο, την Μάραθο, τη Βίβλο και την Σιδώνα, οι οποίες παραδόθηκαν. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς τη Τύρο, της οποίας η κατάληψη σήμαινε το τέλος της περσικής ναυτικής ισχύος. Την κατέλαβε μετά από πολιορκία 7 μηνών τον Ιούλιο του 332 π.Χ. Η κατάληψή της έδωσε στον Αλέξανδρο τη Συρία και την Αίγυπτο , οι οποίες παραδόθηκαν αμαχητί. Η κατάληψη της Αιγύπτου πρέπει να έγινε για 2 λόγους. Την υπερεξασφάλιση από τη θάλασσα και την ολοκληρωτική κατάκτηση της Περσικής Αυτοκρατορίας.
11. Τέλος το 331 π.Χ., ο Μακεδόνας κατακτητής κινήθηκε βόρεια, προς το σημερινό Χαλέπι, αφού δέχθηκε στην Αίγυπτο τις ενισχύσεις από την Ελλάδα (300 Έλληνες μισθοφόρους, 500 Θράκες ιππείς και μερικές χιλιάδες πεζούς) προχωρώντας στην απαραίτητη ανασυγκρότηση και αφού οργάνωσε την Τύρο και τη Συρία ως βάση εξορμήσεως. Μετά στράφηκε ανατολικά, διάβηκε τον Ευφράτη και κατευθύνθηκε ταχέως προς την κοιλάδα του άνω ρου του Τίγρη. Κοντά στην αρχαία Νινευή (στην θέση της σημερινής Μοσούλης) ο Δαρείος είχε συγκεντρώσει νέα πολυάριθμη στρατιά κι είχε εξομαλύνει το χώρο μπροστά από το μέτωπο για την ευκολότερη κίνηση και χρησιμοποίηση του πολυάριθμου πεζικού, ιππικού, των δρεπανηφόρων αρμάτων και των ελεφάντων του. Ο Μ. Αλέξανδρος βιαζόταν να δεχθεί τη μάχη, εν τούτοις όμως η ενέργειά του υπήρξε και πάλι «έμμεση». Διάβηκε τον Τίγρη από σημείο στο οποίο δεν υπήρχε εχθρός (διανύοντας 120 χλμ περίπου) και βρέθηκε έτσι στην ίδια με τον Δαρείο ανατολική πλευρά του ποταμού, αιφνιδιάζοντάς τον και αναγκάζοντάς τον να αλλάξει τη διάταξή του. Η Ελληνική Στρατιά ξεκουράστηκε για πέντε ημέρες (επιχειρησιακή παύση), ενώ ο Μ. Αλέξανδρος και οι αρμόδιοι επιτελείς του ασχολήθηκαν με την αναγνώριση και τη μελέτη του εδάφους για την κατάστρωση των σχεδίων. Για μία ακόμη φορά, με τη μάχη των Γαυγαμήλων (γνωστή ως και μάχη των Αρβήλων), ο Αλέξανδρος και ο στρατός του κατέδειξαν την απόλυτη τακτική και τεχνική υπεροχή, εξουδετερώνοντας το τελευταίο εμπόδιο το οποίο παρεμβλήθηκε μεταξύ αυτών και του Υψηλής Στρατηγικής αντικειμενικού σκοπού. Η μάχη των Γαυγαμήλων σήμαινε την οριστική διάλυση του περσικού στρατού και σύμφωνα με τον καθηγητή Wheeler «...ήταν η μεγαλύτερη μάχη στην ιστορία του αρχαίου κόσμου. Ζητήματα αιώνων καθορίστηκαν μέσα σε μια μέρα. Μια ιπτάμενη σφήνα είχε διανοίξει την ροή που θα ακολουθούσε η ιστορία για τα επόμενα χίλια χρόνια».

12. Ο δρόμος για όλα τα μεγάλα κέντρα της Περσίας ήταν πια ανοικτός. Προχώρησε προς τη Βαβυλώνα, όπου οι κάτοικοι τον υποδέχθηκαν με άνθη. Ήταν ο νέος κυρίαρχος της Ασίας. Κυρίευσε επίσης τα Σούσα με τους τεράστιους θησαυρούς. Το επόμενο έργο του ήταν να οργανώσει τη διακυβέρνηση της Βαβυλωνίας.

Εδώ βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα νέο πρόβλημα. Παρότι ο Δαρείος είχε διαφύγει, η ήττα του στα Γαυγάμηλα ήταν τόσο αποφασιστική, ώστε ο Αλέξανδρος είχε καταστεί de facto, αν όχι de jure, βασιλιάς των βασιλιάδων. Ενώ στα μάτια των Μακεδόνων παρέμενε βασιλιάς τους, η μοίρα τον είχε στέψει αυτοκράτορα πολλών εθνών και στο εγγύς μέλλον θα έφερνε ακόμη περισσότερα έθνη στην κυριαρχία του. Το πρόβλημα του δεν ήταν μόνο το πώς να αναδιοργανώσει τις κατακτήσεις του, αλλά πώς, μαζί με τη Μακεδονία και την Ελλάδα, να τις συνενώσει σε μία παγκόσμια δύναμη. Η μεγαλοφυΐα του τον έκανε να καταλάβει ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο αποκλειστικά δια της βίας, αλλά μόνο με την πρόθυμη συνεργασία των κατακτημένων λαών. Για πρώτη φορά επέλεξε έναν Πέρση για σατράπη και διόρισε σατράπη της Βαβυλωνίας τον Μαζαίο, τον στρατηγό που είχε διοικήσει ικανά τη δεξιά πτέρυγα του Δαρείου στα Άρβηλα και που μετά τη μάχη είχε καταφύγει στη Βαβυλώνα. Από πολιτικής απόψεως ήταν μία ευφυής απόφαση. Πρώτον, το πιθανότερο ήταν ότι ο λαός θα ήταν περισσότερο ευχαριστημένος να κυβερνιέται από έναν Πέρση παρά από έναν Έλληνα. Δεύτερον, όσο ο Δαρείος ήταν ελεύθερος, ο διορισμός του Μαζαίου παρείχε ένα κίνητρο στους σατράπες που παρέμεναν πιστοί σ’ αυτόν να τον εγκαταλείψουν.
13. Τον Ιανουάριο του 330 π.Χ. κατέλαβε την πρωτεύουσα της Περσικής Αυτοκρατορίας, την Περσέπολη. Διέταξε την πυρπόληση της πόλης για να εκδικηθεί την πυρπόληση της Αθήνας από τους Πέρσες κατά τους Μηδικούς πολέμους. Με την κατάληψη της θερινής πρωτεύουσας της Μήδιας, τα Εκβάτανα, έληξε και η αποστολή της Συμμαχίας. Με την κατάληψη των Εκβατάνων εκπληρωνόταν η εντολή του Συνεδρίου της Κορίνθου. Αφού πλήρωσε 2000 τάλαντα τον καθένα από τους συμμάχους συμπολεμιστές του, ποσό που είχε συμφωνηθεί στην Ελλάδα, ξεκίνησε την οργάνωση αποκλειστικά δικού του στρατού. Η αυτοκρατορία του τώρα εκτείνονταν μέχρι της νότιες ακτές της Κασπίας Θάλασσας, περιλαμβάνοντας το σημερινό Αφγανιστάν και Βελουχιστάν και βόρεια τη Βακτριανή και Σογδιανή, το σημερινό Τουρκεστάν. Στη Σογδιανή παντρεύτηκε την ωραιότατη Ρωξάνη. Χρειάστηκε μόνο τρία χρόνια, από την άνοιξη του 330 π.Χ. ως την άνοιξη του 327 π.Χ. για να κατακτήσει αυτήν την πελώρια περιοχή.

Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΗΣ

1. Οι εκστρατείες διαδέχθηκαν η μία την άλλη μέχρις ότου έφθασε στα πρόθυρα των Ινδιών. Στην πραγματικότητα επρόκειτο περί επιχειρήσεων εκκαθαρίσεως των υπολειμμάτων της Περσικής Αυτοκρατορίας και σταθεροποιήσεως της Μακεδονικής. Όταν ο Μ. Αλέξανδρος συναντήθηκε στον Υδάσπη ποταμό με τον Πώρο, πραγματοποίησε αριστοτεχνικό ελιγμό «εμμέσου ενεργείας» καταδεικνύοντας κατά τον λαμπρότερο τρόπο την στρατηγική του μεγαλοφυΐα. Δημιούργησε αποθέματα σιτηρών, ανέπτυξε το στρατό του κατά μήκος της δυτικής όχθης του ποταμού κι εξαπάτησε τον αντίπαλο του όσον αφορά τις πραγματικές του προθέσεις. Προ των κατά μήκος του ποταμού παλινδρομικών κινήσεων του λαμπρού μακεδονικού ιππικού, ο Πώρος αρχικά περιήλθε σε αμηχανία. Έτσι βρέθηκε ο Πώρος σε πλήρη αδυναμία αντιδράσεως, αναμένοντας παθητικά την απόφαση του αντιπάλου του. Για μια ακόμη φορά ο Μ. Αλέξανδρος απέκτησε την πρωτοβουλία των κινήσεων ενώ αρχικά φαινόταν να βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση. Αφού έφερε τον Πώρο σε κατάσταση πνευματικής τοξινώσεως, άφησε τον όγκο των στρατευμάτων του στη δυτική όχθη και παραλαμβάνοντας επίλεκτο απόσπασμα διέβη τον ποταμό νύκτα σε απόσταση 30 περίπου χλμ από το στρατόπεδό του. Χάρη στον ελιγμό αυτό, ανέτρεψε την πνευματική και ηθική ισορροπία των δυνάμεων κι έτσι κατόρθωσε με ένα μόλις τμήμα του στρατού του να καταστρέψει ολόκληρο τον όγκο του αντιπάλου. Ο Μ. Αλέξανδρος είχε βεβαιωθεί πριν τη μάχη περί της ηθικής και διανοητικής ήττας του αντιπάλου του ώστε να ριψοκινδυνεύσει την διάσπαση των δικών του δυνάμεων και μάλιστα σε μεγάλη απόσταση από τον κύριο όγκο των δυνάμεων του.

2. Για να ολοκληρώσει την κατάκτηση του υπολοίπου της Περσικής Αυτοκρατορίας που κάποτε έφτανε στα δυτικά των Ινδιών, ο Μ. Αλέξανδρος διέσχισε τον Ινδό ποταμό το 326 π.Χ. και εισέβαλε στο Παντζάμπ φτάνοντας μέχρι τον ποταμό Υφάση. Εκεί όμως για πρώτη φορά στη ζωή του ένιωσε ότι δεν ήταν θεός αλλά άνθρωπος. Οι άνδρες του, κουρασμένοι αφάνταστα, αρνήθηκαν για πρώτη φορά να τον ακολουθήσουν. Έδωσε τότε τη διαταγή του γυρισμού, με καρδιά σφιγμένη, γιατί δεν μπόρεσε να κατακτήσει τον κόσμο όλο.

3. Έφτασε στον Υδάσπη ποταμό και κατέστρωσε το σχέδιο επιστροφής του. Ένα μέρος του στρατού του θα επέστρεφε από την ξηρά και ένα άλλο από τη θάλασσα έτσι ώστε να εξερευνηθεί ο Ινδικός Ωκεανός. Κατασκεύασε στόλο, αναθέτοντας την αρχηγία του στο φίλο του Νέαρχο και πήρε το δρόμο του γυρισμού. Έφτασε στις εκβολές του Ινδού ποταμού το Σεπτέμβριο του 325 π.Χ. όπου παρέμεινε 6 μήνες. Ο Μ. Αλέξανδρος προχώρησε από την ξηρά και διασχίζοντας την έρημο κάτω από αφάνταστες κακουχίες έφτασε στα Σούσα το 324 π.Χ. Από τις κακουχίες μόνο το ένα τέταρτο του στρατού του διασώθηκε. Ο στόλος μετά από πολύμηνες περιπέτειες έφτασε στις εκβολές του Τίγρη, στον Περσικό Κόλπο. Πέρασε ένα χρόνο περίπου οργανώνοντας τις κατακτήσεις του και ολοκληρώνοντας την εξερεύνηση του Περσικού Κόλπου προετοιμάζοντας νέες κατακτήσεις.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

1. Βρισκόταν στα Εκβάτανα όταν πέθανε ο πιστότερός του φίλος, ο Ηφαιστίωνας. Το πλήγμα ήταν μεγάλο για τον Μ. Αλέξανδρο. Για τρεις μέρες έμεινε νηστικός και διέταξε πένθος σ’ όλο το στρατό. Δώδεκα χιλιάδες τάλαντα στοίχισε το μνημείο που ύψωσε για το νεκρό του φίλο. Την άνοιξη του 323 π.Χ. έφτασε στη Βαβυλώνα. Προσεβλήθη όμως από πυρετό και πέθανε. Άφησε δε την αυτοκρατορία του, όπως ακριβώς το είπε «τω κρατίστω». Η αμφιλεγόμενη αυτή δήλωση είχε σαν αποτέλεσμα οξείες διαμάχες ανάμεσα στους επιγόνους, που κράτησαν περίπου μισό αιώνα.

2. Οι επίγονοι του Μ. Αλεξάνδρου, μετά το θάνατό του, διεξήγαγαν μακρούς πολέμους όμως δεν μπόρεσαν να κρατήσουν την αχανή Αυτοκρατορία, η οποία το 303 π.Χ. επί του Αντίγονου διαμελίστηκε πλήρως, μετά το θάνατο του τελευταίου στην Ιψό της Φρυγίας, στη μάχη με το Λυσίμαχο.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

1. Ο Αλέξανδρος ήταν ευτυχισμένος πριν τον θάνατο του, διότι πέθαινε έχοντας μπροστά στα μάτια του το πραγματικό του έργο. Είχε ανοίξει τις πύλες ενός νέου κόσμου και το μόνο που απέμενε ήταν να αποδείξει τι θα έκανε με τον νέο κόσμο. Με βάση την μέχρι τότε πορεία του και με δεδομένο ότι σχεδίαζε να καταλάβει την Κασπία Θάλασσα και τις ακτές της νότιας Αραβίας και όχι να βγει στον Ωκεανό ή να ολοκληρώσει την κατάκτηση της Περσικής αυτοκρατορίας συμπεραίνουμε ότι η εκστρατεία του είχε εξερευνητικό και εκπολιτιστικό χαρακτήρα επιχειρώντας την δημιουργία ενός οικουμενικού κράτους που θα βασίζονταν στον Ελληνικό πολιτισμό και γλώσσα.

2. Πριν από τον Μεγάλο Αλέξανδρο ο Ελληνικός πολιτισμός ήταν αυστηρά περιορισμένος στον καθαρά Ελλαδικό χώρο και τις Ελληνικές αποικίες .Με τον Μεγάλο Αλέξανδρο ο Ελληνικός πολιτισμός έφθασε στα πέρατα της Ασίας και σχεδόν σε όλα τα γνωστά τότε σύνορα του πολιτισμένου κόσμου. Πέραν όμως από την διάδοση και ανάπτυξη του ελληνικού πολιτισμού ο Μεγάλος Αλέξανδρος ενδιαφερόταν εξίσου για την ανάπτυξη των κατακτηθέντων λαών. Φρόντιζε πάντα για την άνοδο του βιοτικού τους επιπέδου, την πρόοδο τους και την διάδοση του πολιτισμού. Παντού έκτισε πόλεις, ίδρυσε αγορές και εμπορικά κέντρα γύρω από τα οποία περιστρέφεται και σήμερα η ζωή. Η Αλεξάνδρεια έγινε εστία ελληνικής και πνευματικής καλλιέργειας και διαδέχθηκε την Αθήνα σε παγκόσμια κλίμακα. Κατόρθωσε να ενοποιήσει το νομισματικό σύστημα κάνοντας την δραχμή αττικού τύπου ως παγκόσμιο νόμισμα και καθιέρωσε την Ελληνική γλώσσα ως επίσημη γλώσσα.
3. Πέραν όμως από αυτά ο Μ. Αλέξανδρος υπήρξε και λάτρης των επιστημών. Κατά την εκστρατεία του κατέγραφε και μελετούσε τα νέα ζώα και φυτά που συναντούσε καθώς και τα φυσικά φαινόμενα. Μπορεί να λεχθεί ότι ο διάπλους του Ινδού ποταμού και ο περίπλους των Ινδικών και Αφρικανικών ακτών έγιναν καθαρά για επιστημονικούς σκοπούς.

4. Μέσα από τις κατακτήσεις του, από την ανάπτυξη που επέφερε στους κατακτηθέντες λαούς και με την μετάδοση του ελληνικού πολιτισμού άλλαξε την πορεία της ιστορίας και της ανθρωπότητας. Κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει ποια θα ήταν η μορφή του σημερινού κόσμου εάν δεν είχε υπάρξει ο Αλέξανδρος.

5. δημιούργησε ένα παγκόσμιο κράτος το οποίο διατηρήθηκε για 300 χρόνια και αποτέλεσε κοινοπολιτεία παιδείας, ηθικού πολιτισμού, επιστημών και εμπορίου. Το παγκόσμιο αυτό κράτος όχι μόνο εξασφάλισε την διατήρηση του ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού αλλά του έδωσε τέτοια έκταση που δεν είχε ποτέ. Το πνεύμα αυτό δημιούργησε τις συνθήκες για να γίνει η Ρώμη και αργότερα η Ευρώπη ότι έγινε.
6. Δημιούργησε πρώτος μια Οικουμένη, την Ελληνιστική Οικουμένη. Με το παράδειγμα της πρώτης αυτής Οικουμένης και το οργανωτικό της χαρακτήρα δημιουργήθηκε αργότερα η δεύτερη Οικουμένη, η Ρωμαϊκή ή μάλλον η Ελληνορωμαϊκή. Χάρις στην Οικουμένη του Μεγάλου Αλεξάνδρου διαδόθηκε η Ελληνική γλώσσα και παιδεία, στοιχεία τα οποία αποτέλεσαν ιστορική προϋπόθεση για την διάδοση και της τρίτης Οικουμένης, της Χριστιανικής την οποία διέδωσε ο Απόστολος των Εθνών Παύλος.

7. Με τον Αλέξανδρο εγκαινιάσθηκε μια νέα εποχή, η πρώτη παγκόσμια εποχή διευρύνοντας τα όρια της ανθρώπινης γνώσης και προσπάθειας. Αντικατάστησε τον τοπικισμό με την έννοια της οικουμένης διεθνοποιώντας τις συναλλαγές και το εμπόριο. Με την νέα παγκόσμια εποχή η ιστορία άλλαξε πρόσωπο και από ιστορία λαών έγινε ιστορία του κόσμου.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ

1. Κανένας δε μπορεί ν' αμφισβητήσει τη στρατηγική ικανότητα του Αλεξάνδρου. Και μόνο η ομολογία του Ναπολέοντα, ότι ο Αλέξανδρος ήταν ο μέγιστος των στρατηγών αρκεί.

2. Το γεγονός ότι η στρατηγική του ικανότητα ήταν η ίδια σχεδόν παντού, καταφαίνεται από το ότι αντιμετώπιζε κάθε αντίπαλο με διαφορετική αλλά κατάλληλη τακτική. Κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του μεταχειρίστηκε άγνωστους αντιπάλους, όπως τις ορεινές ινδικές φυλές, τους νομάδες Σάκα, τους ελέφαντες του Πώρου, με την ίδια βεβαιότητα, όπως τους 'Έλληνες οπλίτες και το Περσικό ιππικό.
3. Αυτό που θέλω όμως να τονίσω είναι «υψηλή στρατηγική» του Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος χρησιμοποίησε όλα τα διαθέσιμα που διέθετε (στρατιωτικά, διπλωματικά, οικονομικά, πολιτικά κλπ.) για την επίτευξη των στόχων που είχε θέσει εξαρχής.
_________________
Christos from Thessaloniki, Greece
Το άρθρο προέρχεται απο το φιλικό Ελληνο-Κυπριακό Φόρουμ,http://th

Ακολουθεί προσεχώς, Μέρος Α με κείμενο και φωτογραφίες, επίσης Μέρος Β με κείμενο και φωτογραφίες καθώς επίσης
και στα άρθρα> Μακροσκελές ιστορικό άρθρο.

Η Πορτογαλία, με 10 δέκα περίπου εκατομμύρια κατοίκους, υποφέρει διότι, όχι μόνο στις αγροτικές περιφέρειες λείπουν νέοι άνθρωποι, αλλά ακόμα και στην Λισσαβόνα 25% του πληθυσμού βρίσκεται στην συνταξιοδοτική ηλικία.
Το Κοινοβούλιο της Πορτογαλίας αποτελείται από 23Ο Βουλευτές και 4 τέσσερις βουλευτές αντιπροσωπεύουν τους Πορτογάλους του εξωτερικού.